مروری بر مفهوم ترید

مروری کامل بر صرافی Kucoin کو‌کوین

بررسی کامل صرافی کو‌کوین ( Kucoin )

در این مطلب، معایب و مزایای صرافی کوکوین ( Kucoin ) را بررسی خواهیم کرد. همچنین به تاریخچه، میزان کارمزدها، طریقه ایجاد حساب و نحوه معامله در این صرافی و همینطور امنیت، مزایا و معایب آن می‌پردازیم.

آیا می‌خواهید شروع به خرید، فروش و معامله رمز ارز کنید، اما مطمئن نیستید که کوکوین (kucoin) صرافی مناسبی برای شماست یا خیر؟ یا شاید کوین خاصی را در لیست کو‌کوین دیده‌اید و حالا می‌خواهید مطمئن شوید که استفاده از این صرافی ایمن است یا خیر؟ در این مقاله هر چیزی که بخواهید درباره کو‌کوین بدانید وجود دارد. با معرفی کوتاهی درباره پیشینه این صرافی شروع می‌کنیم، و در ادامه به این موضوع خواهیم پرداخت که انجام سپرده‌ گذاری در این صرافی چقدر کار سخت یا آسانی است.

به دنبال آن خواهیم گفت که چه کوین‌هایی را می‌توانید سپرده‌گذاری کنید و روند احراز هویت چگونه است و در آخر، تمامی مزایا و معایب این صرافی برای‌ شما شرح داده خواهد شد.

آشنایی با صرافی کو‌کوین ( Kucoin )

کو‌کوین یک صرافی واسطه‌ای است که به شما اجازه می‌دهد که اقدام به خرید، فروش و تبادل بسیاری از رمز ارزهای گوناگون کنید. کو‌کوین در می ۲۰۱۷ توسط گروهی از متخصصان با‌تجربه در عرصه معاملات ساخته شد که پیش از این روی پروژه‌هایی مانند ant financial و iBox PAY کار کرده‌ بودند و کو‌کوین یکی از جدید‌ترین صرافی‌های رمز ارز در این صنعت است.

هدف بنیان‌گذاران، ایجاد پلتفرمی ساده و ایمن برای تمام مردم جهان بود که برای معامله طیف وسیعی از ارزهای دیجیتال از آن استفاده کنند. آن‌ها می‌خواهند در بلند مدت، یکی از ۱۰ صرافی برتر دنیا شوند، و امیدوارند که تا ۲۰۱۹ به این مهم دست پیدا کنند.

صرافی kucoin از زمان راه‌اندازی مشکل قابل توجهی را تجربه نکرده، و به طور کلی، این صرافی تا به حال هیچ‌گونه system overload نداشته‌ است. پلتفرم کو‌کوین از طریق کامپیوتر و همین‌طور برنامه کو‌کوین در اندروید و iOS قابل دسترسی است.

در اوایل سال ۲۰۱۸ بود که گزارش داده‌ شد، کو‌کوین بیش از یک میلیون کاربر دارد. با این حال، متوسط حجم معاملاتش بسیار کم‌تر از صرافی‌های معروف دیگر مانند بایننس (Binance) است.

این صرافی، رمز ارز مخصوص خود به نام کو‌کوین شیرز (Kucoin Shares – KCS) را دارد! کاربران این صرافی، در پرداخت کارمزدهای معاملاتی خود با کوین‌های KCS، شامل تخفیف‌ می‌شوند. علاوه ‌بر ‌این، ۵۰% از درآمد حاصله از کارمزدهای دریافت شده توسط این صرافی نیز به صاحبان کوین‌های KCS می‌رسد! رمز ارز کو‌کوین در ژانویه‌ ۲۰۱۸ به سرمایه‌ای بیش از ۱.۸ میلیارد دلار دست یافت.

حالا که در مورد پیشینه این صرافی می‌دانید، در قسمت به انواع مروری بر مفهوم ترید کوین‌هایی می‌پردازیم که می‌توانید از این صرافی خریداری کنید.

کوین های موجود در صرافی کوکوین

کو‌کوین بیش از ۴۰۰ جفت معاملاتی متفاوت در دسترس دارد. یک نمونه از این جفت‌های معاملاتی، BTC/ETH است، که به معنی معامله بیت کوین و اتریوم است.

لیست رمز ارزهایی که این صرافی پشتیبانی می‌کند شامل اکثر کوین‌های معروف مانند بیت کوین، اتریوم، لایت کوین و بیت کوین کش و همچنین کوین‌های کم‌تر معروف مانند ویچین (VeChain) و لیمپو (Lympo) است. آسان‌ترین راه برای دریافت لیستی به‌روز از رمز ارزهایی که می‌توانید در کو‌کوین تبادل کنید، مراجعه به این لینک است.

کو‌کوین به سبب ارائه رمز ارزهایی که به تازگی ICO آن‌ها به اتمام رسیده است، به شهرت زیادی دست پیدا کرده است. این صرافی توکن‌هایی را ارائه می‌دهد که در ابتدای راه خود برای تبدیل شدن به یک رمز ارز محبوب هستند.

کارمزد کو‌کوین

یکی از اهداف اصلی کو‌کوین این است که کم‌ترین کارمزد را از تریدرها بگیرد. نخست باید بدانید که سپرده گذاری رمز ارزها رایگان است، البته برای انتقال ارز در شبکه بلاک چین آن کارمزدی دریافت خواهد شد. مبلغ این کارمزد به این بستگی دارد که از کدام ارز رمزنگاری‌ شده استفاده می‌کنید.

زمانی‌که می‌خواهید معامله‌ای انجام دهید، تنها ۰.۱ درصد از مقدار مورد معامله را پرداخت می‌کنید. به عنوان مثال اگر می‌خواهید معامله‌ای به ارزش ۱۰۰۰ دلار لایت کوین انجام دهید، تنها ۱ دلار می‌پردازید! که این یکی از ارزان‌ترین کارمزد‌ها در این صنعت است، و می‌تواند دلیل خوبی برای استفاده از کو‌کوین باشد.

اگر بخواهید کوین‌هایتان را از صرافی خارج کنید، کارمزدش بستگی به این دارد که کدام رمز ارز را می‌خواهید خارج کنید. کو‌کوین لیستی کامل از کارمزدها دارد، که می‌توانید اینجا ببینید.

حالا در مورد انواع مختلف کوینی که در صرافی kucoin معامله می‌شود و کارمزدهای کو‌کوین به اندازه کافی می‌دانید، در قسمت بعدی این گزارش نگاهی به روش‌های مختلف پرداخت خواهیم انداخت و مراحل مختلفی را که برای تأیید یک تراکنش باید طی کنید یک به یک توضیح خواهیم داد.

روش های پرداخت و تایید

آیا کو‌کوین ارز‌های فیات (fiat) را قبول می‌کند؟ متاسفانه این صرافی این ارزها را قبول نمی‌کند، به این معنی که برای سپرده گذاری نیاز به رمز ارز دیگری دارید.

اگر در صنعت کریپتو تازه‌کار هستید، آسان‌ترین راه برای شروع، خرید یک رمز ارز معروف مانند بیت کوین یا اتریوم در یک صرافی مانند کوین ‌بیس (CoinBase) است. کوین‌ بیس به شما اجازه می‌دهد از روش‌های سنتی پرداخت مانند کارت اعتباری یا حساب بانکی استفاده کنید. زمانی‌که این کار را انجام دهید، پس از آن می‌توانید کوین‌های‌تان را مستقیما به حساب کو‌کوین انتقال دهید.

باید در نظر داشت، واریز و برداشت از حساب با استفاده از رمز ارزها مزیتی نیز دارد و به دلیل اینکه این صرافی ارتباطی با ارز فیات ندارد، کاربران برای شروع معاملات خود احتیاجی به احراز هویت ندارند. به عبارت دیگر می‌توانید به صورت نا‌شناس معامله کنید.

مزیت بهتر این است که هیچ محدودیتی برای مقدار سرمایه‌ای که واریز یا برداشت می‌کنید، وجود ندارد! این یک مزیت نسبت به صرافی‌های رمز ارز دیگر است، که شما را مجبور به بار‌گذاری اسناد شناسایی مانند پاسپورتتان یا صورت حساب بانک می‌کنند، که گاه تاییدش می‌تواند تا دو هفته زمان ببرد.

نحوه ثبت نام در صرافی کوکوین

برای ثبت حسابی جدید در کو‌کوین، ابتدا باید به صفحه اصلی آن بروید، که می‌توانید از اینجا به آن دسترسی داشته باشید. پس از آن، روی ثبت نام (sign up) کلیک کنید، که در بالا و سمت راست صفحه نمایش قرار دارد.

سپس قوانین این صرافی به شما عرضه می‌شود. بهترین کار این است که این قوانین را بخوانید تا اطمینان پیدا کنید که همه چیز را متوجه شده‌اید. پس از اینکه خواندید، بر روی باکس خالی پذیرفتن مفاد قانونی (accept terms and conditions) تیک بزنید و در ادامه روی گزینه بعدی (next) کلیک کنید.

مروری کامل بر صرافی Kucoin کو‌کوین

حالا نیاز است که آدرس ایمیل‌تان را وارد و یک رمز عبور قوی انتخاب کنید.

مروری کامل بر صرافی Kucoin کو‌کوین

سپس از شما خواسته می‌شود که با کشیدن نوار از چپ به راست اثبات کنید که انسان هستید (ربات نیستید)! در آخر، برای تایید حسابتان باید آدرس ایمیل‌‌تان را با کلیک بر لینکی که کو‌کوین برایتان می‌فرستد، تایید کنید.

حالا شما یک حساب در kucoin دارید! اکنون می‌توانید مقداری کوین به حساب‌تان واریز کنید و فورا معاملات خود را آغاز کنید. بعلاوه ، نیازی نیست که هیچ‌گونه سندی بفرستید تا هویت‌‌تان احراز شود!

چگونه در کو‌کوین معامله کنیم

آیا برایتان سوال است که چگونه در کو‌کوین معامله کنید؟ این کار نیز بسیار آسان است! زمانی که در حسابتان سرمایه گذاری کردید، روی تب بازارها (Markets) در بالای صفحه کلیک کنید.

مروری کامل بر صرافی Kucoin کو‌کوین

سپس باید کوینی را که قصد خریدش را دارید جستجو کنید. برای این کار، نام کوین مورد نظر را در باکس جستجو (search box) که در سمت راست صفحه است، وارد کنید. به عنوان مثال، ما به دنبال خرید نئو (NEO) هستیم.

مروری کامل بر صرافی Kucoin کو‌کوین

سپس کو‌کوین جفت‌های معاملاتی موجود برای کوینی که می‌خواهید بخرید، برایتان لیست می‌کند. در مثال ما، فقط NEO/BTC موجود است، به این معنی که NEO تنها با بیت کوین دادوستد می‌شود. روی آن جفت معاملاتی که با کوین سپرده‌گذاری شما همخوانی دارد، کلیک کنید!

حالا در صفحه اصلی معاملات هستید. در سمت راست صفحه، به دنبال باکس خرید (buy box) که زیر لیست سفارش‌ها نمایش داده شده است، بگردید.

مروری کامل بر صرافی Kucoin کو‌کوین

تنها کاری که باید بکنید این است که مقدار کوینی که می‌خواهید خریداری کنید را وارد کنید، روی دکمه best price که آبی رنگ است کلیک کنید و سپس روی باکس buy که آبی رنگ است کلیک کنید تا معامله‌تان انجام شود. به همین سادگی می‌توانید معامله کنید!

حالا که می‌دانید چقدر خرید در کوکوین آسان است مروری بر مفهوم ترید در قسمت بعدی این مقاله توضیح خواهیم داد که این صرافی برای کدام دسته از تریدرها مناسب‌تر است!

چه کسانی باید کو‌کوین را انتخاب کنند؟

بعد از بار اولی که کو‌کوین را امتحان کردیم، از ساده بودن این پلتفرم، بسیار راضی بودیم. می‌توانید به ساختار بالا توجه کنید، همه چیز از واریز ارز تا تکمیل یک معامله کاملا سر‌راست است.

صرافی kucoin برای دادوستدکنندگان حرفه‌ای‌تر هم مناسب است، به این دلیل که این صرافی قابلیت‌های زیادی مانند candlestick bar، برای تحلیل قیمت‌ها دارد. با این‌حال، متوسط حجم تبادل در کو‌کوین ده‌ها میلیون است که در مقایسه با صرافی‌های بزرگ‌تر مانند بایننس بسیار کم است. این موضوع می‌تواند مشکل ایجاد کند چرا که حجم کم مبادله بعضی مواقع به معنای حجم ناکافی نقدینگی است. اگر می‌خواهید فقط مقادیر کمی مبادله کنید مسئله‌ای نخواهد بود، اما اگر به دنبال تبادل مقادیر بسیار بزرگ هستید کو‌کوین نمی‌تواند بهترین انتخاب برای‌ شما باشد.

علاوه بر این، زمانی که رمز ارزها برای اولین بار به بهره‌برداری می‌رسند، گاهی اوقات تنها در فهرست معاملاتی یک صرافی خاص قرار می‌گیرند. اگر رمز ارزی که می‌خواهید در این فهرست است، انتخابی جز استفاده از آن‌ صرافی مورد نظر ندارید.

حالا درباره‌ اینکه این سیستم تا چه اندازه کاربر‌پسند است هم اطلاعات کافی دارید، در قسمت بعدی مقاله به امنیت این صرافی خواهیم پرداخت.

آیا کو‌کوین امن است؟

پیش از سپرده گذاری پولتان در یک صرافی، دانستن اینکه آیا آنها امن هستند از اهمیت زیادی برخوردار است، باید اطمینان داشته باشید که سرمایه‌‌تان در امان است. صرافی‌های واسطه‌ای، در سرور‌های متمرکز کار می‌کنند. به این معنی که اگر هک شوند، ممکن است کوین‌هایتان در خطر باشند. آیا این در صنعت کریپتو هم اتفاق می‌افتد؟ بله، متاسفانه همیشه این اتفاق می‌افتد.

به عنوان مثال، طبق یک گزارش در اواخر سال ۲۰۱۷، مقدار کل کوین‌های هک شده در تاریخ رمز ارزها بالغ بر بیش از ۱.۵ میلیارد دلار بوده‌ است. از آن زمان تا کنون این سرورها چندین بار دیگر هک شده‌اند، پس حالا این رقم حتی بیشتر هم شده است.

با این حال آیا کو‌کوین امن است؟ اولا، این وب‌سایت توسط پروتکلی رمزنگاری ‌شده محافظت می‌شود که اطلاعات حساب‌های خصوصی را محفوظ نگه می‌دارد. علاوه‌ بر ‌این، در زمان نوشتن این مقاله، پی بردیم که یک دپارتمان داخلی ریسک در این صرافی وجود دارد که وظیفه‌اش اطمینان حاصل کردن از در امان بودن سرمایه‌های کاربران است.

در حین نگارش این مقاله همچنین متوجه شدیم که برای محافظت بیشتر از حساب کاربران، این صرافی به شما اجازه می‌دهد تا Google Authenticator را نصب کنید. اگر این کار را انجام دهید، پیش از اینکه بتوانید وارد شوید و معامله‌ای انجام دهید باید کد فعال‌سازی را که به تلفن همراه‌ شما فرستاده می‌شود، در وب سایت کو‌کوین وارد کنید. اکیدا پیشنهاد می‌کنم که از این قابلیت حفاظتی استفاده کنید. به این دلیل که اگر کسی توانست رمز ورود‌تان را پیدا کند، نخواهد توانست به حساب‌‌تان نیز دسترسی پیدا کند، زیرا به موبایل‌‌تان دسترسی نخواهد داشت.

در آخر خالی از لطف نیست که بدانیم، اگر چه کو‌کوین تا کنون هک نشده است، اما هنوز صرافی بسیار جدیدی است. از سوی دیگر، فرقی نمی‌کند که از کدام صرافی استفاده می‌کنید، هیچ‌وقت نباید مقدار زیادی از سرمایه‌‌تان را در آن صرافی نگه دارید. بسیار امن‌تر است که کوین‌های‌تان را به کیف پول شخصی انتقال دهید (مانند کیف پول سخت افزاری).

مزایا و معایب کو‌کوین

از مزایای kucoin می‌توان به مواردی همچون کارمزد سپرده گذاری، برداشت و تبادل بسیار پایین؛ طرز کار ‌بسیار ساده و مناسب برای تازه‌کار‌ها؛ پشتیبانی از کوین‌های متنوع؛ قابلیت‌های خوب امنیتی؛ بی‌نیاز بودن از احراز هویت و انجام معامله به صورت نا‌شناس، اشاره کرد.

از معایب کوکوین نیز می‌توان به مواردی همچون عدم امکان سپرده گذاری با ارز فیات و همینطور حجم مبادلات پایین و گاهی اوقات بروز مشکلاتی به خاطر نقدینگی ناکافی در کوین‌های کوچک‌تر اشاره کرد.

کلام آخر

در این مطلب به مواردی همچون کارمزد‌ها، کوین‌های پشتیبانی‌شده، کار‌بر‌پسندی و روش‌های پرداخت در صرافی کوکوین پرداختیم. همچنین درمورد نحوه باز کردن حساب و ترید کردن در این صرافی توضیح دادیم. حالا نظر شما در مورد کو‌کوین چیست؟ آیا فکر می‌کنید که به صورت بلند مدت از کو‌کوین استفاده کنید، یا فقط برای خرید کوینی خاص از آن استفاده خواهید کرد؟

مروری بر مفهوم ترید

با ۲۳پروتکل در یک اشتراک * قابل استفاده تمام وسیله ها و سیستم های مختلف * راهنمای قدم به قدم

• arrow_backآزاد و نامحدود بدون فیلترینگ
• arrow_backاستفاده در تمامی وسیله ها
• arrow_backراهنمای جامع قدم به قدم
• arrow_backبا ۲۳ پروتکل مختلف در یک اکانت
• arrow_backسازگار با تمامی سیستم ها

روش قدیمی دیگران

شبکه سی دی ان = آنتی فیلتر

بهره گیری از شبکه  CDN

ما به شما قدرت شبکه منسجم و یکپارچه سی دی ان را می دهیم. به دلیل ماهیت ابری شبکه هرگز دچار خلل نخواهد شد، همه سرور ها درون شبکه همزمان با تکنولوژی خاص در حال سرویس دهی می باشند و خارج شدن حتی چند تای آن ها حتی یک ثانیه سرویس را مختل نمی کند

نهایت محافظت و امنیت دیتا

این اطمینان داده می شود که تمام دیتای رد و بدل شده با قوی ترین متد وی پی ان رمز گذاری می شوند. استفاده از سرویس باعث غیر قابل شنود شدن ترافیک می شود و تمام دیتاهای ورودی و خروجی از بابت امنیت گارانتی است

روتینگ پشرفته در شبکه

در لحظه ترافیک توسط روتر ها و فایروال ها بین صد ها سرور فوق العاده قوی در شبکه ابری مسیر دهی می شود. این قابلیت ضامن ارایه نهایت کیفیت ممکن و نهایت بهره از پهنای باند ۵۴ گیگابیتی شبکه ما می باشد. به این دلیل تا به حال آپ تایم فوق العاده بی نظیر شبکه معادل ۱۰۰٪ بوده است

یک اکانت مولتی چند کاربره

اکانت مولتی این امکان را می دهد که روی چند سیستم استفاده کنید. بدون محدودیت پهنای باند - بدون محدودیت ترافیک - پینگ بهینه شده برای ایران مناسب گیم ها

استخراج بیت کوین چیست؟ آشنایی با ماینینگ بیت کوین به زبان ساده

نحوه استخراج بیت کوین به چه صورت است؟ دستگاه بیت کوین یا دستگاه ماینر چیست؟ درامد دستگاه استخراج بیت کوین چقدر است؟ خرید ماینر بیت کوین یا خرید دستگاه ماینر به چه صورت انجام می‌شود؟ برای پاسخ‌گویی به این سوالات و آشنایی با روش استخراج بیت کوین در ادامه با ما همراه باشید.

معاملات و تراکنش‌های بیت کوین در یک شبکه به نام بلاکچین میزبانی می‌شوند. این تراکنش‌ها از طریق همه افراد قابل مشاهده و ردیابی هستند. هر فردی که عضو این شبکه باشد می‌تواند صحت تراکنش‌های صورت گرفته را بررسی کند. هر ماینری که پس از تایید مجموعه‌‌ای از تراکنش‌ها و رقابت با سایر ماینرها، بتواند زودتر از سایرین به کل شبکه بلاک چین بلاک جدیدی اضافه کند، پاداشی معادل ۶/۲۵ بیت کوین دریافت می‌کند. در حال حاضر حدودا هر ۱۰ دقیقه یک بار به کل شبکه یک بلاک جدید اضافه می‌شود و ماینری برنده است که زودتر بلاک جدید را اضافه کرده باشد. به کل این فرآیند استخراج بیت کوین گفته می‌شود.

برای آشنایی بیشتر با بیت کوین کلیک کنید.

مروری کلی بر مفهوم ماینینگ بیت کوین

به صورت کلی شما برای به دست آوردن بیت کوین، سه راه دارید: خرید بیت کوین از صرافی‌ها، دریافت بیت کوین در ازای کالا یا ارائه خدمات و استخراج بیت کوین جدید با ماینینگ بیت کوین.

به تایید تراکنش‌ها و اضافه کردن بلاک جدید به دفتر کل بیت کوین (بلاک چینِ بیت کوین)، ماینینگ بیت کوین گفته می‌شود. هر فردی در شبکه، به این دفتر کل دسترسی دارد و کلیه تراکنش‌ها نیز می‌توانند مورد تایید افراد قرار بگیرند.

در فرآیند ماینینگ بیت کوین فقط معاملات قانونی بیتکوین تایید می‌شوند و در نتیجه از تقلب و خرج شدن چند باره پول و بیت کوین جلوگیری می‌شود.

هش (Hash) در بلاک چین چیست؟

هنگامی که ایجادِ یک بلاک جدید از تراکنش‌ها، ماینرها (استخراج کنندگان) وارد این فرایند می‌شوند. آن‌ها باید یک معادله ریاضی پیچیده شامل اطلاعات موجود در بلاک را حل کنند و آن را به یک عبارت رمزنگاری‌شده کوتاه‌تر به نام «hashing» تبدیل کنند.

نکته‌ای که شایان ذکر است این است که هشِ یک بلاک چین، فقط شامل اطلاعات مربوط به معاملات تایید شده آن شبکه نیست، بلکه هش بلاک قبلی را نیز در خود جای می‌دهد. هر هش از هش دیگر کاملا متفاوت و منحصر به فرد است. در واقع یک تغییر کوچک در اطلاعات ورودی یا تراکنش انجام شده، منجر به تغییر اساسی در هش خروجی می‌شود.

برای درک بهتر این فرایند به مقاله فناوری بلاک‌ چین چیست؟ مراجعه کنید.

همانطور که در عکس بالا مشاهده می‌کنید، طول هش خروجی، فارغ از مقدار اطلاعاتی که به آن وارد می‌شود همیشه ثابت می‌ماند. این ویژگی در شبکه بلاک‌چین باعث می‌شود تغییر و دستکاری تراکنش‌ها غیر ممکن شود؛ زیرا پس از ایجاد کوچک‌ترین تغییری در اطلاعات، هش خروجی کاملا عوض می‌شود و کلیه اعضای شبکه را متوجه این موضوع خواهد کرد.

ماینر بیت کوین کیست؟

سیستم حاکم در بانک‌ها را در نظر بگیرید. همان‌طور که می‌دانید در بانک‌های سنتی پرداخت‌ها و معاملات توسط کارمندان بانک مورد تایید قرار می‌گیرند و در ازای این عملیات کارمندان به صورت ماهیانه حقوق دریافت می‌کنند. تایید تراکنش‌ها و معاملات بیت کوین به دلیل سیاست غیر متمرکزِ آن توسط یک نهاد مرکزی مانند بانک‌ها صورت نمی‌گیرد و در واقع مجموعه‌ای از افراد به صورت کاملا داوطلبانه در این فرایند دخیل هستند. مسئولیت این کار به عهده‌ی افرادی است که ماینر بیت کوین یا استخراج‌کننده نامیده می‌شوند و فرآیند انجام این کار نیز ماینینگ بیت کوین یا استخراج نام دارد.

در اصل، ماینرها با تأیید هر معامله و اطمینان از قانونی بودن آن، در خدمت جامعه بیت کوین هستند. آن‌ها با تایید معاملات، مزد خود را دریافت می‌کنند؛ این دستمزد، در قالب بیت کوین پرداخت می‌شود. ماینرها پاداش خود را پس از اضافه کردن یک بلاک جدید به شبکه دریافت خواهند کرد. به عبارتی اضافه شدن یک بلاک جدید، به این معنی‌ست که یک ماینر با موفقیت توانسته است یک توالی هش صحیح را ایجاد کند و در نتیجه پاداش بگیرد.

سختی شبکه (Difficulty) یا سختی استخراج بیت کوین چیست؟

تعداد بیتکوین‌های پاداش داده شده، به ازای هر ۲۱۰ هزار بلاک نصف می‌شود. به این فرآیند هاوینگ بیتکوین گویند. در حال حاضر پاداش هر ماینر و یا درامد دستگاه استخراج برای اضافه کردن بلاک جدید ۶/۲۵ بیت کوین است.

به صورت کلی تولیدِ یک هشِ متشکل از مجموعه‌ای از اطلاعات، فرآیندی بسیار ساده است که به راحتی توسط رایانه‌ها قابل اجرا است. شاید برایتان این ابهام ایجاد شده باشد که با وجود ساده بودنِ تولید یک هش، پس باید هزاران کاربر در چند ثانیه بتوانند هزاران هش تولید کنند و در نتیجه کلیه بیت کوین‌های موجود را استخراج کنند.

پاسخی که می‌توان به این مسئله داد مفهوم «سختی شبکه» می‌باشد. شبکه بلاک چین، برای جلوگیری از هش کردن هزاران معامله توسط چندین کاربر و در نتیجه استخراج تمام بیت کوین های موجود در عرض چند دقیقه، مجبور است که عمدا روند ماینینگ را دشوارتر کند.

سختی شبکه یا سختی استخراج در واقع متغیری است که هدف آن ثابت نگه داشتن میانگین زمان ایجاد یک بلاک جدید در شبکه بلاکچین است.

در واقع ماینرها برای تایید تراکنش‌ها و تولید یک هش جدید باید مقداری توان سخت افزاری مصرف کنند. اگر توان سخت افزاری ماینر، به اندازه یک رایانه معمولی باشد این فرآیند بسیار زمان‌بر خواهد بود و قدرت برق زیادی نیز مصرف خواهد کرد؛ اما حالتی را تصور کنید که یک ماینر از چندین رایانه و حتی هزاران رایانه برای تایید تراکنش‌ها استفاده کند، به عبارتی با توان سخت افزاریِ زیادی شروع به استخراج بیت کوین کند. در این حالت ماینری که توان زیادی را مصرف کرده است در مدت زمان کوتاهی می‌تواند تعداد زیادی از بیت کوین‌های موجود را درو کند. سختی شبکه با ثابت نگه داشتن زمان اضافه کردن بلاک جدید در حد ۱۰ دقیقه، سعی می‌کند که از این اتفاق جلوگیری کند. به کل این فرآیند، مکانیزم اجماع اثبات کار (Proof of Work) اطلاق می‌شود.

تجهیزات مورد نیاز برای ماینینگ بیتکوین

در اوایل پیدایش بیت کوین و دنیای ارز دیجیتال ، افراد می‎‌توانستند به راحتی و توسط رایانه‌های خانگی بر سر ایجاد بلاک جدید رقابت کنند و بیت کوین استخراج کنند؛ اما امروزه ماینینگ بیت کوین توسط کامپیوترهای خانگی اصلا به صرفه نیست و افراد ملزم به خرید دستگاه ماینر هستند. حتما برایتان این سوال پیش آمده که دستگاه ماینر یا دستگاه بیت کوین چیست؟ برای پاسخ به این پرسش در ادامه نیز با ما همراه باشید.

شانس اضافه کردنِ یک بلاک جدید، هنگامی که ۱میلیون رایانه با هم همکاری داشته باشند، بسیار بیشتر از حالتی است که به عنوان مثال ۱۰ یارانه سعی در حل کردن معادله ریاضی و اضافه کردن بلاک دارند. بنابراین سختیِ استخراج بیت کوین با گذشت زمان تغییر می‌کند و شبکه بلاک چین سعی می‌کند که با توجه تعداد ماینرهای فعال در شبکه، سختی شبکه را طوری تنظیم کند که اضافه شدن هر بلاک ۱۰ دقیقه به طول بیانجامد.

سختی شبکه بیت کوین هر ۲۰۱۶ بلاک یا تقریباً هر دو هفته یکبار تنظیم می‌شود. هنگامی که قدرت محاسباتی بیشتری برای استخراج بیت کوین مصرف شود، شبکه بلاک چین سطح دشواری استخراج را افزایش می دهد تا سرعت تولید اضافه کردن بلاک جدید به میزان ثابتی باقی بماند.

برای درک بهتر این که قدرت محاسبات چقدر بر سختی شبکه تاثیر می‌گذارد باید بدانید که در هنگام راه‌اندازی بیت کوین در سال ۲۰۰۹، سطح دشواری و سختی شبکه ۱ و در نوامبر ۲۰۱۹ (آبان ۱۳۹۸)، بیش از ۱۳ تریلیون بوده است.

همه این تفاسیر به این معناست که ماینرها برای استخراج بیت کوین و اکثر ارزهای دیجیتال باید از تجهیزات کامپیوتری قوی مانند GPU یا دستگاه‌هایی که به منظور ماینینگ طراحی شده‌اند، مانند ASIC ها یا دستگاه ماینر بیت کوین استفاده کنند. ASIC ها یکی از انواع بهترین دستگاه ماینر بیت کوین هستند که با مراجعه به سایت‌های معتبر می‌توانید اقدام به خرید آن‌ها کنید.

چالش‌های پیش رو برای ماینینگ

یکی از چالش‌هایی که ماینرها در استخراج رمزارز و خرید ماینر بیت کوین همواره با آن مواجهند علاوه بر قیمت ماینر بیت کوین ، مقدار برقی است که در این فرآیند مصرف می‌شود. همان‌طور که پیش‌تر گفته شد، ماینرها برای بالا بردن شانس اینکه زودتر از دیگران معامله را حل کنند و بتوانند یک بلاک جدید به شبکه اضافه کنند، باید توان محاسباتی خود را بالا ببرند و این به معنای مصرف بیشتر توان برق است.

همین موضوع می‌تواند باعث شود که برای افرادی که به تنهایی قصدِ به دست آوردن بیت کوین را دارند، ماینینگ یا استخراج بیت کوین گزینه مقرون به صرفه‌ای نباشد. بنابراین ساده‌ترین راه برای به دست آوردن بیت کوین، می‌تواند خرید بیت کوین از صرافی‌های ارزهای دیجیتال مانند صرافی بزرگ بایننس(BNB) باشد.

به افرادی که در شبکه بلاکچین بیتکوین اقدام به تایید تراکنش‌ها می‌کنند و در ازای این فرآیند پاداش دریافت می‌کنند، ماینر بیتکوین گفته می‌شود.

به کل فرآیند تایید تراکنش‌ها در شبکه بلاکچین و اضافه کردن یک بلاک جدید و دریافت پاداش، ماینینگ (استخراج) بیت کوین می‌گویند.

سختی شبکه یا سختی استخراج در واقع متغیری است که هدف آن ثابت نگه داشتن میانگین زمان ایجاد یک بلاک جدید در شبکه بلاکچین است.

مروری بر XHTML

به نظر می رسد برای توسعه دهندگان وب، فرایند یادگیری هرگز پایانی ندارد. فن آوری های جدید به طور مداوم در حال توسعه هستند، دستکاری های چند رسانه ای هیچ حد و مرزی ندارند، گسترش دانش و توزیع زبان برنامه نویسی، همچنان ادامه دارد و البته، استانداردهای طراحی نیز دائما برای به روز نگه داشتن آنها تلاش می کنند.

قبل از معرفی XHTML، بهتر است به معرفی کوتاهی از HTML، XML و SGML بپردازیم .

SGML (زبان نشانه‌گذاری تعمیم‌یافتهٔ استاندارد)، زبانی برای توصیف زبانهای نشانه گذاری، مخصوصا آنهایی که در تبادل الکترونیکی اسناد، مدیریت سند و انتشار سند مورد استفاد قرار میگیرند می باشد . HTML نمونه ای از یک زبان مشخص در SGML است.

HTML یک زبان نشانه‌گذاری برپایه SGML ( زبان نشانه‌گذاری تعمیم‌ یافتهٔ استاندارد) است که منطبق بر استاندارد بین المللی ISO 8879 می باشد . HTML به طور گسترده به عنوان زبان در حال انتشار استاندارد وب جهانی مورد توجه قرار دارد .

XML (زبان نشانه گذاری توسعه پذیر) یک زبان نشانه گذاری بسیار شبیه به HTML می باشد که برای توصیف داده طراحی شده است. تگ های XML از پیش تعریف شده نیستند و شما باید تگ ها را با توجه به نیازهای خود تعریف کنید.

تعریف XHTML

XHTML مخفف EXtensible HyperText Markup Language به معنای زبان نشانه گذاری ابرمتن توسعه پذیر است که زبان تکامل یافته ولی بسیار شبیه به HTML می باشد و در واقع از تگ های مشابه HTML استفاده کرده اما به شدت از شیوه های برنامه نویسی XML پیروی میکند. اساسا XHTML ، HTML ای با قوانین نحوی و استاندارد های سخت گیرانه تر برای ایجاد کدهای منظم تر و کارآمد تر است. که علاوه بر سازگاری بیشتر ، ساختار قالب را به گونه ای شکل میدهد که صفحات به راحتی توسط مرورگرهای وب حال و آینده تجزیه و پردازش و وب سایت ها در دراز مدت به آسانی حفظ ، ویرایش، تبدیل و قالب بندی شوند.

می دانیم که XML یک زبان نشانه گذاری است که در توصیف داده ها مورد استفاده قرار میگیرد و در آن همه چیز باید با تگ ها به درستی مشخص شده باشد. به همین دلیل به آن اسناد “خوب شکل گرفته ” گفته می شود. HTML نیز یک زبان نشانه گذاری مورد استفاده برای نمایش محتوا در صفحات وب است، این زبان برای نمایش داده ها مورد استفاده قرار میگیرد. پس XHTML ترکیبی از XML و HTML است که برای نمایش محتویات در صفحات وب مورد استفاده قرار میگیرد و باید به درستی با تگها مشخص شده باشد، در نتیجه اسنادی ” خوب شکل گرفته “هستند .

ترکیبی از هدف از HTML (نمایش محتوا در صفحات وب) و XML (نشانه گذاری درست همه چیز با تگ برای ایجاد اسناد “خوب شکل گرفته”) منجر به ایجاد XHTML شده که یک زبان نشانه گذاری بسیار کاربردی برای ایجاد صفحات وب است .

چند تفاوت اساسی بین HTML و XHTML وجود دارد برای مثال تگ ها باید بسته شوند، خاصیت ها باید صورت حروف کوچک نوشته شوند و … . XHTML زبانی جدا از زبان HTML نیست، بلکه فاز بعدی HTML است.

XHTML زبان وب مورد استفاده برای نوشتن و مشخص کردن ساختار منطقی صفحات وب است. با XHTML، شما تصمیم می گیرید که متن و گرافیک و همچنین ساختار و طرح خود را بر روی صفحات وب مرتب کنید. این زبان نشانه گذاری یک استاندارد با کیفیت برای صفحات وب تعریف می کند،که اگر این استاندارد ها رعایت شوند این صفحات جز صفحات وب با کیفیت برشمرده خواهند شد و W3C نیز کیفیت آن را تائید میکند .

خانواده XHTML طوری طراحی شده است که به منظور توسعه ماژول های جدید XHTML ، این افزونه ها را از طریق ماژول ها و تکنیک های XHTML تطبیق دهد. این ماژول ها به هنگام توسعه محتوا و طراحی واسط های کاربری جدید اجازه ترکیب مجموعه ویژگی های موجود و جدید را خواهند داد .

XHTML توسط W3C برای کمک به توسعه دهندگان وب به منظور انتقال از HTML به XML توسعه یافته است امروزه با حرکت به سوی XHTML ، توسعه دهندگان وب می توانند وارد دنیای XML شده و از تمامی مزایای آن برخوردار شوند. انتقال محتوا به XHTM مزایای زیر را تحقق می بخشد:

• اسناد XHTML منطبق بر XML هستند. به این ترتیب، آنها به سهولت با ابزارهای استاندارد XML مشاهده، ویرایش و تائید می شوند.
• اسناد XHTML ، بهتر از آنچه که قبلا نوشته شده، می توانند در مرورگر های موجود و همچنین در مرورگرهای جدید اجرا شوند.
• اسناد XHTML می توانند از برنامه های کاربردی مانند اسکریپت ها و اپلت ها(برنامک ها) که به مدل شیء گرای سند HTML یا XML متکی هستند استفاده کنند .

هدف XHTML

چرا XHTML به اجرا در آمد؟ آیا HTML برای تولید محتوا در صفحات وب کافی نیست ؟

XHTML در خدمت یک هدف مهم در سراسر وب میباشد:

بسیاری از صفحات وب توسط آنچه که به عنوان HTML بد تلقی می شود، ایجاد شده اند. دلیل اینکه به آن بد گفته می شود این است که به عنوان مثل در کدنویسی آن ،خطاهای خاصی مانند از دست رفتن تگ بسته رخ میدهد.برای مثال :

روش وایکوف در اوایل دهه 1930 میلادی توسط ریچارد وایکوف ابداع شد. این روش متشکل از یکسری اصول و استراتژی است که در ابتدا برای تریدرها و سرمایه گذاران طراحی شده بود. وایکوف بخش عمده‌ای از زندگی خودش را صرف آموزش و یادگیری کرد و کارهای او تأثیر چشمگیری بر تحلیل تکنیکال (به اختصار TA) داشتند. گرچه روش وایکوف در ابتدا متمرکز بر بازار بورس بود اما حالا از آن در انواع بازارهای مالی استفاده می‌شود.

بخش عمده‌ای از کارهای وایکوف با الهام از روش‌های معاملاتی سایر تریدرهای موفق (مثل جسی لوریستون لیورمور) طراحی شده اند. امروزه جایگاه وایکوف به اندازه سایر چهره‌های مهم مثل چارلز هنری داو و رالف نلسون الیوت در نظر گرفته می‌شود.

وایکوف تحقیقات گسترده‌ای انجام داد که منجر به ایجاد چندین نظریه و تکنیک معاملاتی شدند. در این مقاله مروری بر کارهای او خواهیم داشت و به بررسی موارد زیر می‌پردازیم:

• سه قانون بنیادی؛
• مفهوم مرد مرکب؛
• روشی برای تحلیل نمودارها (الگو‌های وایکوف)؛
• رویکردی پنج مرحله‌ای نسبت به بازار.

وایکوف چندین تست خرید و فروش هم طراحی کرده بود از جمله یک تکنیک رسم نمودار منحصربفرد بر اساس نمودارهای Point and Figure (P&F). گرچه این تست‌ها به تریدرها برای تشخیص نقاط وجود بهتر کمک می‌کنند اما از روش P&F برای تعریف تارگت‌های معاملاتی هم استفاده می‌شود هر چند در این مقاله به بررسی این دو موضوع نمی‌پردازیم.

سه قانون وایکوف

قانون عرضه و تقاضا

طبق قانون اول، وقتی تقاضا بیشتر از عرضه باشه، قیمت افزایش پیدا می‌کند و بالعکس. این یکی از ساده ترین اصول بازارهای مالی است و قطعاً مختص وایکوف نیست. می‌توانیم قانون اول را با سه تساوی ساده بیان کنیم:

• تقاضا > عرضه = افزایش قیمت
• تقاضا < عرضه = کاهش قیمت
• تقاضا = عرضه = هیچ تغییر چشمگیری در قیمت ایجاد نمی‌شود (نوسان کم)

به عبارت دیگر بر اساس اولین قانون وایکوف، پیشی گرفتن تقاضا نسبت به عرضه باعث بالا رفتن قیمت می‌شود چون عده بیشتری به جای فروش به دنبال خرید خواهند بود. اما در شرایطی که فروش بیشتر از خرید باشد، عرضه از تقاضا پیشی می‌گیرد و قیمت افت می‌کند.

خیلی از سرمایه گذارانی که از روش وایکوف پیروی می‌کنند میله‌های حجم و پرایس اکشن را با هم مقایسه می‌کنند که روشی برای مصورسازی بهتر رابطه بین عرضه و تقاضا است. اغلب مواقع، این اوقات اطلاعات بهتری درباره حرکات بعدی بازار فراهم می‌کنند.

قانون علت و معلول

دومین قانون بیان می‌کند که تفاوت بین عرضه و تقاضا تصادفی نیست. بلکه این تفاوت پس از دوره‌های آماده سازی و در اثر وقوع رویدادهایی خاص ایجاد می‌شود. به گفته وایکوف، یک دوره تجمیع و انباشت (علت) در نهایت منجر به روند صعودی (معلول) می‌شود. در مقابل، یک دوره توزیع (علت) منجر به روند نزولی می‌شود (معلول).

وایکوف یک تکنیک منحصربفرد برای تخمین زدن تأثیرات بالقوه یک علت ابداع کرد. به عبارت دیگر او چند روش برای تعریف تارگت‌های معاملاتی بر اساس دوره‌های انباشت و توزیع طراحی کرد. به این ترتیب او توانست روند احتمالی بازار پس از خروج از یک منطقه تحکیم یا یک محدوده معاملاتی (TR) را مشخص کند.

قانون تلاش و نتیجه

سومین قانون وایکوف می‌گوید تغییر در قیمت یک دارایی ناشی از یک تلاش است که با حجم معاملات مشخص می‌شود. اگر پرایس اکشن با حجم معاملات هماهنگ باشد، احتمال ادامه روند زیاد است اما اگر حجم و قیمت تفاوت چشمگیری داشته باشند، احتمالاً روند بازار متوقف شده یا تغییر می‌کند.

مثلاً فرض کنید که بازار بیت‌کوین پس از یک روند خرسی طولانی، شروع به تحکیم با حجم بسیار بالا می‌کند. این حجم بالا نشان دهنده تلاش قابل توجه است اما حرکات افقی (نوسان کم) نشان دهنده نتیجه کم هستند. بنابراین بیت‌کوین زیادی بین کاربران دست به دست می‌شود اما ریزش قیمت چشمگیری ایجاد نمی‌شود. چنین وضعیتی می‌توان نشان دهنده به پایان رسیدن روند نزولی و نزدیک بودن چرخش روند باشد.

مرد مرکب

وایکوف ایده مرد مرکب (یا اپراتور مرکب) را به عنوان یک هویت تخیلی برای بازار طراحی کرد. او این ایده را مطرح کرد که سرمایه گذاران و تریدرها باید بازار را سهام را طوری مطالعه کنند که انگار یک موجودیت واحد بر آن کنترل دارد. به این ترتیب راحت تر می‌توانند در مسیر روند بازار پیش بروند.

در واقع، مرد مرکب نشان دهنده بازیگران مهم (بازار گردان‌ها) مثل افراد ثروتمند و سرمایه گذاران سازمانی است. این افراد همیشه در راستای منافع خودشان اقدام می‌کنند تا بتوانند با کمترین نرخ خرید و با بیشترین نرخ فروش انجام دهند.

رفتار مرد مرکب بر خلاف اکثر سرمایه گذاران کوچکتر است که وایکوف در اغلب مواقع شاهد ضرر آنها بوده اما به گفته او مرد مرکب از یک نوع استراتژی قابل پیش بینی استفاده می‌کند که سرمایه گذاران می‌توانند از آن درس بگیرند.

حالا از مفهوم مرد مرکب برای تشریح یک چرخه بازار به صورت ساده استفاده می‌کنیم. چنین چرخه‌ای متشکل از چهار فاز اصلی است: تجمیع، روند صعودی، توزیع و روند نزولی.

تجمیع

مرد مرکب زودتر از سایر سرمایه گذاران شروع به انباشت می‌کند. معمولاً مشخصه این مرحله حرکت افقی بازار است. انباشت به تدریج انجام می‌شود تا از تغییر قیمت چشمگیر پیشگیری شود.

روند صعودی

وقتی مرد مرکب به اندازه کافی سهام دارد و نیروی فروش تمام می‌شود، او شروع به بالا کشیدن بازار می‌کند. طبیعتاً این روند جدید سرمایه گذاران بیشتری را به خود جلب می‌کند و باعث افزایش تقاضا می‌شود.

ممکن است در حین یک روند صعودی چند مرحله انباشت وجود داشته باشد. می‌توانیم به این مراحل، انباشت مجدد بگوییم که در آنها روند بزرگتر برای مدتی متوقف و تحکیم شده و بعد به سمت بالا ادامه پیدا می‌کند.

با صعود بازار، سایر سرمایه گذاران تشویق به خرید می‌شوند. در نهایت حتی عموم مردم هم تشویق به ورود می‌شوند. در این زمان تقاضا بسیار بیشتر از عرضه است.

توزیع

در مرحله بعد، مرد مرکب شروع به توزیع دارایی‌های خودش می‌کند. او پوزیشن‌های سودآورش را به افرادی که دیرتر وارد بازار شده اند می‌فروشد. معمولاً مشخصه فاز توزیع حرکت افقی است که تقاضا را جذب می‌کند تا وقتی به مرحله خستگی برسد.

روند نزولی

خیلی زود، پس از فاز توزیع روند بازار معکوس می‌شود. به عبارت دیگر پس از اینکه مرد مرکب بخش قابل توجهی از سهم خودش را فروخت، این حرکت او باعث شروع شدن روند نزولی می‌شود. در نهایت عرضه از تقاضا پیشی می‌گیرد و روند نزولی تثبیت می‌شود.

مثل روند صعودی، ممکن است در مسیر نزولی هم چند فاز توزیع مجدد وجود داشته باشد. در واقع این فازها دوره‌های تحکیم کوتاه مدت بین ریزش‌های بزرگ هستند. ممکن است در این مرحله جهش گربه مرده یا تله گاوی را داشته باشیم که بعضی از خریداران در آن گیر می‌افتند به این امید که دیگر معکوس شدن روند رخ نخواهد داد. وقتی در نهایت روند نزولی به پایان برسد، یک مرحله انباشت جدید شروع می‌شود.

الگو‌های وایکوف

الگو‌های انباشت و توزیع جزء محبوب ترین بخش‌های کار وایکوف هستند - حداقل در جامعه ارزهای دیجیتال. این مدل‌ها مراحل انباشت و توزیع را به بخش‌های کوچکتر تقسیم می‌کنند. این بخش‌ها به پنج فاز (A تا E) تقسیم می‌شود که به آنها رویدادهای وایکوف گفته می‌شود و در ادامه مروری مختصر بر آنها خواهیم داشت.

الگوی انباشت

فاز A

نیروهای سقوط کاهش پیدا می‌کنند و کم کم روند صعودی آهسته ایجاد می‌شود. معمولاً مشخصه این مرحله افزایش حجم معاملات است. شاخص پشتیبانی اولیه (PS) نشان می‌دهد که خریدارانی پیدا شده اند اما هنوز به اندازه‌ای نیستند که روند نزولی را متوقف کنند.

اوج گیری فروش (SC) با شدت گرفتن فعالیت فروش شروع می‌شود چون سرمایه گذاران شروع به انباشت می‌کنند. معمولاً در این شرایط نوسان شدید شده و فروش از سرترس منجر به ایجاد کندل استیک‌ها و فیتیله‌های بزرگ می‌شود. ریزش شدید به سرعت معکوس شده و تبدیل به یک جهش یا اوج گیری خودکار (AR) می‌شود چون مازاد عرضه توسط خریداران جذب شده است. در مجموع محدوده معاملاتی (TR) یک الگوی انباشت، با فاصله بین کف SC و اوج AR تعریف می‌شود.

همانطور که از نام این مراحل مشخص است، تست ثانویه (ST) زمانی رخ می‌دهد که بازار به نزدیک محدوده SC سقوط می‌کند و ارزیابی می‌کند که آیا روند نزولی واقعاً به اتمام رسیده یا خیر. در این نقطه، حجم معاملات و نوسان بازار کمتر می‌شود. معمولاً ST یک کف بالاتر نسبت به SC شکل می‌دهد، اما ممکن است همیشه هم اینطور نباشد.

فاز B

بر اساس قانون علت و معلول وایکوف فاز B می‌تواند همان علتی باشد که به یک معلول منجر می‌شود.

در واقع فاز B مرحله تحکیم است که در آن مرد مرکب حداکثر میزان از دارایی مربوطه را جمع آوری می‌کند. در این مرحله بازار سطوح مقاومت و همچنین پشتیبانیِ محدوده معاملاتی را تست می‌کند.

ممکن است در فاز B تست‌های ثانویه (ST) مختلفی رخ دهند. گاهی اوقات این تست‌ها قله‌های بالاتر (تله گاوی) و کف پایین تری (تله خرسی) نسبت به SC و AR فاز A شکل می‌دهند.

فاز C

به فاز C انباشت Spring گفته می‌شود. این فاز نقش آخرین تله خرسی پیش از شروع شکل گیری کف بالاتر توسط بازار را دارد. در فاز C، مرد مرکب اطمینان حاصل می‌کند که موجودی کمی در بازار مانده یعنی آنهایی که قصد فروش داشته اند، این کار را انجام داده اند.

معمولاً اسپرینگ سطوح پشتیبانی را می‌شکند تا تریدرها را متوقف کرده و سرمایه گذاران را گمراه کند. می‌توانیم این مرحله را آخرین تلاش برای خرید سهام با قیمت پایین پیش از شروع روند صعودی در نظر بگیریم. تله خرسی، سرمایه گذاران کوچک را متقاعد به فروش موجودی خودشان می‌کند.

اما گاهی اوقات سطوح پشتیبانی حفظ می‌شوند و اسپرینگ رخ نمی‌دهد. به عبارت دیگر ممکن است الگو‌های انباشتی وجود داشته باشند که سایر عناصر را داشته باشند اما اسپرینگ را خیر. باز هم الگوی کلی همچنان معتبر است.

فاز D

فاز D نشان دهنده گذار بین علت و معلول است. این فاز بین محدوده انباشت (فاز C) و محدوده خروج از رنج معاملاتی (فاز E) قرار دارد.

معمولاً فاز D نشان دهنده افزایش شدید حجم معاملات و نوسان است. این فاز معمولاً یک آخرین نقطه پشتیبانی (LPS) دارد که پیش از حرکت بالاتر بازار، یک کف بالاتر ایجاد می‌کند. اغلب مواقع LPS پیش از بریک اوت از سطوح پشتیبانی انجام می‌شود که به نوبه خود باعث شکل گیری قله‌های بالاتری می‌شود. به این ترتیب نشانه‌های قدرت (SOS) نمایان می‌شوند چون حالا سطوح مقاومت قبلی تبدیل به سطح پشتیبانی شده اند.

با وجود پیچیدگی‌های این اصطلاحات، باز هم ممکن است بیشتر از یک LPS در فاز D داشته باشیم. معمولاً در این مرحله حجم معاملات بیشتر شده و خطوط پشتیبانی جدید لمس می‌شوند. در بعضی موارد ممکن است خط قیمت یک محدوده تحکیم کوچک ایجاد کند و بعد از محدوده معاملاتی بزرگتر خارج شده و به فاز E حرکت کند.

فاز E

فاز E آخرین مرحله از الگوی انباشت است. نشانه این فاز بریک اوت واضح از محدوده معاملاتی در اثر افزایش تقاضا است. این اتفاق وقتی رخ می‌دهد که محدوده معاملاتی شکسته باشد و روند صعودی شروع شود.

الگوی توزیع

در واقع الگوی توزیع بر خلاف انباشت کار می‌کند اما با اصطلاحاتی کمی متفاوت.

فاز A

این مرحله زمانی رخ می‌دهد که یک روند صعودی که قبلاً برقرار شده به دلیل کاهش تقاضا کندتر می‌شود. عرضه مقدماتی (PSY) یعنی فشار فروش رو به افزایش است هر چند هنوز به قدری قوی نیست که باعث توقف روند صعودی شود. سپس اوج خرید (BC) با افزایش فعالیت خرید شکل می‌گیرد. معمولاً دلیل این وضعیت تریدرهای غیرمجربی هستند که بر اساس احساسات خرید می‌کنند.

در مرحله بعد، حرکت صعودی قوی منجر به شکل گیری یک واکنش خودکار (AR) می‌شود چون تقاضای مازاد توسط بازار جذب شده است. به عبارت دیگر، مرد مرکب شروع به توزیع دارایی خودش برای خریدارانی که دیرتر دست به کار شده اند می‌کند. تست ثانویه (ST) زمانی رخ می‌دهد که بازار دوباره به محدوده BC برخورد می‌کند و اغلب یک نقطه اوج پایین تر ایجاد می‌کند.

فاز B

فاز B از توزیع نقش محدوده تحکیم (علت) را بازی می‌کند که پیش از روند نزولی (معلول) قرار دارد. در این مرحله مرد مرکب به تدریج موجودی خودش را می‌فروشد و تقاضا را جذب و تضعیف می‌کند.

معمولاً باندهای بالا و پایینی محدوده معاملاتی چند بار تست می‌شوند که ممکن است شامل تله خرسی و گاوی کوتاه مدت هم باشند. گاهی اوقات بازار بالای سطح مقاومت ایجاد شده در اثر BC حرکت می‌کند که باعث ایجاد یک ST می‌شود که می‌توان به آن پرتاب به بالا (UT) هم گفت.

فاز C

گاهی اوقات، بازار پیش از دوره تحکیم، آخرین تله گاوی را نشان می‌دهد که به آن UTAD یا جهش رو به بالا (Upthrust) پس از توزیع گفته می‌شود. در واقع این حرکت بر خلاف اسپرینگ در تجمیع است.

فاز D

فاز D از توزیع شبیه به تصویر آینه‌ای همین فاز در دوره انباشت است. معمولاً این فاز آخرین نقطه عرضه (LPSY) را در میانه محدوده ایجاد می‌کند که شبیه به یک اوج پایین تر است. از این نقطه LPSYهای جدیدتر شکل می‌گیرند - اطراف یا پایین محدوده پشتیبانی. وقتی بازار به پایین تر از خطوط پشتیبانی برسد، یک نشانه ضعف (SOW) واضح نمایان می‌شود.

فاز E

آخرین مرحله از توزیع نشان دهنده یک روند نزولی با یک عبور واضح از پایین محدوده معاملاتی در اثر چیرگی قوی عرضه بر تقاضا است.

آیا روش وایکوف کارایی دارد؟

طبیعتاً بازار همیشه این مدل‌ها را به صورت دقیق و کامل دنبال نمی‌کند. در عمل، الگو‌های توزیع و انباشت می‌توانند به روش‌های مختلف رخ دهند. مثلاً در بعضی شرایط ممکن است فاز B بیشتر از حد انتظار طول بکشد یا ممکن است تست‌های UTAD و اسپرینگ اصلاً ایجاد نشوند.

با این وجود وایکوف تکنیک‌های مطمئن مختلفی دارد که بر اساس اصول و نظریه‌های مختلف او طراحی شده اند. قطعاً کارهای او برای هزاران سرمایه گذار، تریدر و تحلیلگر در سطح جهان ارزشمند هستند. مثلاً الگو‌های انباشت و توزیع می‌توانند برای درک چرخه‌های رایج در بازارهای مالی مفید باشند.

روش پنج مرحله‌ای وایکوف

وایکوف یک روش پنج مرحله‌ای هم برای بازار طراحی کرده که بر اساس اصول و تکنیک‌های او ساخته شده اند. به طور خلاصه می‌توان این روش را راهی برای عملی کردن آموخته‌ها دانست.

مرحله اول: تعیین روند

روند فعلی چیست و احتمالاً به کدام سمت می‌رود؟ رابطه بین عرضه و تقاضا چگونه است؟

مرحله دوم: تعیین قدرت دارایی مورد نظر

دارایی مورد نظر نسبت به بازار چقدر قدرت مروری بر مفهوم ترید دارد؟ آیا به یک روش حرکت می‌کنند یا بر خلاف هم؟

مرحله سوم: پیدا کردن دارایی‌هایی با علت کافی

آیا دلیلی برای ورود به پوزیشن وجود دارد؟ آیا این علت به اندازه‌ای قوی است که باعث شود ریسک کردن ارزش پاداش احتمالی (معلول) را داشته باشد؟

مرحله چهارم: تعیین حرکت احتمالی

آیا دارایی مورد نظر آماده حرکت است؟ موقعیت فعلی آن درون روند بزرگتر به چه صورت است؟ قیمت و حجم چه چیزی را نشان می‌دهند؟ معمولاً این مرحله شامل استفاده از تست‌های خرید و فروش وایکوف می‌شود.

مرحله پنجم: تعیین زمان ورود

مرحله آخرین کاملاً به زمان بندی ارتباط دارد و شامل تحلیل یک سهم در مقایسه با کل بازار است.

مثلاً تریدر می‌تواند پرایس اکشن یک سهام را نسبت به شاخص S&P 500 مقایسه کند. با توجه به موقعیت این شاخص در الگوی وایکوف مربوطه، چنین تحلیلی می‌تواند اطلاعات مفیدی درباره حرکات بعدی سهم مورد نظر فراهم کند. در نهایت این اطلاعات به ورود به موقع و مناسب کمک می‌کنند.

این روش برای دارایی‌هایی که با بازار یا شاخص کلی حرکت می‌کنند کارآمدتر است. اما در بازار ارزهای دیجیتال چنین همبستگی همیشه وجود ندارد.

صحبت‌های پایانی

از طراحی روش وایکوف حدود یک قرن می‌گذرد اما هنوز هم از این روش استفاده می‌شود. این روش بیشتر از یک اندیکاتور TA است چون اصول، نظریه‌ها و تکنیک‌های معاملاتی زیادی را با خود به همراه دارد.

در واقع روش وایکوف به سرمایه گذاران امکان می‌دهد تصمیم گیری‌های منطقی تری انجام داده و صرفاً بر اساس احساسات عمل نکنند. مجموعه کارهای گسترده وایکوف ابزارهایی برای کاهش ریسک و افزایش احتمال موفقیت در اختیار تریدرها و سرمایه گذاران قرار می‌دهند. باز هم هیچ تکنیک کامل و بدون خطایی در حوزه سرمایه گذاری وجود ندارد. همیشه باید مراقب خطر باشید به خصوص در بازارهای پرنوسان ارزهای دیجیتال.