معرفی ۷ کتاب درباره مدیریت ریسک
میانه شما با ریسک کردن چطور است؟ دوست دارید همه چیز طبق برنامهریزیهایتان پیش برود یا اهل ریسک کردن هستید؟ در فرهنگ لغات شما، ریسک کردن مترادف با خطر کردن است یا ماجراجویی؟ بهرحال چه اهل ریسک کردن باشید و چه نه، لازم است تا مدیریت ریسک را فرابگیریم. به دو دلیل. اگر اهل ریسک کردن هستید، حتما این کار را برای رسیدن به نتیجه بهتر انجام میدهید و با دانستن ظرایف و ریزهکاریها میتوانید نتیجه مطلوب را بگیرید. اگر هم اهل ریسک کردن نیستید و ناخواسته در چنین موقعیتی گرفتار شدهاید، داشتن این قابلیت به شما کمک میکند تا بهترین نتیجه را کسب کنید. در این یادداشت چند کتاب را معرفی میکنیم که به شما درباره مدیریت ریسک، مطالب جالبی میگویند. اما پیش از اینکه سراغ معرفی کتاب ّا برویم، بهتر است مدیریت ریسک را تعریف کنیم.
مدیریت ریسک به معنی کاربرد سیستماتیک سیاستهای مدیریتی، رویهها و فرایندهای مربوط به فعالیتهای تحلیل، ارزیابی و کنترل ریسک میباشد. مدیریت ریسک عبارت از فرایند مستندسازی تصمیمهای نهایی و شناسایی و بهکارگیری معیارهایی برای تنظیم سطح ریسک در حد قابل قبول است (منبع: ویکیپدیا).
مدیریت ریسک
مدیریت ریسک
نویسنده: اندرو هلمز
مترجم: سمیرا صادقابدلی
انتشارات دنیای اقتصاد
اولین کتابی که در این یادداشت معرفی میکنیم، کتاب مدیریت ریسک است؛ این کتاب بعد از اینکه درباره اهمیت ریسک کردن توضیح می دهد، به ریسک در سازمان میپردازد. چرا که نتیجه ریسک کردن در یک فضای شخصی یا خانوادگی، نهایتا متوجه اعضای همان خانواده میشود اما در یک سازمان میتواند نتایج بزرگتری به همراه داشته باشد و تمام افراد و حتی اهداف کسب و کار را تحت تاثیر قرار دهد. البته نباید فراموش کرد که ریسک کردن، تضمینی برای حیات و بقای کسب و کار است، اما تسلط داشتن بر آن و مدیریت آن، از هرچیزی مهمتر است.
اندور هلمز در کتاب مدیریت ریسک به شما کمک میکند تا جایگاه ریسک در یک کسب و کار را بشناسید و با تسلط بر آن به اهداف و خواستههایتان برسید.
مدیریت ریسک به زبان ساده
مدیریت ریسک به زبان ساده
نویسنده: توماس برگر
مترجم: شهرام امینترابی
انتشارات دنیای اقتصاد
مدیریت ریسک به زبان ساده، کتابی است که مدیریت ریسک را در بستر تمام فعالیتهای یک سازمان بررسی میکند. اغلب مدیریت ریسک را جدا از بقیه کارهای شرکت میبینند ولی اهمیت این موضوع در این است که مدیریت ریسک میتواند نقشی مهم در جهتدهی نرخگذاریها و هدایت هزینههای مخارج سرمایه در شرکتهای سودمحور ایفا کند. از همین رو، بررسی آن به صورت منفرد، کاری است که اگر نگوییم اشتباه، حداقل نتیجه مطلوب را به ما نمیدهد.
قوی سیاه
قوی سیاه
نویسنده: نسیم نیکولاس طالب
شاید اگر اولینبار باشد که نام کتاب قوی سیاه، نوشته نسیم نیکولاس طالب را میشنوید، ذهنتان برود به سمت داستانی عاشقانه یا اجتماعی. اما این کتاب، در حقیقت، نقطه عطفی در تفکر مدرن در دنیا است. قوی سیاه، واقعا وجود دارد و این کتاب هم البته با یک داستان آغاز میشود. مشاهده اولین قوی سیاه در استرالیا که باوری قدیمی را، مبنی بر اینکه تمام قوها سفید هستند، در هم شکسته است.
درست در همان لحظهای که قوی سیاه را ببینیم و یا مدل تفکر بر مبنای کتاب قوی سیاه را بیاموزیم، میتوانیم از آن نقطه یا محدوده امن تفکرات خودمان خارج شویم و از رویدادهای غیرقابل پیشبینی که در زندگی برایمان رخ میدهد، نهایت استفاده را ببریم. این کتاب را روش هج جهت کنترل ریسک نسیم نیکولاس طالب نوشته و از او کتاب معروف و مشهور پوست در بازی را هم بارها در وبلاگ طاقچه معرفی کردیم.
زندگی به روش 80/20
زندگی به روش 80/20
نویسنده: ریچارد کخ
مترجم: مریم تقدیسی
قانون ۸۰ ۲۰ کتابی است که به شما میآموزد چگونه از اتلاف انرژی جلوگیری کند. آن هم با یک قانون جذاب: با استفاده از بیست درصد انرژیتان به هشتاد درصد نتیجه برسید. در حقیقت در هر سیستمی هشتاد درصد موفقیت، نتیجه بیست درصد تلاش است. این کتاب این اصل را بیان میکند: کلید دستیابی به سازماندهی سازندهتر و بهتر، تمرکز برگسترش ۲۰ درصد پربازده به جای تلاش بر روی ۸۰ درصد بیحاصل است. اما چرا این کتاب باید در دسته بندی کتابهای مدیریت ریسک قرار بگیرد؟ میتوان دو دلیل را برای اینکار در نظر داشت.
اول از همه این کتاب باور جدیدی را بیان میکند که احتمالا تفکرات قبلیتان را زیر سوال میبرد و به همین دلیل خودش میتواند یک نوع ریسک کردن به حساب بیاید و دلیل مهمتر این است که بخش سخت کار را بر عهده گرفته است. ریچارد کخ در این کتاب به ما کمک میکند دریابیم که بیست درصد پر بازده کدام است؟
چک لیست؛ چطور کارها را درست انجام دهیم؟
چک لیست؛ چطور کارها را درست انجام دهیم؟
نویسنده: آتول گوانده
مترجم: مریم شبیری
بسیاری از افراد اهل ریسک کردن نیستند. اگر شما هم جز این دسته هستید، این کتاب برای شما است: چک لیست. چک لیست، لیستی نیست که فقط برای پیکنیک و سفر به کار بیاید. چک لیست قرار است روشی برای زندگی کردن باشد. روشی که به شما کمک کند تا از وقوع مسائل ناخواسته و غیر مترقبه جلوگیری کنید. آتول گاواند در کتاب چک لیست بیان میکند که مشکلات مردم ساده است و با کمک راهحلهای سادهای مانند چک لیست میتوان از بروز اشتباهات جلوگیری کرد.
تصمیمگیری
تصمیمگیری
نویسنده: انتشارات مدرسه بازرگانی هاروارد هاروارد
مترجم: حسن هوشنگی
انتشارات عارف کامل
تصمیم گیری آنقدر مهم است که میتواند یک رشته کامل درسی را به خود اختصاص دهد. کتاب تصمیم گیری هم یک کتاب کامل است که ده مدل از بهترین مدلهای تصمیم گیریرا معرفی و بیان میکند. مدلهای معروفی مانند ماتریس آیزنهاور که برای مدیریت زمان به کار میآید و مدلهای ناشناختهای مانند پنیر سوئیسی که به شما کمک میکند بهترین روش تصمیم گیری را انتخاب کنید. در حقیقت کتاب تصمیم گیری به شما کمک میکند تا مدلهای مختلف را بشناسید و روشی را انتخاب کنید که برای شما بهترین و کارآمدترین روش است.
فرآیند تصمیمگیری در مدیریت
فرآیند تصمیمگیری در مدیریت
نویسنده: استفن پی. فیتزجرالد
مترجم: مهرداد ملایی
انتشارات دنیای اقتصاد
تصمیم گیری همیشه میتواند یک ریسک بزرگ باشد. این موضوع به خصوص زمانی که قرار است در یک شرکت تصمیم گیری کنید و سود و زیان شرکت، و همچنین مشکلاتی که ممکن است برای افراد در سازمان رخ بدهد، یا حتی زمینههای پیشرفتشان، همه و همه به تصمیمی برمیگردد که شما قرار است بگیرید. حالا چه باید کرد؟
کتاب فرایند تصمیم گیری در مدیریت به شما کمک میکند تا تمام ظرافتهای تصمیم گیری را در نظر بگیرید. در حقیقت این کتاب تمام جنبههای یک تصمیم گیری را در نظر میگیرد و نهایت هم ده گام مهم برای تقویت کارآمدی تصمیم گیریهای تجاری را معرفی میکند.
زندگی برای تمام ما، پر از لحظاتی است که برای آن برنامهریزی نکردهایم. موقعیتهایی که ناگهان در آن گرفتار میشویم و باید به سرعت و با یک تصمیم گیری درست آن را به نفع خودمان تغییر دهیم. این کتاب ها با آموزش مدلهای مختلف تفکر به شما کمک میکنند تا ذهنتان را درباره رویارویی با چنین موقعیتهایی و مدیریت ریسک در تصمیمهایتان آماده کنید.
علاوه بر کتابهایی که در این یادداشت معرفی کردیم، پیشنهاد میکنیم یادداشت «چرا باید تئوری انتخاب را بخوانیم؟» را هم بخوانید.
چگونه بهترین مدیریت ریسک را برای کسب وکار خود داشته باشیم؟
در انجام هر کاری چه در حوزه فعالیت شخصی و چه در زمینه فعالیت تجاری و کسب و کار وجود مقداری ریسک غیر قابل انکار میباشد. مدیریت این ریسک که بسته به نوع و محیط فعالیت متفاوت است در به ثمر رسیدن پروژه بسیار حائز اهمیت میباشد. درواقع وظیفه کسی که مدیریت ریسک را بر عهده دارد این است که کمک کندتا میزان ریسک به حداقل مقدار خود برسد و مانع از فعالیت های کسب و کار نشود. در واقع مدیریت ریسک چارچوبی را تهیه میکند که با وجود ریسک موجود در فضای کسب و کار شما به فعالیت خود ادامه دهید و به خواسته های خود برسید.
نکته مهمی که در زیر به آن اشاره شده این است که ریسک همیشه به معنای تهدید و ضرر و زیان نیست بلکه گاها باعث ایجاد فرصت هایی میشود که برای پیشرفت یک سازمان و کسب و کار بسیار مهم است.
مدیریت ریسک چیست؟
برای یافتن این مسئله که مدیریت ریسک به چه معناست ابتدا باید به این پرداخت که معنی خود کلمه ریسک چیست و به چه شرایطی موقعیت ریسکی گفته میشود. ریسک در واژه نامه آکسفورد به موقعیتی گفته شده است که در آن احتمال از دست دادن چیزی، آسیب دیدگی و یا هر شرایط نامطلوب و ناخواسته اتفاق بیافتد. درک ریسک یک واکنش ذهنی است که سنجش شدت ریسک از فرد به فرد متفاوت است و بسته به ریسک پذیری فرد و میزان شناختش از موقعیت دارد. مدیریت ریسک شناسایی، ارزیابی و اولویت بندی خطرات و به دنبال آن استفاده هماهنگ و اقتصادی از منابع برای به حداقل رساندن و کنترل احتمال خطرات ناگوار است.
ریسک میتواند از منابع مختلفی از جمله عدم اطمینان در بازارهای مالی، تهدیدات ناشی از عدم موفقیت پروژه، بدهی های قانونی، تصادفات، دلایل طبیعی و ناشی شود. در کل ریسک باعث ایجاد دو مدل رویداد میشود، رویدادهای منفی که میتوان از آن به عنوان ریسک نام برد و همچنین باعث ایجاد رویداد مثبت میشود که همان فرصت است. مدیر موفق کسی است که توانایی تشخیص فرصت از ریسک را داشته باشد. یکی از شاخصه های مهم کارآفرینان ریسک پذیر بودنشان است.
یکی از موارد حائز اهمیت در این مقوله تفاوت بین ریسک و عدم قطعیت است. یکی از تفاوت های اساسی ریسک و عدم قطعیت این است که در ریسک شما یک سری اطلاعات در مورد موضوع دارید و پیش بینی هایی را نیز در مورد آینده انجام میدهید اما در عدم قطعیت شما نه اطلاعاتی در دسترس دارید و نه بینشی نسبت آینده. با این اوصاف ریسک را میتوان سنجید و ارزیابی کرد و احتمال وقوع آن را پیش بینی کرد اما در فضای عدم قطعیت هیچ کدام از این اقدامات امکان پذیر نیست.
فرآیند مدیریت ریسک
این فرآیند شامل مراحل زیر میشود:
ایجاد زمینه : خود این مرحله شامل چند گام کوچک است که شامل موارد مندرج در زیر است:
2. بازخورد اجتماعی مدیریت ریسک
3. هویت و اهداف ذینفعان
4. مبنای سنجش ریسک ها و محدودیت ها
5. تعیین چارچوبی برای شناسایی
6.تجزیه و تحلیل خطرات درگیر در روند
7.کاهش یا حل خطرات با استفاده از منابع تکنولوژیکی ، انسانی و سازمانی موجود
شناسایی : پس از ایجاد زمینه گام بعدی در روند مدیریت ریسک شناسایی ریسک های احتمالی است. ریسک ها مربوط به پیش آمد هایی هستند که هنگام به وقوع پیوستن باعث ایجاد تهدید یا فرصت میشوند. یکی از مواردی که در شناسایی ریسک باید مورد توجه قرار گیرد منشا ریسک است. منشا ریسک میتواند داخل سازمانی باشد و یا مربوط به خارج سازمان باشد. یکی دیگر از مواردی که موقع شناسایی ریسک باید به آن توجه ویژه کرد تحلیل مسئله است. ریسک ها معمولا با شناسایی تهدید ها آشکار میشوند. از جمله تهدید ها میتوان به تهدید های از دست دادن سرمایه، سوء استفاده از اطلاعات محرمانه و یا خطاهای انسانی که باعث آسیب های جانی میشود اشاره کرد.
روش های متفاوتی برای شناسایی ریسک وجود دارد که شاید بسته به فرهنگ جامعه و شخصیت افراد مختلف باشد. روش های شناسایی ریسک عبارتند از:
– شناسایی ریسک مبتنی بر اهداف : هر چیزی که مانع از سازمان برای رسیدن به هدفش میشود ریسک محسوب میشود.
– شناسایی ریسک مبتنی بر سناریو : شما برای رسیدن به اهداف سازمان خود تعدادی سناریو طراحی کردید که احتمال جایگزینی نیز در بین آن ها وجود دارد، اما اگر به صورت ناخواسته اتفاقی رخ دهد که سناریویی که در برنامه نیست جایگزین شود ریسک ایجاد میشود.
– بررسی خطر مشترک : در این بررسی هر صنعت به صورت جداگانه و مستقل بررسی میشود و لیستی از ریسک ها شناسایی میشود هر یک از ریسک های موجود در لیست را میتوان در شرایط خاص خود بررسی کرد.
ارزیابی : پس از شناسایی ریسک های مربوط به کسب و کار باید آن ها را ارزیابی کنیم و شدت وقوع هر کدام را بسنجیم. مشکل اساسی در ارزیابی ریسک تعیین میزان وقوع است زیرا اطلاعات آماری دقیق در مورد انواع حوادث به دلیل نادر بودن آنها، بخصوص در مورد وقایع طبیعی فاجعه بار گذشته در دسترس نیست. علاوه بر این، ارزیابی شدت وقوع ریسک بر دارایی های نامشهود بسیار سخت است. اگر ریسک های موجود به صورت کامل ارزیابی و اولویت بندی نشوند امکان به وجود آمدن ضرر غیر قابل جبران پیش میآید.
برنامه مدیریت ریسک
برنامه مدیریت ریسک سندی است که یک مدیر پروژه برای پیش بینی خطرات، برآورد اثرات و تعریف پاسخ به خطرات آماده می کند. برنامه مدیریت ریسک شامل تجزیه و تحلیل خطرات احتمالی با هر دو شدت زیاد و کم میباشد. همچنین این برنامه شامل راهکار هایی برای جلوگیری از گرفتاری پروژه در این ریسک ها میشود. برنامه های مدیریت ریسک باید به طور دوره ای توسط تیم پروژه مورد بررسی قرار گیرند تا از شدت آن در دوره های مختلف پروژه اطلاعاتی در دسترس باشد و نسبت به این اطلاعات پیش بینی های لازم انجام شود.
برنامه مدیریت ریسک برای کنتر ریسک مورد بررسی باید پیشنهادات امنیتی مناسبی ارائه کند. برای مثال مدیر فناوری یک سازمان تهدید ویروس را شناسایی میکند و برای جلوگیری از آن راه حل آنتی ویروس را پیشنهاد میکند. همچنین برنامه مدیریت ریسک باید افراد مسئول برای هر اقدامی را نیز تعیین کند. مرحله بعد از ارزیابی ریسک طراحی برنامه مدیریت ریسک میباشد.
1. پیاده سازی برنامه مدیریت ریسک :
اجرای کلیه اقدامات طراحی شده در برنامه مدیریت ریسک. یکی از اقداماتی که باید انجام شود بیمه کردن همه مواردی است که در قوانین بیمه ها میگنجد زیرا این اقدام باعث میشود سهمی از ریسک شما به بیمه منتقل شود.
2. بررسی و ارزیابی طرح :
برنامه های اولیه طراحی شده معمولا بدون نقص نمیشوند و باید در حین اجرایی شدن نیز مورد ارزیابی و راستی آزمایی قرار بگیرند. در این مرحله هر بازخورد را باید تحلیل کرد و در صورت نیاز تغییرات لازم را در برنامه مدیریت ریسک اعمال کرد.
باید به این نکته توجه کرد که برنامه مدیریت ریسک و و تحلیل های آن به صورت دوره ای و مداوم به روز شوند تا هیچ ریسکی از قلم نیوفتد.
با توجه به نکاتی که در این مقاله اشاره شد به این نتیجه میرسیم که یک کسب و کار و یک مجموعه هیچ گاه قادر نخواهند بود که تمام ریسک یک پروژه را از بین ببرند پس باید تلاش کنند که ریسک ها را به طور دقیق شناسایی کرده و راهکار های مناسب برای روش هج جهت کنترل ریسک هرکدام را پیش بینی کنند. لازم به ذکر است که انجام فعالیت های مدیریت ریسک نباید هیچ گاه تعطیل شود زیرا غیر فعال بودن این بخش باعث نادیده گرفتن ریسک های پیش رو میشود که این مسئله خود شاید مسبب ضرر و زیان های جبران ناپذیری شود.
یکی دیگر از نکاتی که باید به آن اهمیت داد این است که باید اکثر تیم مدیریتی سازمان در زمینه مدیریت ریسک دانش لازم را داشته باشند و راه و روش های مدیریت ریسک را بلد باشند زیرا باید توانایی درک گزارشاتی که به طور مداوم از ریسک های موجود ارائه میشود را داشته باشند و اگر پیشنهادی دارند آن را اعمال کنند. یکی دیگر از شاخصه های تیم مدیریتی این است که باید به خوبی توانایی این را داشته باشند که ریسک خوب را که باعث ایجاد فرصت میشود را از ریسک بد که باعث ضرر و زیان میشود تشخیص دهند و از فرصت ها در راستای پیشرفت سازمان کمک بگیرند.
با توجه به مواردی که گفته شد اهمیت مدیریت ریسک در کسب و کار ها روشن شد و ضرورت برای تخصیص منابع زمانی، مالی و انسانی برای بررسی ریسک های موجود در حرفه کسب و کار بیش از پیش نمایان شد. یکی از اولین و مهمترین اقداماتی که هر مدیر و یا صاحب کسب و کار باید برای شناسایی ریسک های کسب و کار خود انجام دهد آموزش خود و اطرافیانشان میباشد. آموزش های آزاد دانشکده کارآفرینی دانشگاه تهران با برگزاری دوره های کوتاه مدت و بلند مدت در این راه همراه و همقدم شما میباشد.
خدمات ارزیابی ریسک
یکی از مهمترین کار هایی که مدیران موفق قبل از اقدام به کار مهمی انجام میدهند بررسی تمام جوانب آن کار و در نظر گرفتن سود وزیان آن است. مشورت در این زیمنه و کمک گرفتن از افرادی که در حوزه های مختلف تخصص دارند میتواند به آن ها دید آگاهانه تری بدهد. در ارائه خدمات ارزیابی ریسک در شرکت حسابداری آریا تهران متخصصین ما تمامی عواقب و شرایط تصمیم شما را به صورت کاملا طبقه بندی شده در اختیار شما قرار میدهند. ما در تصمیم های دشوار مالی و عملیاتی در کنار شما هستیم و با قدرت در کنارتان میمانیم تا بهترین و سودآور ترین تصمیمات را داشته باشید.
ارزیابی ریسک چیست
ارزیابی ریسک اصطلاحی است که برای توصیف فرآیند یا یک روش کلی استفاده می شود برای مثال : تجزیه و تحلیل و ارزیابی خطر مرتبط با آن خطر.
و اما اصول اصول ارزیابی ریسک شامل به ترتیب زیر است :
- مرحله 1: خطرات (یعنی هر چیزی که ممکن است آسیب برساند) را شناسایی کنید. کارفرمایان وظیفه دارند خطرات بهداشتی و ایمنی کارگران خود را ارزیابی کنند.
- مرحله 2: تصمیم بگیرید که چه کسی ممکن است آسیب ببیند و چگونه.
- مرحله 3: خطرات را ارزیابی کرده و اقدام کنید. .
- مرحله 4: از یافته ها ثبت کنید.
- مرحله 5: ارزیابی ریسک را مرور کنید.
تعریف ارزیابی ریسک
انواع خدمات ارزیابی ریسک
انواع اجزای ارزیابی ریسک شامل موارد زیر می باشد:
ارزیابی ریسک عمومی خطرات مربوط به وظایف و فعالیت های کاری را ارزیابی می کند. آنها را می توان در مکان های مختلف و توسط شرکت های مختلف برای فعالیت های مشابه استفاده کرد، بنابراین اغلب از آنها به عنوان الگوهای ارزیابی ریسک استفاده می شوند و به شما این امکان را می دهد که از تکرار در فرآیندهای مدیریت ریسک خود جلوگیری کنید.
با این وجود، هنگام استفاده از ارزیابی عمومی ریسک، توجه به این نکته مهم است که هر محل کار و فعالیت کمی متفاوت خواهد بود و هرگونه تفاوت می تواند بر صحت این ارزیابی ریسک تأثیر بگذارد. برای اطمینان از مرتبط بودن ارزیابی های عمومی و اینکه آنها در کاهش خطرات موثر هستند، باید آنها را بررسی کرده و متناسب با آنها تنظیمات را به روز کنید.
- ارزیابی خطر خاص سایت
از مهمترین انواع ارزیابی ریسک است، زیرا برای فعالیت خاصی در یک مکان خاص انجام می شود.آنها کاملاً مرتبط هستند و باید در از بین بردن یا کنترل خطرات و ایمن نگه داشتن افراد، موثر باشند.این ارزیابی ها ممکن است پس از انجام ارزیابی های عمومی خطر برای به دست آوردن درک بهتر از خطرات و روش های کنترل ریسک در انجام شود.
از نظر قانونی شما ملزم به انجام اقدامات منطقی برای کاهش خطرات و محافظت از مردم در برابر آسیب هستید. ارزیابی ریسک مخصوص سایت می تواند به شما کمک کند تا متناسب با سطح ریسک، اقدامات کنترلی را برنامه ریزی و اجرا کنید.
به عنوان کاملترین روش ارزیابی ریسک، ارزیابی خطر خاص سایت می تواند به شما کمک کند تا نیروی کار خود و افراد جامعه را در امان نگه دارید و از تجارت خود در برابر مسئولیت های قانونی و خسارت های ناشی از نقض ایمنی محافظت کنید.
- ارزیابی خطر پویا
ارزیابی خطر پویا در شرایط پیش بینی نشده انجام می شود. اگر تغییرات ناگهانی و قابل توجهی در سلامت و ایمنی محل کار یا فعالیت های کاری ایجاد شود ، ارزیابی ریسک کتبی ممکن است قابل استفاده نباشد. برای ارزیابی اینکه آیا ادامه کار ایمن است یا خیر، ممکن است لازم باشد خطرات در محل مورد بررسی قرار گیرند.یک چیز مشترک در همه ارزیابی های ریسک فوق این است که آنها باید پس از پنج مرحله انجام روند خدمات ارزیابی ریسک تکمیل شوند.
هنگام انجام فرایند ارزیابی، همیشه توصیه می شود که برای تکمیل ارزیابی ریسک، با دیگر نیرو های انسانی مشورت کنید، زیرا آنها ممکن است راه حلی عملی برای انجام کارها به صورت ایمن بدانند.
خدمات ارزیابی ریسک
انواع تکنیک های تحلیل و ارزیابی ریسک
انواع تکنیک های تحلیل و ارزیابی ریسک عبارتند از :
- ارزیابی ریسک کیفی
- ارزیابی کمی
- ارزیابی ریسک عمومی
- ارزیابی خطر خاص سایت
- ارزیابی ریسک پویا
ارزیابی ریسک کیفی چیست؟
یکی از سوالاتی که در این قسمت مطرح میشود این است که تجزیه و تحلیل کیفی ریسک چیست ؟
بیشتر ارزیابی های ریسک، در گروه ریسک کیفی قرار می گیرد. هنگام انجام ارزیابی کیفی،سیستم ارزیابی از قضاوت شخصی خود برای شناسایی خطرات برنامه ریزی اقدامات کنترلی استفاده می کند.
بعد از اینکه ارزیابی کننده احتمال و شدت خطر را در نظر گرفت، ریسک ها در سطوح بالا، متوسط یا پایین طبقه بندی می شوند.
معرفی تکنیک های تحلیل و ارزیابی ریسک
ارزیابی ریسک کمی چیست ؟
حالا که ارزیابی ریسک کیفی را فهمیدیم سوال بعدی این است که تجزیه و تحلیل کمی ریسک چیست ؟
در این نوع ارزیابی ریسک (ریسک کمی) از ابزارها و تکنیک های کمی برای اندازه گیری سطح ریسک ها استفاده می شود.
ممکن است از یک ماتریس ریسک استفاده شود تا بتواند مقداری را به احتمال و شدت خطرات اختصاص دهد.در نمونه ارزیابی ریسک ممکن است از یک ماتریس 3 × 3 با مقادیر زیر استفاده شود:
- ماتریس ریسک 3 × 3 – احتمال
- بسیار بعید = 1
- احتمالاً = 2
- خیلی زیاد = 3
- ماتریس خطر 3 × 3 – شدت
- کمی = 1
- جدی = 2
- عمده = 3
برای محاسبه سطح خطر، می توان از معادله زیر استفاده کرد:
- ریسک = شدت x احتمال
همچنین گزینه های دیگری برای ماتریس های خطر وجود دارد، مانند ماتریس 5 × 5.
مقادیری که استفاده می کنید به اولویت شخصی و تنوع مورد نیاز شما در سطح خطر روش هج جهت کنترل ریسک بستگی خواهد داشت.
ویژگی های انتخاب روش کیفی یا کمی ریسک
بارزترین تفاوت بین تجزیه و تحلیل ریسک کیفی و کمی ، رویکرد آنها به فرآیند است. تجزیه و تحلیل ریسک کیفی بیشتر ذهنی است.
این کار بر روی شناسایی خطرات متمرکز است تا هم احتمال وقوع یک رویداد خاص در طول چرخه عمر پروژه را اندازه گیری کند و هم تاثیری که در صورت ضربه زدن به برنامه کلی داشته است را می توان اندازه گیری کرد.
سپس روش هج جهت کنترل ریسک نتایج در یک ماتریس ارزیابی ریسک (یا هر نوع گزارش گرافیکی بصری) ثبت می شود.
از طرف دیگر، تحلیل کمی خطر، عینی است. از داده های قابل تأیید برای تجزیه و تحلیل تأثیرات ریسک از نظر اضافه هزینه ، مصرف منابع و تأخیرهای برنامه استفاده می کند.
در نهایت، هدف یکسان است؛ تفاوت در این است که این یک رویکرد علمی پر از داده است.
از نظر افراد، تجزیه و تحلیل ریسک کمی یک مقدار عددی به خطرات موجود اختصاص می دهد – ریسک A، 40٪ احتمال وقوع دارد، بر اساس داده های کمی (نوسانات در هزینه های منابع، متوسط زمان اتمام فعالیت، تدارکات و . . .) و 15٪ احتمال باعث تاخیر در چند روز می شود.
بنابراین کاملاً به کمیت و دقت داده های شما بستگی دارد. بهترین کار برای آن که به خوبی بتوانید ریسک تصمیمات بزرگ مالی را در نطر بگیرید و بهترین تصمیم را برای سودآوری و موفقیت بیشتر اخذ کنید این است که از خدمات ارزیابی ریسک شرکت های معتبری مثل شرکت حسابداری آریا تهران بهره مند شوید.
برآورد میزان ریسک
برداشت های گوناگونی توسط افراد مختلف از یک ریسک مشخص وجود دارد.
افراد مختلف از یک ریسک مشخص، برداشتهایی گوناگون دارند. از سوی افراد غیرعلمی برآورد میزان ریسک با نتایج آماری و معادلات ریاضی ریسک همخوانی ندارد.
به طور کلی ریسک دو جنبه متفاوت را در بر میگیرد:
- ریسک ذهنی : به برداشت از میزان ریسک در سر افراد غیر متخصص که به آن ریسک ذهنی یا درکی میگویند.
- ریسک واقعی : به برآورد علمی ای که بر پایه اطلاعات آماری از میزان ریسک استت، ریسک واقعی گفته می شود.
ریسک ذهنی امکان دارد که کمتر ریسک واقعی یا بیشتر از آن باشد هممچنین ارزیابی ریسک به صورت آگاهانه یا نا آگاهانه صورت می گیرد. در این بین لازم است عواملی که بر قضاوت نادرست افراد تاثیر می گذارند و برای اصلاح ریسک پذیری لازم هستند، شناخته شوند.
انواع تکنیک ارزیابی ریسک
تکنیک PHA، تکنیکBIA ، تکنیک حالات خرابی فرآیند FMEA، تکنیک تحلیل لایههای حفاظت ( LOPA )، تکنیک ارزیابی قابلیت اطمینان انسانی ( HRA ) و تکنیک نگهداری مبتنی بر قابلیت اطمینان RCM انواع تکنیک های ارزیابی ریسک هستند.
معرفی انواع تکنیک ارزیابی ریسک
تکنیک ارزیابی ریسک PHA
تجزیه و تحلیل خطر فرآیند (PHA) مجموعه ای از ارزیابی های سازمان یافته و سیستماتیک از خطرات احتمالی مرتبط با یک فرآیند صنعتی است.
PHA اطلاعاتی را برای کمک به مدیران و کارمندان در تصمیم گیری برای بهبود ایمنی و کاهش عواقب ناشی از انتشار ناخواسته یا بی برنامه مواد شیمیایی خطرناک فراهم می کند.
یک PHA به سمت تجزیه و تحلیل، علل و عواقب احتمالی آتش سوزی، انفجار، انتشار مواد شیمیایی سمی یا قابل اشتعال و ریختن مواد شیمیایی خطرناک حرکت می کند و بر تجهیزات، ابزار دقیق، برنامه های کاربردی، اقدامات انسانی و عوامل خارجی متمرکز است که ممکن است روند را تحت تأثیر قرار دهد.
تکنیک ارزیابی ریسک BIA
تجزیه و تحلیل تأثیر تجاری (BIA) عواقب اختلال در عملکرد و فرآیند کسب و کار را پیش بینی می کند و اطلاعات مورد نیاز برای توسعه استراتژی های بازیابی را جمع آوری می کند.
سناریوهای ضرر احتمالی باید در هنگام ارزیابی ریسک شناسایی شوند. همچنین ممکن است در اثر عدم موفقیت تأمین کننده کالا یا خدمات یا تأخیر در تحویل ، فعالیت ها قطع شود.
موارد احتمالی زیادی وجود دارد که باید مورد توجه قرار گیرند.
تکنیک ارزیابی ریسک RCM
قابلیت اطمینان محور (RCM) مفهومی از برنامه ریزی تعمیر و نگهداری است تا اطمینان حاصل شود که سیستم ها به آنچه کاربر آنها در زمینه عملیاتی فعلی خود نیاز دارند، ادامه می دهند.
اجرای موفقیت آمیز RCM منجر به افزایش در اثربخشی هزینه، قابلیت اطمینان، زمان کار دستگاه و درک بیشتر از سطح ریسکی می شود که سازمان مدیریت می کند.
در خدمات ارزیابی ریسک آریا تهران ما از بهترین روش های تخصصی برای مدیریت ریسک و اولویت بندی ریسک های شغلی و فرآیندی استفاده میکنیم. برای ارتباط با متخصصین این حوزه با ما تماس بگیرید.
پنج راهکار برای مدیریت بهتر ریسک های امنیت سایبری – حفظ اعتبار سازمان ها با تست نفوذ
ریسک های امنیت سایبری چیست؟ سیاستهای بیمه امروز، مثل بیمهی سلامت، بیمهی خودرو یا بیمهی مسکن، راههایی هستند که به کاربران کمک میکنند از خودشان در مقابل ضررهایی مثل ضرر ناشی از سیل یا تعمیر خودرو پس از تصادفی جزئی حفاظت نمایند. خریداری کردن این سیاستهای بیمه تضمین نمیکند که افراد از ضررهای احتمالی ایمن باشند، اما لایهای حفاظتی و آرامش خاطر بیشتری را برای آنها به ارمغان میآورد.
مدیریت ریسک های امنیت سایبریی نیز تا حدی شبیه به سیاست بیمه است. در این راهنما، بیان میشود که ایجاد یک فرهنگ سازمانی که به اقدامات امنیتی داخلی احترام بگذارد چه اهمیتی دارد و توصیههایی ارائه میشود که به کاربران کمک کند مدیریت ریسک سایبری را شروع نمایند.
مدیریت ریسک های امنیت سایبری چیست؟
مدیریت ریسک امنیت سایبری فرایندی است مربوط به شناسایی ریسکهایی که سازمانها با آنها مواجه میشوند و سپس اولویتبندی و انتخاب تکنولوژیهای کنترل امنیتی، بهترین راهکارها و سیاستهایی برای کاهش یا از بین بردن این ریسکها. درست همانگونه که هیچ بیمهی خودرویی نمیتواند تضمین کند که کسی تصادف نخواهد کرد، هیچ سازمانی هم نمیتواند بهطور کامل تمام آسیبپذیریها سیستم خود را از بین ببرد یا جلوی تمام حملات سایبری را بگیرد. مدیریت ریسک امنیت سایبری به سازمانها کمک میکند که به ریسکهایی بپردازند که بیشترین تأثیر را روی عملیاتشان دارند.
هرچقدر سازمان در مورد تهدیداتی که بیشترین احتمال را برای تأثیرگذاری روی سازمان دارد و در مورد آسیبپذیریهای موجود در زیرساخت اطلاعات بیشتری داشته باشد، بهتر میتواند ریسک را کاهش داده و در صورت رخداد یک حادثهی امنیتی نتایج را بهینهسازی نماید.
ایجاد فرهنگی برمبنای امنیت
بخش امنیت اطلاعات همواره کارهایی را که در جهت تغییر و تحول دیجیتال هستند را کنترل می کند، وقتی ریسک مربوطه ارزیابی و درک میشود، افسرهای ارشد امنیت اطلاعات یا CISOها میتوانند به جای نه گفتن، کسبوکار سازمان ها را به سمت جلو ببرند.
نکتهی کلیدی این است که یک ارزیابی جامع از ریسک اتفاق بیفتد و آسیبپذیریهایی که هر پیادهسازی و تغییر در معماری نشان میدهد، درک شوند. در یک مطالعه که توسط شرکتهای IDC و CapGemini انجام شده و Modern, Connected CISO نام دارد، بیان میشود که CISOها اکنون در تصمیمات بزرگ کسبوکار دخیل هستند و 25 درصد از مدیران کسبوکار باور دارند که CISOها بهطور فعال و پیشگیرانه تغییروتحول دیجیتال را ممکن میسازند که این یک هدف کلیدی برای 895 مورد از سازمانهایی بود که IDC مورد مطالعه قرار داد.
ایجاد یک فرهنگ برای مدیریت ریسک امنیت سایبری کمک میکند که کارمندان با مدیریت تعریفشده همگام شوند، وقتی که ریسک درک شد، میتوان اولویتها را مدیریت کرد و سازمان میتواند سریعتر جلو برود و تغییرات مثبت و لازم را اعمال نماید.
در مقابل، پیشروی با سرعت خیلی زیاد بدون درک ریسکها و آسیبپذیریهای سازمان میتواند سازمان را تحت تأثیر آسیب شدید از یک حملهی سایبری موفق قرار دهد. راه حل این است که کارمندان بیشتری مشارکت کنند و از فرهنگ آگاهی از امنیت حمایت نمایند. آموزش یکی از ارکان اصلی ایجاد و ارتقای فرهنگ آگاهی از امنیت است. بازگشت سرمایه برای انجام این کار میتواند قابلتوجه باشد، یک حملهی سایبری موفق میتواند میلیونها دلار برای برند سازمان، اعتبار آن و تجربهی کاربری کاربران ضرر داشته باشد و موجب از دست رفتن درآمد، کاهش سودآوری و تأثیر منفی روی عملیات کلیدی شود.
بهترین راهکار برای مدیریت ریسک باید شامل تکنولوژی، فرایندها و افراد متخصص باشد. اعضای تیم باید در آموزش منظم و مداوم امنیت سایبری شرکت کنند. تمامی اعضای تیم باید درک کنند که چگونه میبایست ریسکهای سایبری سازمان را به حداقل رساند. ریسکهای سایبری که کارمندان میتوانند از طریق آموزش بیشتر کاهش دهند شامل آسیبپذیری نسبت به مهندسی اجتماعی، Phishing و آسیبپذیریهایی است که بهطور تصادفی یا عمدی ایجاد میشوند.آسیب مالی و اعتباری یک حملهی سایبری موفق بدین معنا است که حتماً باید سیاستهای امنیت سایبری سازمان اعمال گردد.
تغییر به سوی کار از راه دور
سیاستهای امنیتی باید برای هر فردی که به اطلاعات دیجیتال دسترسی داشته، به دقت در سازمان اعمال شوند، این اعمال سیاست همچنین باید برای شرکای خارجی و کارمندانی که از هر جای دیگری کار میکنند اتفاق بیفتد.
استفادهی سریع از شرایط کاری دورکاری یا WFA در طول همهگیری جهانی بیماری کووید-19، موجب شده است که بسیاری از سازمانها در معرض ریسکها و آسیبپذیریهای خیلی بیشتری از گذشته قرار بگیرند. WFA به کارمندان از راه دور، از Endpointهای مختلفی، هم سازمانی و هم شخصی دسترسی به منابع شرکتی را ارائه میدهد. این Endpointها میتوانند شامل لپتاپها و همچنین دستگاههای موبایل باشند. Stack امنیت سایبری و فرایندهایی که در چارچوب سازمان مورد استفاده قرار میگیرند، معمولاً از این محیط WFA پشتیبانی نمیکنند، زیرا برای حفاظت از کارمندان On-Premise طراحی شده است.
اکثر آسیبپذیریهای جدیدی که به واسطهی WFA ایجاد شده است برای تیمهای عملیات امنیتی و فناوری اطلاعات ناشناخته هستند یا تأثیری که ممکن است بگذارند دست کم یا شاید نادیده گرفته میشود. تمامی این موارد باعث میشوند که ریسک امنیت سایبری این سازمانها شدیداً افزایش پیدا کند. در محیط امروز، بسیاری از سیاستها و قابلیتهای امنیت سایبری بیشازپیش حیاتی شدهاند.
پنج راهکار برای مدیریت بهتر ریسک های امنیت سایبری
فارغ از اینکه سازمانی بهتازگی مدیریت ریسک سایبری را آغاز کرده باشد تا سابقهای طولانیمدت در این زمینه داشته باشد، این توصیهها کمک میکند که بهتر از سازمان خود در مقابل حملات سایبری حفظت نماید.
1. استفاده از یک چارچوب امنیت سایبری
چارچوبهای امنیت سایبری مثل ISO/ IEC 27001/27002 به ریسکهای کسبوکار پاسخ داده و به بهبود دفاع سایبری کلی کمک میکند. بنا به یک پژوهش انجام شده توسط موسسهی Dimensional Research، 84 درصد از سازمانها در ایالاتمتحده از نوعی چارچوب امنیتی استفاده مینمایند. 44 درصد از پاسخدهندگان گزارش دادهاند که از بیش از یک چارچوب امنیتی استفاده مینمایند.
از دیگر چارچوبهای امنیت سایبری مهم میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- موسسهی ملی چارچوب امنیت سایبری استانداردها و تکنولوژی NIST CSF راهنمایی فوقالعادهای را برای درک فعالیتهای ضروری جهت پاسخ دادن به ریسک و کاهش آن ارائه میکند.
- مرکز کنترلهای امنیتی حیاتی امنیت اینترنت CIS که شامل 20 کنترل امنیتی حیاتی میباشد که بهعنوان بهترین راهکارها برای کاهش ریسک حملهی سایبری موفق پیشنهاد شدهاند.
2. تعریف یک فرایند ارزیابی ریسک مداوم
یک فرایند ارزیابی ریسک باید نشان دهد که سازمان چگونه خود را برای ارزیابی ریسک آماده میکند، ارزیابی ریسک را انجام میدهد، نتایج آن را به اعضای دیگر تیم در سازمان منتقل میکند و بهطور منظم فرایند ارزیابی ریسک را در طول زمان حفظ مینماید.
آمادهسازی برای ارزیابی ریسک شامل موارد زیر است:
- تعریف دقیق حوزه و فرضها یا محدودیتهای کلیدی در ارزیابی
- شناسایی منابع اطلاعاتی که برای انجام ارزیابی مورد استفاده قرار میگیرند
- تعریف ارزیابیهای ریسک و رویکرد تجزیهوتحلیلی که باید در طول ارزیابی مورد استفاده قرار بگیرد
- ساختاردهی به ارزیابی ریسک جهت رسیدگی به قوانین تطبیقپذیری که روی سازمان تأثیر میگذارند؛ این قوانین الزامات مختلفی برای ارزیابی ریسک و گزارشگیری دارند
فرایند ارزیابی ریسک مداوم باید شامل موارد زیر باشد:
- شرحی کلی از محیطی که تصمیمات مبتنی بر ریسک در آن اتخاذ میشوند
- درک اینکه سازمان چگونه ریسک را ارزیابی میکند. براساس گفتهی سازمان NIST، ریسک یعنی احتمال اینکه یک تهدید آسیبپذیری یک دارایی را Exploit کند و نتیجهای که رخداد این تهدید روی سازمان میگذارد
- یک برنامه و فرایند برای اینکه وقتی ریسک براساس نتیجهی یک ارزیابی ریسک مشخص شد، سازمان چگونه به آن پاسخ میدهد
- فرایندی برای اینکه سازمان چگونه ریسک را در طول زمان مانیتور میکند
- فرم و ساختار مستندات و خروجی فرایند ارزیابی ریسک
سیستمها و شبکههای فناوری اطلاعات بهطور مداومی در حال تغییر هستند. برنامههای کاربردی نرمافزاری بروزرسانی میشوند و کارمندان جدیدی وارد سازمان میگردند.
همیشه ریسکهای جدیدی پیدا میشوند و حتی ریسکهایی که قبلاً حلوفصل شدهاند ممکن است دوباره با استفاده از آسیبپذیریهای جدید، متولد شوند. آسیبپذیریهای جدید نیز همیشه ایجاد میگردند.
3. استفاده از هوش تهدیدات جهت اولویتبندی بهتر ریسکها برای سازمان
هوش تهدیدات اطلاعات بسیار بهروزی را در مورد تهدیدات کنونی که بیشترین احتمال تأثیرگذاری روی سازمانها را دارند و همچنین در مورد مکان جغرافیایی و صنعت ارائه میدهد. هوش تهدیدات میتواند روش هج جهت کنترل ریسک به سازمان این توانایی را بدهد که تغییرات مهمی را در ارزیابی ریسک کنونی خود اعمال کنند تا از تهدیدات خطرناکی که بهتازگی ایجاد شدهاند اجتناب نمایند. 43 درصد از شرکتهایی که توسط SC Media بررسی شدند بیان داشتند که انتظار دارند هوش تهدیدات هشدارهایی از تهدیدات یا تاکتیکهای جدید را ارائه کند، 9 درصد فکر میکردند که هوش تهدیدات مزایایی مثل کمک به بررسی رخداد دارد و 23 درصد احساس میکردند که هوش تهدیدات در کشف Exploitها یا آسیبپذیریهای جدید مفید است که روی تکنولوژیهای مورد استفادهی سازمان تأثیر میگذارند.
دادههای هوش تهدیدات جمعآوری، مرور و تجزیهوتحلیل میشود تا اعضای تیم امنیت و اطلاعات بتوانند سریعتر تصمیماتی را مبنی بر دادههایی که در اختیار دارند در مورد تهدیداتی که ممکن است روی سازمان تأثیر بگذارند، اتخاذ کنند. هوش تهدیدات شامل دادههایی در مورد گروههای تهدید و حملاتی است که در حال رخ دادن میباشند. دادههای هوش تهدیدات ممکن است شامل رفتارهای بهخصوصی از مهاجم مثل تاکتیکها، تکنیکها و فرایندها، مسیرهای حملهی مورد استفاده و علائم نقض امنیتی باشد.
4. بهره بردن از تست نفوذ برای بهترین اطلاعات در مورد آسیبپذیری و قرار گرفتن در معرض خطر
تست نفوذ عبارت است از فرایند هک کردن سیستم و شبکهی خود برای شناسایی و افشای آسیبپذیریها از چندین نقطهنظر مختلف. تست نفوذ توسط اشخاص و شرکت هایی امنیتی انجام میشود که در این زمینه متخصص هستند. متخصصان تست نفوذ با دانش کامل کاربر و اجازهی او، به دنبال آسیبپذیریها میگردند. در هنگام حفاظت از سازمان خود در مقابل هکرهای مخرب، باید مثل آن هکرها فکر کرد تا بتوان پیشبینی کرد که چه زمانی ممکن است به سازمان حمله کنند.
این مسئله میزان اهمیت اسکنرهای آسیبپذیری را نشان میدهد. هرچند این اسکنرها مفید هستند، اما کافی نیستند و آسیبپذیریهایی که جدید کشف میشوند را تشخیص نمیدهند. گاهی اوقات آسیبپذیریها آنقدر پیچیده هستند که یک ابزار خودکارسازیشده نمیتواند آنها را پیدا کند. مثبتهای کاذب در این اسکنرها بسیار رخ میدهد، مخصوصاً در زیرساختهای بزرگ. در زمان تست کردن آسیبپذیریها، نبوغ انسانی بسیار کلیدی است. وقتی بسیاری از افراد به تست نفوذ فکر میکنند، معمولاً از منظر قوانین تطبیقپذیری به آن مینگرند. شاید جالبتوجه باشد که تطبیقپذیری دیگر دلیل شمارهی یک برای تست نفوذ محسوب نمیشود. در یک مطالعهی جدید، شرکت Bugcrowd به این نتیجه رسید که هرچند 55 درصد از پاسخدهندگان، تطبیقپذیری را بهعنوان یکی از دلایل خود برای تست نام بردند، تنها 16 درصد فقط به دلیل تطبیقپذیری تستهای خود را انجام میدهند. درحالیکه 61 درصد از پاسخدهندگان دلایل تست خود را بهترین راهکارها و کاهش ریسک برشمردند. این نشان میدهد که تعهد بیشتری نسبت به تست نفوذ بهعنوان بخشی از استراتژی مدیریت ریسک امنیت سایبری وجود دارد و همچنین تمرکز کلی روی کاهش ریسک افزایش پیدا کرده است.
از طریق تست نفوذ، سازمانها نسبت به بسیاری از آسیبپذیریهایی که ممکن است نشانگر ریسکهای قابلتوجهی برای زیرساخت و سازمان باشند، دید پیدا میکنند. تست نفوذ منظم برای بهینهسازی مدیریت ریسک سایبری ضروری است.
5. توجیه عقلانی ابزار برای بهبود بازگشت سرمایهی امنیت سایبری
مدیریت ریسک سایبری به سازمانها کمک میکند که شکافهای عملکرد را پوششهای ناقص را شناسایی کنند. ممکن است همچنین لایههای اضافی و غیرضروری در کنترلهای امنیتی یافت شوند. وقتی که کنترلهای امنیتی شناسایی شوند، میتوان آنها را در چارچوب سازمان تجمیع، حذف یا تخصیص مجدد کرد. مدیریت ریسک سایبری میتواند کمک کند که این فرایندِ توجیهِ عقلانی ابزار قدرت گیرد تا بتوان با کمترین هزینه قابلیتهای امنیت سایبری عملیاتی را به حداکثر رساند.
تیمها میتوانند یک وضعیت امنیتی هدف را مشخص کنند و با روشی دقیق زیرساخت امنیتی موجود را در قیاس با هدف بسنجند. هزینه میتواند بخش مهمی از تجزیهوتحلیل باشد. هر دلاری که خرج میشود باید حفاظت موردنظر سازمان را ایجاد نماید. برخی از تهدیدات و آسیبپذیریهای شناساییشده ممکن است نیازمند کنترلهای امنیتی دارای همپوشانی باشند که میتوانند ریسک را مدیریت کرده و آسیبپذیریهایی که احتمالاً Exploit میشوند را کاهش دهند.
خدمات ارزیابی ریسک
یکی از مهمترین کار هایی که مدیران موفق قبل از اقدام به کار مهمی انجام میدهند بررسی تمام جوانب آن کار و در نظر گرفتن سود وزیان آن است. مشورت در این زیمنه و کمک گرفتن از افرادی که در حوزه های مختلف تخصص دارند میتواند به آن ها دید آگاهانه تری بدهد. در ارائه خدمات ارزیابی ریسک در شرکت حسابداری آریا تهران متخصصین ما تمامی عواقب و شرایط تصمیم شما را به صورت کاملا طبقه بندی شده در اختیار شما قرار میدهند. ما در تصمیم های دشوار مالی و عملیاتی در کنار شما هستیم و با قدرت در کنارتان میمانیم تا بهترین و سودآور ترین تصمیمات را داشته باشید.
ارزیابی ریسک چیست
ارزیابی ریسک اصطلاحی است که برای توصیف فرآیند یا یک روش کلی استفاده می شود برای مثال : تجزیه و تحلیل و ارزیابی خطر مرتبط با آن خطر.
و اما اصول اصول ارزیابی ریسک شامل به ترتیب زیر است :
- مرحله 1: خطرات (یعنی هر چیزی که ممکن است آسیب برساند) را شناسایی کنید. کارفرمایان وظیفه دارند خطرات بهداشتی و ایمنی کارگران خود را ارزیابی کنند.
- مرحله 2: تصمیم بگیرید که چه کسی ممکن است آسیب ببیند و چگونه.
- مرحله 3: خطرات را ارزیابی کرده و اقدام کنید. .
- مرحله 4: از یافته ها ثبت کنید.
- مرحله 5: ارزیابی ریسک را مرور کنید.
تعریف ارزیابی ریسک
انواع خدمات ارزیابی ریسک
انواع اجزای ارزیابی ریسک شامل موارد زیر می باشد:
ارزیابی ریسک عمومی خطرات مربوط به وظایف و فعالیت های کاری را ارزیابی می کند. آنها را می توان در مکان های مختلف و توسط شرکت های مختلف برای فعالیت های مشابه استفاده کرد، بنابراین اغلب از آنها به عنوان الگوهای ارزیابی ریسک استفاده می شوند و به شما این امکان را می دهد که از تکرار در فرآیندهای مدیریت ریسک خود جلوگیری کنید.
با این وجود، هنگام استفاده از ارزیابی عمومی ریسک، توجه به این نکته مهم است که هر محل کار و فعالیت کمی متفاوت خواهد بود و هرگونه تفاوت می تواند بر صحت این ارزیابی ریسک تأثیر بگذارد. برای اطمینان از مرتبط بودن ارزیابی های عمومی و اینکه آنها در کاهش خطرات موثر هستند، باید آنها را بررسی کرده و متناسب با آنها تنظیمات را به روز کنید.
- ارزیابی خطر خاص سایت
از مهمترین انواع ارزیابی ریسک است، زیرا برای فعالیت خاصی در یک مکان خاص انجام می شود.آنها کاملاً مرتبط هستند و باید در از بین بردن یا کنترل خطرات و ایمن نگه داشتن افراد، موثر باشند.این ارزیابی ها ممکن است پس از انجام ارزیابی های عمومی خطر برای به دست آوردن درک بهتر از خطرات و روش های کنترل ریسک در انجام شود.
از نظر قانونی شما ملزم به انجام اقدامات منطقی برای کاهش خطرات و محافظت از مردم در برابر آسیب هستید. ارزیابی ریسک مخصوص سایت می تواند به شما کمک کند تا متناسب با سطح ریسک، اقدامات کنترلی را برنامه ریزی و اجرا کنید.
به عنوان کاملترین روش ارزیابی ریسک، ارزیابی خطر خاص سایت می تواند به شما کمک کند تا نیروی کار خود و افراد جامعه را در امان نگه دارید و از تجارت خود در برابر مسئولیت های قانونی و خسارت های ناشی از نقض ایمنی محافظت کنید.
- ارزیابی خطر پویا
ارزیابی خطر پویا در شرایط پیش بینی نشده انجام می شود. اگر تغییرات ناگهانی و قابل توجهی در سلامت و ایمنی محل کار یا فعالیت های کاری ایجاد شود ، ارزیابی ریسک کتبی ممکن است قابل استفاده نباشد. برای ارزیابی اینکه آیا ادامه کار ایمن است یا خیر، ممکن است لازم باشد خطرات در محل مورد بررسی قرار گیرند.یک چیز مشترک در همه ارزیابی های ریسک فوق این است که آنها باید پس از پنج مرحله انجام روند خدمات ارزیابی ریسک تکمیل شوند.
هنگام انجام فرایند ارزیابی، همیشه توصیه می شود که برای تکمیل ارزیابی ریسک، با دیگر نیرو های انسانی مشورت کنید، زیرا آنها ممکن است راه حلی عملی برای انجام کارها به صورت ایمن بدانند.
خدمات ارزیابی ریسک
انواع تکنیک های تحلیل و ارزیابی ریسک
انواع تکنیک های تحلیل و ارزیابی ریسک عبارتند از :
- ارزیابی ریسک کیفی
- ارزیابی کمی
- ارزیابی ریسک عمومی
- ارزیابی خطر خاص سایت
- ارزیابی ریسک پویا
ارزیابی ریسک کیفی چیست؟
یکی از سوالاتی که در این قسمت مطرح میشود این است که تجزیه و تحلیل کیفی ریسک چیست ؟
بیشتر ارزیابی های ریسک، در گروه ریسک کیفی قرار می گیرد. هنگام انجام ارزیابی کیفی،سیستم ارزیابی از قضاوت شخصی خود برای شناسایی خطرات برنامه ریزی اقدامات کنترلی استفاده می کند.
بعد از اینکه ارزیابی کننده احتمال و شدت خطر را در نظر گرفت، ریسک ها در سطوح بالا، متوسط یا پایین طبقه بندی می شوند.
معرفی تکنیک های تحلیل و ارزیابی ریسک
ارزیابی ریسک کمی چیست ؟
حالا که ارزیابی ریسک کیفی را فهمیدیم سوال بعدی این است که تجزیه و تحلیل کمی ریسک چیست ؟
در این نوع ارزیابی ریسک (ریسک کمی) از ابزارها و تکنیک های کمی برای اندازه گیری سطح ریسک ها استفاده می شود.
ممکن است از یک ماتریس ریسک استفاده شود تا بتواند مقداری را به احتمال و شدت خطرات اختصاص دهد.در نمونه ارزیابی ریسک ممکن است از یک ماتریس 3 × 3 با مقادیر زیر استفاده شود:
- ماتریس ریسک 3 × 3 – احتمال
- بسیار بعید = 1
- احتمالاً = 2
- خیلی زیاد = 3
- ماتریس خطر 3 × 3 – شدت
- کمی = 1
- جدی = 2
- عمده = 3
برای محاسبه سطح خطر، می توان از معادله زیر استفاده کرد:
- ریسک = شدت x احتمال
همچنین گزینه های دیگری برای ماتریس های خطر وجود دارد، مانند ماتریس 5 × 5.
مقادیری که استفاده می کنید به اولویت شخصی و تنوع مورد نیاز شما در سطح خطر بستگی خواهد داشت.
ویژگی های انتخاب روش کیفی یا کمی ریسک
بارزترین تفاوت بین تجزیه و تحلیل ریسک کیفی و کمی ، رویکرد آنها به فرآیند است. تجزیه و تحلیل ریسک کیفی بیشتر ذهنی است.
این کار بر روی شناسایی خطرات متمرکز است تا هم احتمال وقوع یک رویداد خاص در طول چرخه عمر پروژه را اندازه گیری کند و هم تاثیری که در صورت ضربه زدن به برنامه کلی داشته است را می توان اندازه گیری کرد.
سپس نتایج در یک ماتریس ارزیابی ریسک (یا هر نوع گزارش گرافیکی بصری) ثبت می شود.
از طرف دیگر، تحلیل کمی خطر، عینی است. از داده های قابل تأیید برای تجزیه و تحلیل تأثیرات ریسک از نظر اضافه هزینه ، مصرف منابع و تأخیرهای برنامه استفاده می کند.
در نهایت، هدف یکسان است؛ تفاوت در این است که این یک رویکرد علمی پر از داده است.
از نظر افراد، تجزیه و تحلیل ریسک کمی یک مقدار عددی به خطرات موجود اختصاص می دهد – ریسک A، 40٪ احتمال وقوع دارد، بر اساس داده های کمی (نوسانات در هزینه های منابع، متوسط زمان اتمام فعالیت، تدارکات و . . .) و 15٪ احتمال باعث تاخیر در چند روز می شود.
بنابراین کاملاً به کمیت و دقت داده های شما بستگی دارد. بهترین کار برای آن که به خوبی بتوانید ریسک تصمیمات بزرگ مالی را در نطر بگیرید و بهترین تصمیم را برای سودآوری و موفقیت بیشتر اخذ کنید این است که از خدمات ارزیابی ریسک شرکت های معتبری مثل شرکت حسابداری آریا تهران بهره مند شوید.
برآورد میزان ریسک
برداشت های گوناگونی توسط افراد مختلف از یک ریسک مشخص وجود دارد.
افراد مختلف از یک ریسک مشخص، برداشتهایی گوناگون دارند. از سوی افراد غیرعلمی برآورد میزان ریسک با نتایج آماری و معادلات ریاضی ریسک همخوانی ندارد.
به طور کلی ریسک دو جنبه متفاوت را در بر میگیرد:
- ریسک ذهنی : به برداشت از میزان ریسک در سر افراد غیر متخصص که به آن ریسک ذهنی یا درکی میگویند.
- ریسک واقعی : به برآورد علمی ای که بر پایه اطلاعات آماری از میزان ریسک استت، ریسک واقعی گفته می شود.
ریسک ذهنی امکان دارد که کمتر ریسک واقعی یا بیشتر از آن باشد هممچنین ارزیابی ریسک به صورت آگاهانه یا نا آگاهانه صورت می گیرد. در این بین لازم است عواملی که بر قضاوت نادرست افراد تاثیر می گذارند و برای اصلاح ریسک پذیری لازم هستند، شناخته شوند.
انواع تکنیک ارزیابی ریسک
تکنیک PHA، تکنیکBIA ، تکنیک حالات خرابی فرآیند FMEA، تکنیک تحلیل لایههای حفاظت ( LOPA )، تکنیک ارزیابی قابلیت اطمینان انسانی ( HRA ) و تکنیک نگهداری مبتنی بر قابلیت اطمینان RCM انواع تکنیک های ارزیابی ریسک هستند.
معرفی انواع تکنیک ارزیابی ریسک
تکنیک ارزیابی ریسک PHA
تجزیه و تحلیل خطر فرآیند (PHA) مجموعه ای از ارزیابی های سازمان یافته و سیستماتیک از خطرات احتمالی مرتبط با یک فرآیند صنعتی است.
PHA اطلاعاتی را برای کمک به مدیران و کارمندان در تصمیم گیری برای بهبود ایمنی و کاهش عواقب ناشی از انتشار ناخواسته یا بی برنامه مواد شیمیایی خطرناک فراهم می کند.
یک PHA به سمت تجزیه و تحلیل، علل و عواقب احتمالی آتش سوزی، انفجار، انتشار مواد شیمیایی سمی یا قابل اشتعال و ریختن مواد شیمیایی خطرناک حرکت می کند و بر تجهیزات، ابزار دقیق، برنامه های کاربردی، اقدامات انسانی و عوامل خارجی متمرکز است که ممکن است روند را تحت تأثیر قرار دهد.
تکنیک ارزیابی ریسک BIA
تجزیه و تحلیل تأثیر تجاری (BIA) عواقب اختلال در عملکرد و فرآیند کسب و کار را پیش بینی می کند و اطلاعات مورد نیاز برای توسعه استراتژی های بازیابی را جمع آوری می کند.
سناریوهای ضرر احتمالی باید در هنگام ارزیابی ریسک شناسایی شوند. همچنین ممکن است در اثر عدم موفقیت تأمین کننده کالا یا خدمات یا تأخیر در تحویل ، فعالیت ها قطع شود.
موارد احتمالی زیادی وجود دارد که باید مورد توجه قرار گیرند.
تکنیک ارزیابی ریسک RCM
قابلیت اطمینان محور (RCM) مفهومی از برنامه ریزی تعمیر و نگهداری است تا اطمینان حاصل شود که سیستم ها به آنچه کاربر آنها در زمینه عملیاتی فعلی خود نیاز دارند، ادامه می دهند.
اجرای موفقیت آمیز RCM منجر به افزایش در اثربخشی هزینه، قابلیت اطمینان، زمان کار دستگاه و درک بیشتر از سطح ریسکی می شود که سازمان مدیریت می کند.
در خدمات ارزیابی ریسک آریا تهران ما از بهترین روش های تخصصی برای مدیریت ریسک و اولویت بندی ریسک های شغلی و فرآیندی استفاده میکنیم. برای ارتباط با متخصصین این حوزه با ما تماس بگیرید.
دیدگاه شما