سود تقسیمی چیست؟

سود تقسیمی هر سهم یا DPS چیست؟

یکی از مزیت‌های مالکیت یک کسب‌وکار موفق، بهره بردن از سودی است که کسب‌وکار خلق می‌کند. فرقی نمی‌کند شرکتی باشد که خودتان از هیچ آن را ایجاد کرده‌اید یا سهام یک شرکت چندملیتی که برای دوران بازنشتگی تهیه کرده‌اید، وقتی شرکتی تصمیم می‌گیرد بخشی از درآمدهای پس از کسر مالیاتش را به شما پرداخت کند، آنچه به شما پرداخت می‌کند «سود تقسیمی» نام دارد.

دلیل اهمیت سود تقسیمی چیست

بنا بر نظریه‌های بنیادی مالی هدف همه‌ی شرکت‌ها پرداخت سود تقسیمی در زمان حال یا در آینده است (اگر شرکتی که سود تقسیم نمی‌کند پیوسته رشد می‌کند به این دلیل است که سرمایه‌گذاران انتظار دارند سرانجام در مقطعی این سود انباشته به آنها پرداخت شود یا امیدوار هستند شخص یا بنگاهی به امید سود انباشته‌ی بالای شرکت آن را بخرد).

شرکت‌ها در دوران شکوفایی و رشد سریع اقتصادی سود تقسیم نمی‌کنند، زیرا ترجیح می‌دهند درآمد خود را صرف اقدامات توسعه‌ای بکنند. مالکان و سهام‌داران مخالفتی با این کار نمی‌کنند، زیرا باور دارند فرصت‌های پیشِ‌ روی شرکت منجر به خلق سودهای کلان‌تری در آینده می‌شود.

چرا سرمایه‌گذاران به سود تقسیمی اهمیت زیادی می‌دهند؟

تمرکز بر سود تقسیمی مزیت‌های گوناگونی دارد.

خلق و اعلام سود تقلبی غیرممکن است. ممکن است شرکت‌ها سود تقسیمی را پرداخت کنند یا تصمیم به انباشت آن بگیرند، اما تحقیقات علمی متعدد نشان داده‌اند «کیفیت سوددهی» شرکت‌هایی که سود تقسیمی پرداخت می‌کنند بالاتر از شرکت‌هایی که آن را پرداخت نمی‌کنند. شرکت‌هایی که سود تقسیم (پرداخت) می‌کنند در گذر زمان عملکرد بهتری نسبت به شرکت‌هایی دارند که سود تقسیم نمی‌کنند.

بازده (نقدی) سود سهام (dividend yield) شرکت‌ها نشانه‌ای برای تعیین ارزش شرکت‌ها است.

شرکت‌های معتبر سابقه‌ی خوبی در پرداخت و افزایش سود تقسیمی حتی در دوران سخت اقتصادی دارند. یک نمونه‌ی بارز، شرکت معتبر «هرشی» (Hershey) است که در سال ۲۰۱۵ برای سیصد و چهل و دومین بار اقدام به پرداخت بی‌وقفه‌ی سود تقسیمی کرد. این شرکت پرداخت سود تقسیمی را در سال ۱۹۲۹، درست پیش از بدترین بحران اقتصادی ۶۰۰ سال اخیر آغاز کرد و در تمام این سال‌ها با وجود جنگ‌، تورم، رکود، ریاست جمهوری افراد مختلف، ترور یک رئیس‌جمهور، تهدید حمله‌ی هسته‌ای، شیوع بیماری‌های مرگبار، حملات تروریستی، جهش‌های اقتصادی، ورشکستگی‌‌ها، حباب‌های اقتصادی، نرخ بیکاری پایین یا بالا، شورش‌ها، فرود در ماه و وقایع و رخدادهای بیشمار دیگر این کار را ادامه داد، زیرا در تمام این سال‌ها مردم همیشه شکلات دوست داشته‌اند. تنها طی ۱۵ سال اخیر سود تقسیمی از نیم دلار به ازای هر سهم به ۲/۱۴ دلار به ازای هر سهم رسیده است که به معنای افزایش ۴۲۸ درصدی است.

در دوران رکود سود تقسیمی پشتوانه‌ای برای سهام است و از سقوط سهام آن جلوگیری می‌کند. همچنین سود تقسیمی زمان لازم برای ترمیم سبد سهام‌تان را پس از یک زیان بزرگ کاهش می‌دهد.

برای اینکه سود تقسیمی سهام شامل شما بشود، باید سهام مربوطه را پیش از تاریخ مجمع عمومی و تصویب صورت‌های مالی آن شرکت خریداری کنید. کسانی که بعد از این تاریخ اقدام به خرید سهام مربوطه کنند از سود تقسیمی آن دوره بهره‌ای نمی‌برند و باید تا دوره‌ی بعد منتظر بمانند. شرکت‌های معمولا تاریخ مشخصی را برای پرداخت سود نقدی اعلام می‌کنند.

شما می‌توانید سود دریافتی‌تان را دوباره صرف خرید سهام کنید؛ با این کار در واقع سودتان را دوباره در سهام سرمایه‌گذاری کرده‌اید.

سرمایه‌گذاری مبتنی بر رشد سود تقسمی چیست

برخی سرمایه‌گذاران بر خرید سهام شرکت‌هایی تمرکز می‌کنند که نرخ رشد چشمگیری در سود تقسیمی هر سهم دارند. شرکت‌هایی مانند استارباکس که بنا بر نظر تحلیل‌گران چشم‌انداز روشنی دارند، حتی اگر هم‌اکنون سود تقسیمی کمتری نسبت به دیگر شرکت‌ها داشته باشند در بلندمدت مثلا طی یک دوره‌ی ۱۰ ساله یا بیشتر سود خیلی بیشتری از شرکت‌های ذکر شده نصیب سهامداران‌شان می‌کنند.

سرمایه‌گذاری مبتنی بر بازده نقدی سود سهام چیست

برخی از سرمایه‌گذاران بالاتر بودن بازده نقدی سود سهام را معیار خرید سهام قرار می‌دهند، زیرا معتقدند این سهام به دلیل اینکه حداقل مشخصی از نسبت سود به درآمد یا جریان نقدی را پوشش می‌دهند، مطمئن‌تر هستند. چنین سرمایه‌گذارانی ممکن است به سهام شرکت‌هایی با رشد سود تقسیمی پایین‌تر اما با اطمینان بیشتر تمایل داشته باشند. این روش برای کسانی که به درآمد غیرفعال بالایی در چند دهه‌ی پایانی زندگی نیاز دارند، مناسب‌تر است.

سهام صادره بابت سود سهام چیست

گاهی به جای پرداخت نقدی سود شرکت‌ها به سهامداران سهام جدید ارائه می‌کنند. این سهام معمولا بیشتر از جنبه‌ی روانی تأثیرگذار است. سرمایه‌گذار ارزشی و کسی که «وارن بافت» او را راهنمای خود دانسته است، «بنجامین گراهام» (Benjamin Graham) تقریبا یک قرن پیش معتقد بوده است که شرکت‌هایی به طور منظم بابت سود سهام به سهام‌داران‌شان سهام می‌دهند، در واقع سود سهام را از طرف سهام‌داران دوباره سرمایه‌گذاری می‌کنند. کسانی که به پولش نیاز دارند می‌توانند این سهام را بفروشند و در مقابل دیگران به امید افزایش سرمایه‌شان در آینده، می‌توانند سهام جدیدشان را نگه دارند.

حسابداری

اولین موردی که در سیاست گذاری تقسیم سود مورد توجه قرار میگیرد سود انباشته است زیرا اندوخته کردن سود یکی از منابع تامین مالی است .

در همین رابطه میتوان به موارد زیر اشاره کرد :

الف ) هزینه سرمایه - هزینه خاص سرمایه مربوط به سود انباشته از هزینه خاص سرمایه مربوط به اوراق قرضه و سهام ممتاز بیشتر است ولی از این بابت سود یا بهره مربوط به اوراق قرضه و سهام ممتاز پرداخت نمیشود .

ب ) جانشینی برای سهام عادی - اگر سهام عادی در دست عده ای خاص باشد و انتشار سهام جدید از نظر مالکیت مسائلی را به وجود آورد بهتر است برای تامین مالی از سود انباشته استفاده گردد.

ج ) عدم دسترسی به منابع مالی دیگر - مثلا در حالتی که بازاری برای سهام عادی نباشد .

د ) مساله زمان - گاهی اوقات شرکتها مجبورند به خاطر مسایلی مانند تورم انتشار سهام جدید یا اوراق قرضه را به تاخیر اندازند در این حالت بهترین کار استفاده از سود انباشته به عنوان منبع تامین مالی است .

2 – حفظ ساختار سرمایه

معمولا در زمان تدوین سیاست تقسیم سود شرکت میزان و درصد اجزای تشکیل دهنده سرمایه نیز تعیین میگردد که به دو عامل بستگی دارد :

الف ) انعطاف پذیری در تامین مالییعنی اینکه شرکت تا حد معینی میتواند از استقراض برای تامین مالی استفاده کند در غیر این صورت ریسک شرکت بالا میرود و شرکت قادر نخواهد بود در سالهای بعد از طریق استقراض تامین مالی کند ولی انتشار سهام عادی یا افزایش سرمایه از محل سود انباشته مبنایی میشود که شرکت در آینده به پشتوانه آن از طریق استقراض میتواند تامین مالی کند .

ب ) سیاست تقسیم سود باقیماندهاگر درصد ترکیب ساختار سرمایه شرکتی مشخص باشد باید مقدار مشخصی از سرمایه مورد نیاز از محل نگهداری سود شرکت تامین شود باقیمانده سود به صاحبان سهام پرداخت خواهد شد یعنی سیاست تقسیم سود بر این اساس تدوین میگردد که آن میزان از سود شرکت که بر اساس ساختار سرمایه مطلوب مورد نیاز نیست به سهامداران پرداخت گردد . اگرچه اندوخته کردن سود برای تامین مالی پروژه های سرمایه گذاری باعث کاهش پرداخت سود در همان سال میشود ولی با شروع بهره برداری از طرح های سرمایه ای میزان سود خالص پرداختی شرکتها در سالهای بعد افزایش می یابد .

3 – نیاز سهامداران

سومین عامل در تدوین سیاست تقسیم سود نیاز سهامداران سهام عادی است . اصولا سهامداران یا به این هدف سهام را خریداری میکنند که به صورت مستمر و سالانه سود دریافت کنند و یا به امید منفعت از افزایش قیمت سهام اقدام به خرید سهام می کنند و یا با هدف دریافت سود و افزایش قیمت سهام سهام عادی خریداری میکنند .

اگر شرکتی سیاستی با ثبات تقسیم سود در نظر بگیرد آن دسته از سهامداران که هدف آنها دریافت سود مستمر سالانه است اقدام به خرید این سهام خواهند کرد . برخی از شرکتهایی که هر سال مبلغ ثابتی را به عنوان سود سهام پرداخت میکنند در اجرای این سیاست آثار تورمی را نیز در نظر میگیرند و سعی میکنند با توجه به نرخ تورم میزان سود پرداختی هر سال را افزایش دهند .

میزان سود سهام پیشنهادی هیات مدیره معمولا حاوی اطلاعاتی در مورد سود آوری آتی شرکت است . تغییر غیر منتظره سود تقسیمی دارای محتوای اطلاعاتی مهمی است به ویژه زمانی که میزان سود تقسیمی کاهش یابد یا اصلا پرداخت نشود که نشان میدهد سود سالهای آتی کاهش خواهد یافت .

4 – محدودیت های قانونی

چهارمین عامل که در سیاست تقسیم سود اهمیت دارد محدودیت های قانونی است . معمولا برخی از مقررات به مدیر شرکت اجازه نمیدهد هر طور که میخواهد در تعیین و پرداخت سود عمل کند .

دو نمونه از این قیود عبارت اند از :

الف ) قید و بند های قرارداد وام قرارداد برخی از وام ها سود تقسیمی چیست؟ به شرکت اجازه نمیدهد که بر میزان سود تقسیمی بیافزایند و حتی گاهی شرکت را مجبور میکنند تا سود تقسیمی را کاهش دهند .

ب ) شرایط مربوط به سهام ممتازشرکتها تا سود سهامداران ممتاز را پرداخت نکنند نمیتوانند سود سهامداران عادی را پرداخت کنند و اگر سهام ممتاز با حق انباشت سود باشد باید ابتدا سودهای معوق را پرداخت کنند .

سیاست های متداول تقسیم سود در شرکتها:

اکثر شرکتها در سیاست تقسیم سود از یکی از سه روش زیر استفاده میکنند : 1 – نسبت سود تقسیمی ثابت 2 – سود ثابت 3 – پرداخت منظم سود ثابت همراه با مبلغ اضافی 1 – نسبت سود تقسیمی ثابت این روش به سه قسمت تقسیم میشود : الف ) پرداخت درصد ثابتی از سود سالانه ب ) پرداخت سود سهام به صورت درصد ثابت و مشخصی از سود خالص سالهای قبل ج ) انتخاب درصدی از سود تقسیمی مطلوب که قرار است در بلند مدت رعایت شود که درصد سود تقسیمی واقعی میتواند کمتر یا بیشتر از درصد مطلوب باشد ولی شرکت می کوشد درصد سود تقسیمی واقعی را نزدیک به درصد مطلوب نگه دارد . 2 – سود ثابت متداول ترین روشی که اغلب شرکتها در سالهای اخیر پیش گرفته اند این است که سالانه از بابت سود هر سهم مبلغ معینی پرداخت کنند و با افزایش سود شرکت به تدریج بر این مبلغ بیافزایند . شرکتی که چنین سیاستی را اعمال میکند این پیام را به سهامداران خود میدهد که شرکت از نظر سود آوری و قدرت نقدینگی در وضع بسیار خوبی قرار دارد . 3 – پرداخت منظم سود ثابت همراه با مبلغ اضافی سیاست برخی از شرکتها بدین منوال است که هر سال مبلغی را به عنوان سود ثابت پرداخت میکنند و با افزایش سود شرکت مبلغ این سود را افزایش میدهند . مزیت دادن مبلغ اضافی در این است که شرکت میتواند حسب ضرورت مبالغ اضافی را قطع کند بدون اینکه از میزان سود تقسیمی هر سهم بکاهد . عیب این سیاست این است که توقع سهامداران را بالا میبرد که اگر این مبالغ اضافی پرداخت نگردد احیانا قیمت بازار سهام شرکت کاهش می یابد . شیوه پرداخت سود سهامدر بعضی از کشورها مانند امریکا سود سهام به صورت فصلی یعنی هر سه ماه یکبار پرداخت میشود در برخی از موارد نیز سهامداران سهام عادی سود تقسیمی را مجددا در همان شرکت سرمایه گذاری میکنند و به جای پول نقد سهام دریافت میکنند . 1 - پرداخت سود سهام به صورت نقد فرایند پرداخت سود سهام دارای چهار تاریخ مشخص است که عبارت اند از تاریخ اعلام – تاریخ ثبت – تاریخ موثر در بورس – تاریخ پرداخت سود . - تاریخ اعلام : تاریخ اعلام سود روزی است که هیات مدیره و یا مجمع عمومی عادی صاحبان سهام ( در ایران ) در مورد سود پرداختی تصمیم میگیرند و نتیجه تصمیمات خود را اعلام می کنند . مثلا مجمع عمومی در تاریخ اول تیر در مورد سود تقسیمی تصمیم میگیرد و تاریخ اعلام اول تیر است . - تاریخ ثبت در دفاتر : سود سهامی که هیات مدیره یا مجمع عمومی یک شرکت اعلام میکند به کسی پرداخت میشود که در تاریخ معینی نام وی به عنوان صاحب سهم در دفاتر سهام به ثبت رسیده باشد . - تاریخ موثر : طبق مقررات کسی که سهام شرکتی را خریداری میکند چهار روز کاری طول میکشد تا این سهام در دفتر سهام شرکت ثبت شود . در نتیجه زمانی که سود سهام اعلام میشود سود به کسی تعلق خواهد گرفت که چهار روز قبل از تاریخ ثبت اقدام به خرید سهام کرده باشد . اگر کسی بعد از تاریخ موثر سهام خریداری کند سود سهام به فروشنده سهام میرسد . - تاریخ پرداخت : پس از اعلام سود تقسیمی و اعلام نام کسانی که مطابق دفاتر شرکت مستحق دریافت سود هستند شرکت اقدام به کشیدن چک در وجه سهامداران میکند . 2 - سرمایه گذاری مجدد سود سهام بسیاری از شرکتهای بزرگ برنامه هایی را به اجرا میگذارند که به موجب آن سهامداران میتوانند به جای دریافت سود سهام به صورت وجه نقد مجددا در همان شرکت و با خرید سهام جدید سرمایه گذاری کنند که البته مالیات مربوط به آن سود را باید بپردازند ولی از هزینه های مربوط به نقل و انتقال سهام معاف میشوند . - سهام جایزه : برخی از شرکتها به جای پرداخت وجه نقد به سهامداران خود سود سهمی یا سهام جایزه میدهند . مثلا اگر شرکتی اعلام کند به صاحبان سهام عادی 10 درصد سهام جایزه میدهد بدان معنی است که هر کس که فرضا 10 سهم عادی دارد یک سهم جدید دریافت میکند . شیوه حسابداری آن نیز بدان صورت است که سود انباشته شرکت به اندازه ارزش بازار سهام جایزه بدهکار و سرمایه و صرف سهام بستانکار میشود . - تجزیه سهام : آثار مالی از تجزیه سهام مشابه سهام عادی است با این تفاوت که میزان یا نسبت انتشار سهام جدید در تجزیه سهام بسیار بیشتر از سهام جایزه است . مثلا اگر شرکتی 500000 سهام 1000 ریالی دارد و بخواهد در ازای هر سهم 2 سهم پرداخت کند در نتیجه پس از تجزیه سهام 1000000 سهم 500 ریالی خواهد داشت . میبینیم که بر عکس سهام جایزه سود انباشته و صرف سهام تغییری نخواهد کرد . نکاتی در مورد سهام جایزه و تجزیه سهام 1 – دادن سهام جایزه باعث تغییر ترکیب حسابهای حقوق صاحبان سهام میشود ولی بر کل دارایی ها و بدهی ها و حقوق صاحبان سهام تاثیری نخواهد گذاشت . تجزیه سهام فقط ارزش اسمی سهام عادی را کاهش میدهد و هیچ تغییری در ساختار حقوق صاحبان سهام ایجاد نخواهد کرد . 2 – سهام جایزه و تجزیه سهام ثروت سهامداران را افزایش نمیدهد زیرا قیمت بازار هر سهم و سود هر سهم متناسب با مقدار سهام جدید کاهش می یابد ولی نسبت یا درصد مالکیت سهامداران ثابت خواهد ماند . 3 – سهام جایزه و تجزیه سهام مشمول مالیات نمیشوند و با توجه به کاهش قیمت و سود هر سهم متناسب با مقدار سهام جدید این معافیت مالیاتی باعث افزایش ثروت سهامداران نمیشود . 4 – سیاست تقسیم سود برخی از شرکتها بدین منوال است که هم سهام جایزه بدهند و هم اینکه مقداری از سود سالانه شرکت را به صورت نقدی پرداخت کنند.

سود تقسیمی هر سهم (DPS) در شرکت های بورس چیست؟

به مقدار سودی که شرکت سهامی به ازاي هر سهم، بين سهامداران تقسیم می کند و به صورت نقدی به دست سهام داران می رسد DPS (Dividend Per Share) گفته می شود. اینکه چه مقدار از سود تحقق یافته هر سهم به صورت نقدی توزیع شود و چه میزان در شرکت باقی بماند و یا تاریخ پرداخت سود در مجمع عادي ساليانه و با رأي گيري از سهامداران تعیین مي شود.

سود تقسیمی هر سهم (DPS) به چه کسانی تعلق می گیرد؟

سود تقسیمی هر سهم، به افرادي تعلق مي گيرد که در زمان برگزاري مجمع شرکت، سهام آن شرکت را در اختيار داشته باشند. لازم به ذکر است که شرکت ها، سياست هاي متفاوتي درخصوص تقسيم سود دارند، برخي ترجيح مي دهند بيشتر سود سهام را بين سهامداران تقسيم کنند، اما برخي ديگر درصد کمي از سود را تقسيم کرده و بخش عمده آن را به عنوان سود انباشته در حساب شرکت باقی می گذارند و با استفاده از افزایش سرمایه از محل سود انباشته تأمين نقدينگي مورد نياز براي انجام طرح هاي توسعه اي، را انجام مي دهند.

نکات مهم در مورد DPS

1- شرکت ها می توانند بخشی از سودی را که در پايان سال مالي بدست مي آورند، بين سهامداران توزيع نکنند و آن را براي اجراي برنامه هاي توسعه اي شرکت، نگه مي دارند.
2- شرکت های سهامی پس از تصويب مبلغ سود تقسیمی هر سهم موظف هستند حداکثر ظرف مدت 8 ماه، اين مبلغ را به سهامداران بپردازد.
3- معمولا شرکت ها سود سهامداران خرد را زودتر از اين موعد، پرداخت مي کنند. منظور از سهامداران خرد، سهامداراني است که در مقايسه با سهامداران عمده، تعداد کمي از سهام شرکت را در اختيار دارند.
4- DPS به افرادي تعلق مي گيرد که در زمان برگزاري مجمع شرکت، سهام آن شرکت را در اختيار داشته باشنـد.
5- شرکت ها، سياست هاي متفاوتي درخصوص تقسيم سود دارند، برخي ترجيح مي دهند بيشتر سود سهام را بين سهامداران تقسيم کنند، اما برخي ديگر درصد کمي از سود را تقسيم کرده و بخش عمده آن را به تأمين نقدينگی مورد نياز براي انجام طرح هاي توسعه ای، اختصاص مي دهند.

سود سهام چیست؟

درپاسخ به این سئوال که سود سهام چیست؟ باید گفت که سود سود تقسیمی چیست؟ سهام بخشی از درآمد یک شرکت است. که معمولاً به صورت پرداخت نقدی به سرمایه گذاران پرداخت می شود. این شرکت می تواند بخشی از درآمد خود را به عنوان سود سهام به سرمایه گذاران بازگرداند ، یا پول نقد خود را برای تأمین بودجه پروژه های توسعه داخلی یا تملک ها حفظ کند.

شرکت قدرتمندی که به منابع نقدی خود برای تأمین سرمایه اضافه تر احتیاج ندارد ، بیشترین سود را برای سرمایه گذاران خود صادر می کند. برعکس ، یک شرکت در حال رشد سریع به تمام ذخایر نقدی خود (و احتمالاً بیشتر ، به صورت بدهی) نیاز دارد تا عملیات خود را تأمین کند ، بنابراین بعید است سود را پرداخت کند.

سود تقسیمی

آن دسته از شرکتهایی که سودی را به شکل تقسیمی صادر می کنند ، عموماً این کار را به طور مداوم انجام می دهند ، که این امر باعث جذب سرمایه گذارانی می شود که به دنبال درآمد پایدار در مدت زمان طولانی هستند. برعکس ، سود تقسیمی تمایل دارد سرمایه گذاران مترقی و پیشرفت گرا را از خرید سهام یک شرکت معمولی باز دارد ، زیرا آنها می خواهند که شرکت تمام وجوه نقد خود را مجدداً در تجارت سرمایه گذاری کند ، که احتمالاً باعث افزایش سود و افزایش قیمت سهام می شود.

تعدادی از شرکتهای عمومی دارای طرح سرمایه گذاری مجدد برای سود سهام هستند که بر اساس آن سرمایه گذاران می توانند سود سهام خود را با خرید سهام اضافی تر ، معمولاً با تخفیف از قیمت مشخص شده در بازار در تاریخ سرمایه گذاری مجدد و بدون هیچ گونه کارگزاری ، مجدداً در شرکت سرمایه گذاری کنند. این رویکرد به شرکت اجازه می دهد تا ذخایر نقدی خود را به حداکثر برساند و در عین حال انگیزه ای برای سرمایه گذاران برای حفظ سهام شرکت فراهم می کند.

سود سهام نیز ممکن است در قالب دارایی های دیگر یا سهام اضافی پرداخت شود.

هنگامی که سود به شکل تقسیمی پرداخت می شود ، ارزش سهام شرکت کمتر می شود ، زیرا به تازگی بخشی از ذخایر نقدی خود را پرداخت کرده است. این بدان معناست که قیمت سهام باید بلافاصله پس از پرداخت سود سهام کاهش یابد. اگر نسبت کل دارایی های پرداخت شده به عنوان سود تقسیمی اندک باشد ، ممکن است اینگونه نباشد.

تاریخ تقسیم سود

چندین تاریخ کلیدی مربوط به سود سهام وجود دارد. که عبارتند از:

تاریخ اعلام. این تاریخی است که هیئت مدیره شرکت مبلغ و تاریخ پرداخت سود سهام را تعیین می کند.

تبصره: فقط هیئت مدیره می تواند صدور سود سهام را تأیید کند.

تاریخ ثبت. این تاریخی است که در آن شرکت لیست سرمایه گذارانی را که سود سهام پرداخت می کنند. ، تهیه می کند. شما باید در این تاریخ سهامدار باشید تا حقوق دریافت شود.

تاریخ پرداخت. این همان تاریخی است که شرکت سود سهام خود را به سرمایه گذاران پرداخت می کند.

نسبت سود سهام

نسبت سود تقسیمی درصدی از سود شرکت است که به صورت سود سهام به سهامداران آن پرداخت می شود. نسبت سود تقسیمی میزان سود سهام شرکت را در مقایسه با قیمت بازار سهام آن به سرمایه گذاران خود نشان می دهد. این نسبت ها توسط سرمایه گذاران به دقت تحت نظر است.

در صورتی که می خواهید لینک کوتاه شده این مطلب را برای دیگران به اشتراک بگذارید، روی این باکس کلیک کنید.

علت خرید سهام با سود تقسیمی بالا چیست؟

به گفته یک استاد دانشگاه بازدهی سود تقسیمی نسبت سود تقسیمی پرداختی سالیانه یک شرکت بورسی را به قیمت سهم آن سود تقسیمی چیست؟ شرکت، بصورت درصد نشان می‌دهد.
به گزارش صفحه اقتصاد، سرمایه‌گذاری در شرکت‌هایی که سود تقسیمی می پردازند منافع متعددی برای خریداران یا سرمایه‌گذاران سهام آنها دارد، به ویژه اگر شما قصد داشته باشید در بلندمدت سرمایه‌گذاری کنید. علاوه بر اینکه سودهای تقسیمی می‌توانند درآمدی با ثبات و مستحکم برای شما تأمین کنند، بسیاری از سهامی که سود تقسیمی یا نقدی پرداختی دارند در بخش‌های “تدافعی” هستند. بنابراین با کاهش نوسانات خود می‌توانند از آثار زیان بار افت اقتصاد بکاهند. همچنین شرکت‌های پرداخت کننده سود تقسیمی مبالغ نقد قابل توجهی دارند و لذا معمولاً شرکت‌های پر قدرتی هستند که عملکرد بلندمدت خوبی در چشم و دل سرمایه گذاران باقی می‌گذارند.

سود تقسیمی سهام این امکان را به سرمایه‌گذاران می‌دهد که از دو مسیر کسب سود کنند؛ اول، از طریق بالا رفتن و افزایش قیمت آن سهم (عایدی سرمایه) ، و دوم از طریق توزیع بخشی از سود بدست آمده شرکت بین سهامداران. در غرب صنعتی اکثریت شرکت‌ها سود تقسیمی را بر مبنای ۳ ماه یکبار می‌پردازند نه سالانه، آنهم نه پس از ۸ ماه از کار. یکی از دلایل آن این است که سرمایه‌گذارانی که نزدیک به بازنشستگی هستند و یا قبلاً بازنشسته شده‌اند و حفظ کرامت آنها اولی است سود تقسیمی برایشان منبع درآمد با سود تقسیمی چیست؟ ثباتی به حساب می‌آید.

چگونه سهام با بازدهی بالا را شناسایی کنیم؟

وقتی سعی دارید سهامی را که سود تقسیمی یا نقدی بالایی می‌پردازند شناسایی کنید، سرمایه‌گذاران در بیشتر مواقع از ملاک و متری استفاده می‌کنند بنام “بازدهی سود تقسیمی”، که در یادداشت درس گونه‌های قبلی نحوه محاسبه و کاربرد آن بطور مختصر مطرح شد. پس اگر یادتان باشد “بازدهی سود تقسیمی” نسبت سود تقسیمی پرداختی سالیانه یک شرکت بورسی را به قیمت سهم آن شرکت، بصورت درصد نشان می‌دهد. البته امروزه پیچیدگی بازار سرمایه می‌طلبد که به کمک کارشناسان و بهره مندی از تکنولوژی‌های صنعت مالی بهترین سهم موردنظر شما یا مشاور شما شناسایی و تشخیص هویت شود. داده کاوی‌ها و سناریو بندی‌ها در این راستا به‌کار گرفته می‌شوند.

طرح‌های سرمایه‌گذاری مجدد سود تقسیمی

این که برخی سهامداران علاقمند هستند (اگر از بازار سرمایه قطع امید نکرده باشند) درآمد ناشی از سود تقسیمی نقدی سهام خود را به خرید مجدد آن سهام برگردانند، در کشورهای پیشرفته امری متداول است. بسیاری از شرکت‌ها “طرح‌های سرمایه گذاری مجدد سود تقسیمی” (DRIP) دارند، که با آن این امکان را برای سرمایه گذاران خود فراهم می‌آورند تا سود تقسیمی را صرف خرید تعداد بیشتری از آن سهام کنند. این “باز سرمایه‌گذاری” در طول زمان موقعیت شرکت را اعتلاء می‌بخشد.

بسیاری از شرکت‌ها برای تشویق سهامداران خود نه تنها کمیسیون نمی‌گیرند، بلکه ۵ درصد هم به آنها در خرید سهام جدید تخفیف می‌دهند. مزیت‌های این طرح‌ها متعدد است از جمله شرکت‌ها با این انگیزه‌سازی‌ها و اجرای طرح‌های سرمایه‌گذاری مجدد خود علاوه بر توسعه خط تولید و عرضه محصولات نو، با جذب سرمایه‌گذاران وفادار و بلند مدت نگر، وضعیت آینده خود را بیمه می‌کنند.

سود تقسیمی سهام بخش‌های تدافعی

بسیاری از شرکت‌هایی که سود تقسیمی می پردازند در بخش‌های “تدافعی” (defensive) قرار گرفته‌اند. بخش تدافعی به بخشی گفته می‌شود که غیر سیکلی است و لذا وابستگی به افت و خیزهای شدید اقتصادی ندارند. سهام آنها در طول دوره بی‌ثباتی اقتصادی ارزش خویش را حفظ می‌کند و عموماً نوسانات آنها از نوسانات و التهاب‌های بازار کمتر است، لذا از این جهت برای سرمایه‌گذاران “ریسک‌گریز” بهتر و مناسب‌ترند. در غرب پرداختی این سهام نسبت به اسناد خزانه و سایر اوراق قرضه یا مشارکت بیشتر است.

از مصادیق سهم یا صنعت تدافعی به شرکت‌های فعال در بخش مواد غذایی و یا شرکت‌های فعال در بخش ساختمان و عام المنفعه‌ها مثل آب و برق می‌توان اشاره داشت. حتی زمانی که اقتصاد کشور دچار بی‌اطمینانی است، تقاضا برای این اقلام کاهش نمی‌یابد، چرا که مردم نمی‌توانند مصرف خود را از آنها آنچنان کاهش دهند.

چرا برخی شرکت‌های بورسی سود تقسیمی می‌پردازند و برخی نمی‌پردازند؟

پرداخت سود تقسیمی یا نقدی به معنی توزیع سود شرکت بین سهامداران است. برخی از سهامداران آنرا بعنوان درآمد منظور می دارند و یا آنرا برای خرید سهام بیشتر از آن شرکت به کار می برند. همانطور که در قبل اشاره شد، انسجام و رشد سود تقسیمی پرداختی سیگنال مثبتی برای سرمایه‌گذاران است که یک شرکت از بنیه مالی قوی و با ثباتی بهره‌مند است.

شرکت‌های جدید در حوزه تکنولوژی، خطرپذیر و رشدی اغلب ترجیح می‌دهند بجای تقسیم سود خود آنرا در راه توسعه شرکت و جستجوی فرصت‌های تازه صرف کنند. در نتیجه، آنها با خودداری از پرداخت سود نقدی با جهت دهی به رشد انتظارات سهامداران، بازده “عایدی سرمایه” آنها را با بالا بردن قیمت سهم خود بیشتر و بیشتر می‌کنند. یک بعد آن انتظارات آنست که سهامداران توجیه می‌شوند که با عبور شرکت از مرحله “بلوغ” در آینده علاوه بر عایدی سرمایه خوب از سود تقسیمی یا نقدی پایداری بهره‌مند می‌شوند.