ارزدیجیتال و ارز فیات

دلار، پول قانونی (Legal Tender) برای پرداخت تمام بدهی‌های خصوصی و عمومی است، ولی در خزانه‌داری ایالات متحده یا در هر شعبه از بانک فدرال رزرو، امکان تبدیل آن به پول مشروع (Lawful Money) وجود ندارد.

ماشین حساب تبدیل ارزهای دیجیتال

یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های ایرانیان فعال در حوزه کریپتوکارنسی، تبدیل قیمت دلاری رمزارزها به ریال و تومان است. برای انجام این کار راه‌های متعددی پیش روی افراد قرار دارد. برای مثال، شما می‌توانید قیمت بیت کوین (Bitcoin) را در قیمت تتر (Tether) ضرب کنید و معادل تومانی بیت کوین را به دست بیاورید. اما اگر بخواهید معادل تومانی کسری از بیت کوین را محاسبه کنید، این فرآیند برای شما سخت خواهد بود. اینجاست که استفاده از ماشین حساب ارز دیجیتال (Cryptocurreny Calculator) می‌تواند ارزدیجیتال و ارز فیات به شما کمک کند تا قیمت بیت کوین به تومان ، قیمت اتریوم به تومان و… را محاسبه کنید. اما ماشین حساب رمز ارز چیست و چطور می‌توانید از آن استفاده کنید؟ با ما همراه باشید تا با این سرویس بیشتر آشنا شوید.

ماشین حساب ارز دیجیتال چیست؟

ماشین حساب ارز دیجیتال سرویسی است که به کمک آن می‌توانید معادل ریالی رمزارزها را محاسبه کنید. از آنجایی که پول رایج کشور ما ریال است، تریدرهای ایرانی حوزه رمزارزها نیاز دارند قیمت رمزارزهای خود به ریال و تومان را محاسبه کنند و در جریان سود و زیان خود بر حسب تومان باشند. ماشین حساب ارز دیجیتال فقط محدود به چند رمزارز نیست؛ یعنی شما می‌توانید علاوه بر تبدیل بیت کوین به تومان ، تبدیل اتریوم به تومان و تبدیل تتر به تومان ، معادل تومانی تمام رمزارزهای جدول را به دست بیاورید.

در این قسمت لازم است توضیحی درباره تبدیل تتر به تومان صحبت کنیم. همانطور که می دانید، تتر (USDT) یک استیبل کوین با پشتوانه دلار است. یعنی قیمت آن همواره برابر با یک دلار آمریکا است. برای آشنایی کامل با رمزارز تتر، می توانید مقاله تتر چیست میهن بلاکچین را مطالعه کنید. اما نکته مهمی که درباره تتر در ایران وجود دارد، تاثیر تغییر قیمت دلار روی این رمزارز است. از آنجایی که قیمت دلار در ایران مدام در نوسان است، قیمت تتر هم با وجود اینکه به لحاظ فنی باید ثابت باشد، تغییر می کند. بنابراین، شما می توانید برای تبدیل دلار به تومان نیز از ماشین حساب ارزهای دیجیتال استفاده کنید.

همانطور که می دانید، قیمت بیت کوین، قیمت اتریوم و قیمت ارزهای دیجیتال دیگر به طور مداوم در حال نوسان هستند. از طرف دیگر، قیمت دلار نیز دستخوش نوسانات زیادی می‌شود. به همین دلیل، ما برای تبدیل بیت کوین به ریال نیاز به ماشین حساب بیت کوین داریم تا بتوانیم معادل ریالی مقادیر مختلف بیت کوین را محاسبه کنیم.

از طرف دیگر، استفاده از ماشین حساب ارز دیجیتال در انتخاب بهترین قیمت خرید بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال هم به شما کمک می کند. برای مثال، شما می توانید پس از محاسبه قیمت بیت کوین به تومان، به سرویس مقایسه قیمت صرافی ها مراجعه کنید و با استفاده از آن، خرید بیت کوین را با بهترین قیمت انجام دهید.

چطور از ماشین حساب ارز دیجیتال استفاده کنیم؟

ماشین حساب ارز دیجیتال میهن بلاکچین دو قابلیت کاربردی در اختیار شما قرار می‌دهد. شما می‌توانید با استفاده از این سرویس، معادل ارزهای دیجیتال مختلف را نسبت به یکدیگر محاسبه کنید. برای مثال، می‌توانید حساب کنید هر بیت کوین معادل چند اتر است. برای استفاده از این سرویس، روی گزینه ارز دیجیتال به ارز دیجیتال کلیک کنید.

قابلیت بعدی، قابلیت تبدیل ارز دیجیتال به تومان است. با کلیک روی گزینه ارز دیجیتال به فیات، رمزارز مورد نظر خود را انتخاب کنید، مقدار مد نظر خود را وارد کنید و سپس از میان لیست ارزهای فیات، تومان را انتخاب کنید. به همین سادگی می توانید معادل تومانی ارزهای دیجیتال مختلف را محاسبه کنید.

پول یا ارز فیات چیست؟ چه تفاوتی با ارزدیجیتال دارد؟

این اصطلاح برای تمام اَرزهایی مانند یورو، دلار آمریکا، ین ژاپن، و حتی ریال ایران به کار می‌رود. به زبان ساده‌تر، اَرزهای فیات به اَرزهایی گفته می‌شود که قابلیت تبدیل شدن دارند و تورم در آن‌ها امکان‌پذیر است.

برعکس، در کریپتو، البته به استثنای دوج‌کوین و یکی-دو مورد دیگر، تورم بی‌معنی است؛ زیرا تعداد محدودی از این رمزاَرزها وجود دارد. دولت‌ها نمی‌توانند مانند اَرزهای فیات، به رمزاَرزها اضافه کنند.

اما به اصل مطلب برگردیم…

تفاوت‌های اساسی بین رمزاَرزها و اَرزهای فیات وجود دارد. اگر بخواهیم دقیق‌تر نگاه کنیم، به احتمال زیاد، رمزاَرزها آینده‌ی پولی ما را می‌سازند.

با گذشت زمان، پول‌ کم‌کم ارزش خود را از دست می‌دهد. اما چرا؟ دلیل آن تورم است. و البته، کشورهایی هستند که بسته به نیاز خودشان، اقدام به چاپ هرچه بیشتر پول می‌کنند.

مشکل ارزهای فیات در برابر رمزاَرزها

مشکلی که اینجا وجود دارد این است که شما در واقع چیزی تولید نمی‌کنید، و یا کاری نمی‌کنید ولی پول چاپ می‌کنید. مثل این است که با یک کشتی دور دنیا را در حال گشتن باشید ولی چیزی تولید نکنید، یا کار خاصی انجام ندهید.

این کار ارزش پول را روز به روز کمتر و کمتر می‌کند.

ما این مورد را در فدرال رزرو دیده‌ایم. برای همین، اگر به ارزش ۳۰ یا ۴۰ سال پیش دلار نگاه کنید… با امروز قابل مقایسه نیست! در حالی که ارزهای فیات و بیت‌کوین را اگر با هم مقایسه کنیم… برای مثال بیت‌کوین را در نظر بگیرید. البته، مدت زمان کمی از ظهور این اَرز دیجیتال گذشته است، اما در ابتدا شما با بیت‌کوین می‌توانستید سبد کوچکی از اقلام خوراکی را خریداری کنید، اما امروز حقیقتاً می‌توانید یک خودروی مناسب، البته نه خیلی گران، را خریداری کنید.

در واقع نکته‌ی عالی رمزاَرز ها همینجاست! از آنجایی که عرضه‌ی رمزاَرزها محدود است، مردم تمایل دارند بیشتر آن‌ها را نگه دارند، یا اینکه از آن‌ها به‌عنوان اَبزاری برای تبادل استفاده کنند. همین کار باعث بالا رفتن ارزش رمزاَرزها می‌شود. شما نمی‌توانید رمزاَرزها را برخلاف اَرزهای فیات، چاپ کنید!

این موضوع ضد تورم است! دیگر خبری از چاپ سرسام‌آور پول نیست! بیت‌کوین محدود است. فقط ۲۱ میلیون بیت‌کوین داریم.

اجازه بدهید این موضوع را کمی ریزتر ببینیم. اگر میلیونرها هر کدام بخشی از بیت‌کوین را به اشتراک بگذارند، آنگاه هر کس ۰٫۲۸ بیت‌کوین خواهد داشت.

تصور کنید حتی با وجود رمزاَرزهای دیگر، بیت‌کوین تا کجا پیش خواهد رفت. اینکه همه‌ی مردم بیت‌کوین داشته باشند. موضوع فقط این نیست.

کافیست تصور کنید ضد تورم در برابر تورم چقدر می‌تواند همه‌چیز را تغییر دهد.

رمزارزها در برابر فیات

ابتدا با رمزاَرزها شروع می‌کنیم. رمزاَرزها واسطه‌ی دیجیتال تبادل هستند. پس، به‌جای اینکه دلار داشته باشیم یا از هر نوع اَرز فیات دیگری برای تبادل استفاده کنیم، می‌توانیم از یک اَرز دیجیتال در هر جای دنیا استفاده کنیم. البته به این شرط که اَرزهای دیجیتال همه‌جا پذیرفته شده باشند.

پس دیگر نیازی نیست که هنگام مسافرت اقدام به تبدیل اَرز به اَرز کشور مقصد کنیم. علاوه بر این، کلیدهای خصوصی و کلیدهای عمومی را در اختیار داریم. این کلیدها تعیین می‌کنند که با استفاده از کلید عمومی (Public Keys) اقدام به دریافت یا ارسال اَرزهای دیجیتال کنیم. و اینکه تمام اطلاعات ما در کلید خصوصی نگهداری می‌شوند و در اختیار ما هستند و معمولاً این کلید را در جای بسیار امنی حفظ می‌کنیم.

البته در حفظ و نگهداری کلیدهای خصوصی باید بسیار دقت کنیم، زیرا این کلیدها در واقع راه دسترسی ما به سرمایه‌‌مان هستند.

تقریباً ۹۰ درصد یا شاید ۹۹ درصد اَرزهای دیجیتال محدود هستند. در واقع عرضۀ آن‌ها محدود است و همین موضوع باعث کمیاب شدن آن‌ها می‌شود. برای داشتن این اَرزهای دیجیتال باید اقدام به ماینینگ یا استخراج آن‌ها کنید که کاری فوق‌العاده است! اما چرا فوق‌العاده؟

عرضه‌ی محدود و استفادۀ مردم از اَرزهای دیجیتال به مرور زمان باعث می‌شود ارزش این اَرزها بالاتر و بالاتر برود. البته باز هم قصد نصیحت کردن نداریم، زیرا این اتفاق با این روند حتماً رخ خواهد داد. در واقع سیستم عرضه و تقاضا همینطور عمل می‌کند. هرچه تقاضا بیشتر باشد، ارزش بالاتر می‌رود.

فیات و رمزارزها

حقیقت این است که بیت‌کوین و سایر اَرزهای دیجیتال در برابر اَرزهای فیات، ارزش خود را از عرضه و تقاضا می‌گیرند، و نه از بازار. نکته‌ی جالب همینجاست.

ما رمزاَرزها ارزدیجیتال و ارز فیات را با کمک کامپیوترها درست کردیم. برای آن‌ها قوانین خاصی وضع کردیم. الگوریتم‌ها را ساختیم، سپس، با همه‌ی داستان‌های شبکه، این رمزاَرزها را غیرمتمرکز ساختیم، تا کامپیوترهای زیادی به ما تایید بدهند که: «بله، درسته، این تراکنش خوبه!».

پس به‌جای اینکه دولت‌ها تایید بدهند یا اینکه بانک‌ها تراکنش‌ها را تایید کنند، این کامپیوترها هستند که در شبکه با هم صحبت می‌کنند و تقاضای ارزدیجیتال و ارز فیات خرید و فروش را با هم در میان می‌گذارند و در نهایت تمام کامپیوترها تراکنش را تایید می‌کنند و بله! این تراکنش قابل انجام است!

اگر هم کسی بخواهد تقلب کند و در واقع به‌جای فرستادن ۲ بیت‌کوین، برای مثال، ۱ بیت‌کوین بفرستد و یا هر قصد دیگری داشته باشد، این کامپیوترها جلوی او را می‌گیرند و این تراکنش قابل انجام نیست!

این یعنی شبکۀ غیرمتمرکز رمزاَرزها.

اما اَرزها فیات… در واقع این اَرزها فیزیکی هستند. شما می‌توانید در دستان خودتان آن‌ها را حس کنید. عرضۀ آن‌ها نامحدود است و دولت‌ها کنترل کامل بر این اَرزها دارند. این اَرزها متمرکز هستند.

نکته‌ی بسیار مهم

قانون و بانک‌ها این اَرزها را کنترل می‌کنند. نکته‌ی منفی اینجاست که حتی اگر شما شهروند خوب و مطیعی باشید، اما ناخودآگاه درگیر ماجرایی شوید، دولت و بانک‌ها می‌توانند حساب‌های شما را مسدود کنند. در حالی که هیچ اشتباهی نکرده‌اید. در واقع دولت به آدم اشتباه شلیک کرده است!

اما برعکس فیات، در رمزاَرزها این اتفاق نمی‌اُفتد. مگر اینکه ۵۱ درصد افراد به نادرست بودن تراکنش رای دهند تا لغو شود.

اما بانک‌ها نمی‌توانند رمزاَرزهای شما را مسدود کنند. خیلی از افراد این موضوع را می‌پسندند، زیرا مسدود شدن حساب بدون ارتکاب اشتباه واقعاً ناعادلانه است! اینکه نتوانیم به پول خودمان دسترسی داشته باشیم!

یکی از دلایل دیگری که بیت‌کوین نسبت به اَرزهای فیات برتری دارد این است که برای چاپ و در واقع تولید اَرزهای فیات باید هزینه پرداخت شود. چاپ پول هزینه‌بر است! انتقال پول هزینه دارد. در حالی که رمزاَرزها غیر از هزینه‌های استخراج، هیچ هزینه‌ی دیگری ندارند.

مسئله‌ی بعدی این است که با رمزاَرزها می‌توانید به سرتاسر دنیا سفر کنید و با بیت‌کوین پرداخت داشته باشید و دیگر درگیر پول‌های ملی نیستید. این موضوع قطعاً به اقتصاد دنیا کمک می‌کند.

سرنوشت ارزهای فیات چه می‌شود؟

پاسخ کامل و قطعی نمی‌توان داد. باید حداقل ۱۰ سال دیگر صبر کنیم تا سرنوشت اَرزهای فیات را ببینیم. در واقع مردم در کشورهایی مانند چین کم‌کم پول نقد را کنار گذاشته‌اند و سراغ رمزاَرزها می‌روند. آینده همه‌چیز را مشخص می‌کند. به نظر شما در جنگ فیات و رمزاَرزها، در نهایت برنده کدام طرف است؟

فیات کارنسی چیست؟

ارز فیات (Fiat Currency) چه تفاوتی با کریپتو کارنسی دارد؟

ارز فیات (Fiat Currency) یک پول قانونی بوده و ارزشش ناشی از صدور توسط دولت است و به کالای فیزیکی وابسته نیست. با فیات کارنسی بیشتر آشنا شوید.

قدرت دولتی که ارز فیات را صادر می‌کند، مهم‌ترین فاکتور در تعیین ارزش این نوع پول است. بیشتر کشورهای جهان از فیات برای خرید کالا، خدمات، سرمایه‌گذاری و پس‌انداز استفاده می‌کنند. سیستم فیات با ایجاد ارزش برای پول قانونی (Legal Tender)، جایگزین «استاندارد طلا» (Gold Standard) و سایر سیستم‌های کالا محور شد. در حال حاضر بیشتر پول‌های کاغذی جهان مانند دلار آمریکا، یورو و دیگر ارزهای بزرگ، فیات کارنسی هستند.

تاریخچه فیات کارنسی

پول فیات قرن‌ها پیش در کشور چین متولد شد. استان سیچوآن (Sichuan) طی قرن یازدهم میلادی صدور پول کاغذی را آغاز کرد. در ابتدا امکان تبدیل این پول کاغذی به ابریشم، طلا و یا نقره وجود داشت ولی در نهایت با به قدرت رسیدن کوبلای خان (Kublai Khan) در قرن سیزدهم میلادی، یک سیستم ارز فیات تشکیل شد. مورخان ادعا می‌کنند که این سیستم پولی در سقوط امپراتوری مغول نقشی اساس داشت و هزینه‌های بیش از اندازه و ابرتورم (Hyperinflation) ریشه اصلی مشکلات آن بودند.

طی قرن ۱۷ میلادی، پول فیات در اروپا توسط کشورهای اسپانیا، سوئد و هلند مورد استفاده قرار گرفت. البته سیستم فیات در سوئد شکست خورد و دولت مجبور شد آن را کنار بگذارد و از استاندارد نقره استفاده کند. در طول ۲ قرن بعدی، فرانسه نو (Nouvelle-France) در کانادا، مستعمرات آمریکا و سپس دولت فدرال ایالت متحده از ارز فیات استفاده کردند و نتایج مختلفی گرفتند.

با فرا رسیدن قرن بیستم میلادی، آمریکا دوباره استفاده از ارز کالا محور را در دستور کار قرار داد، اما این بار به صورت محدودتر. در سال ۱۹۳۳، دولت امکان تبدیل پول کاغذی به طلا را از بین برد. در سال ۱۹۷۲ (دوران ریاست جمهوری نیکسون) ایالات متحده استاندارد طلا را به کلی کنار گذاشت و از سیستم ارز فیات استفاده کرد. در نتیجه این اقدام، مرگ استاندارد طلا در سطح جهانی حتمی شد و کشورهای مختلف تصمیم گرفتند از فیات استفاده کنند.

فیات کارنسی چگونه کار می کند؟

پول فیات به ۲ دلیل می‌تواند ارزش داشته باشد: یا دولت صادرکننده ارزش آن را حفظ می‌کند یا طرفین تراکنش بر سر میزان ارزش آن به توافق رسیده‌اند. در طول تاریخ، دولت‌ها با استفاده از کالاهای ارزشمند مثل طلا و نقره، سکه می‌ساختند یا پولی که امکان تبدیل آن به یک کالای ارزشمند وجود داشت را چاپ می‌کردند. اما ارز فیات قابل تبدیل نیست. خود کلمه فیات در زبان لاتین به معنای عبارت دستوری «اینگونه خواهد بود» یا «بگذارید انجام شود» ترجمه می‌شود.

از آن جایی که پول فیات پشتوانه فیزیکی ندارد، با خطر کاهش ارزش به دلیل تورم مواجه است و حتی ممکن است در صورت رخ دادن ابرتورم (hyperinflation) ارزش خود را به کلی از دست بدهد. اگر مردم ارز ملی یک کشور را قبول نداشته باشند، ارزش آن از بین خواهد رفت. اما پولی که پشتوانه‌اش طلا باشد، ارزش ذاتی دارد، چرا که در بازار تقاضا برای طلا در صنایعی مثل جواهرات، تزئینات، تولید وسایل الکترونیک، رایانه‌ها و وسایل نقلیه هوافضا وجود دارد.

دلار آمریکا هم پول فیات به شمار می‌آید و هم پول قانونی که می‌توان با استفاده از آنان بدهی‌های خصوصی و عمومی را پرداخت کرد. به هر ارزی که توسط دولت قانونی اعلام می‌شود، پول قانونی (Legal Tender) می‌گویند. بسیاری از دولت‌ها ابتدا یک پول فیات صادر کرده و سپس با تبدیل آن به استانداردی برای پرداخت بدهی، فیات را به پول قانونی تبدیل می‌کنند.

در اوایل تاریخ ایالات متحده، پشتوانه ارز این کشور طلا و در بعضی موارد نقره بود. با تصویب لایحه اضطراری بانکداری سال ۱۹۳۳ (Emergency Banking Act of 1933)، دولت فدرال امکان تبدیل ارز به طلای دولتی را از بین برد. در سال ۱۹۷۱ استاندارد طلا که تا آن زمان پشتوانه ارز ایالات متحده بود به کلی کنار رفت و علاوه بر این، ارسال طلا به کشورهای خارجی که در ازای دریافت ارز آمریکا انجام می‌شد، نیز پایان یافت.

از آن زمان تاکنون پشتوانه دلارهای آمریکا «اعتماد کامل و اعتبار دولت ایالات متحده» بوده است. در گذشته روی دلارها این نوشته وجود داشت که:

دلار، پول قانونی (Legal Tender) برای پرداخت تمام بدهی‌های خصوصی و عمومی است، ولی در خزانه‌داری ایالات متحده یا در هر شعبه از بانک فدرال رزرو، امکان تبدیل آن به پول مشروع (Lawful Money) وجود ندارد.

بنابراین می‌توان گفت که امروزه دلارهای آمریکا Legal Tender هستند و نه Lawful Money که امکان تبدیل آن به طلا، نقره یا هر نوع کالای دیگری وجود دارد.

ارز فیات چه تفاوتی با استاندارد طلا دارد؟

استاندارد طلا امکان تبدیل اسکناس‌های کاغذی به طلا را فراهم می‌کرد و پشتوانه تمام پول‌های کاغذی این سیستم، مقداری مشخصی از این فلز گرانبها بود که توسط دولت نگه‌داری می‌شد. در یک سیستم ارزی کالا محور، دولت‌ها و بانک‌ها تنها در صورتی می‌توانند ارز جدید وارد چرخه اقتصاد کنند که مقدار متناسبی از طلا در ذخایر خود داشته باشند. چنین سیستمی توانایی دولت برای تولید پول و افزایش ارزش آن (صرفا بر اساس فاکتورهای اقتصادی) را محدود می‌کند.

ارز فیات (Fiat Currency)

ارز فیات (Fiat Currency) یا همان پول فیات (Money Fiat) یک ارز قانونی است که ارزش آن توسط دولت صادر کننده حمایت می‌شود و با پولی که ارزش آن بر اساس استاندارد.

ارز فیات چیست؟

ارز فیات (Fiat Currency) یا همان پول فیات (Money Fiat) یک ارز قانونی است که ارزش آن توسط دولت صادر کننده حمایت می‌شود و با پولی که ارزش آن بر اساس استاندارد دارایی‌های فیزیکی مانند طلا تعیین می‌گردد متفاوت است.
در گذشته پشتوانه ارزها دارایی‌ها با ارزشی مانند طلا، نقره و سایر فلزات گران‌بها بوده اما ارزفیات هیچ پشتوانه‌ای به جز حمایت دولت‌ها ندارد و ارزش آن به فاکتورهایی مانند عرضه و تقاضا اقتصادی، نرخ بهره و عرضه پول وابسته است.

تاریخچه مدرن ارز

واژه فیات (fiat) از زبان لاتین آمده است و برگردان آن به فارسی بدون پشتوانه یا عدم ارزش ذاتی ترجمه می‌شود.
در صد سال گذشته ارزها از دارایی فیزیکی مانند طلا، نقره، مس و برنز با ارزش مشخص ساخته می‌شدند. برای مثال پوند اسرلینگ بریتانیا یک سکه نقره با وزن برابر با یک پوند تروی بود. کمی بعد دولت‌ها اسکناس یا همان ارزهای کاغذی را منتشر کردند و به اندازه استاندارد پشتوانه قابل باز خرید بودند. پوند استرالینگ بریتانیا و دلار آمریکا برای طلا قابل بازخرید بودند.
در طول قرن گذشته، دولت‌ها از استاندارد طلا فاصله گرفته‌اند. در حال حاضر به طور جهانی ارزها توسط دولت‌های صادر کننده آن حمایت می‌شوند. ایالات متحده آمریکا در سال 1976 رسماً به رابطه طلا و دلار خاتمه داد.

بیشتر بخوانید: اتریوم کلاسیک چیست؟

ارز فیات مشهور

ممکن است نام واحد پولی در کشورهای مختلف مشابه باشد اما ارزش یکسانی ندارند مثلاً دلار آمریکا و دلار کانادا، به همین جهت برای هر ارز نماد متفاوتی وجود دارد.

• دلار آمریکا (USD)
• پوند (GBP)
• ین (JPY)
• یوان (CNY)
• ریال ایران (IRR)
• یورو (EUR)
• دینار کویت (KWD)
• دلار کانادا (CAD)
• ریال عمان (OMR)
• فرانک سوئیس (CHF)
• درهم امارات (AED)
• روپیه هند (INR)
• کرون نروژ (NOK)
• روبل روسیه (RUB)
• لیره ترکیه (TRY)

مزایای ارز فیات

1. پاسخگویی دولت به رویدادهای اقتصادی

مهم‌ترین دلیلی که کشورها استفاده از استاندارد طلا را متوقف کردند این بود که توانایی دولت را در مواجه با بحران‌های مالی و اقتصادی محدود می‌کرد، به عنوان مثال اگر ارز بر اساس استاندارد طلا باشد عرضه پول به عرضه طلای موجود گره می‌خورد در حالی که تقاضای پول یک کشور بسته به رشد جمعیت و اقتصاد آن کشور تغییر می‌کند.
در ایالت متحده پس از زمانی که دلار و طلا جدا شدند جمعیت و اقتصاد آن رشد قابل توجهی داشته است. اگر آمریکا و سایر کشورها بر روی استاندارد طلا باقی مانده بودند؛ عرضه پول جهان به طلای موجود در خزانه محدود می‌شد در حالی که مقدار طلای موجود روی کره زمین در طی میلیاردها سال افزایش چندانی نداشته است اما جمعیت انسان‌ها و در نتیجه آن، بازده اقتصادی و تقاضا برای پول افزایش یافته است.

بیشتر بخوانید: آلت‌کوین ALTCOIN چیست؟

2. پاسخگویی به عرضه و تقاضا

ارز فیات جوابگو افزایش تقاضا و عرضه پول است و به تثبیت قدرت خرید و جلوگیری از کاهش تورم یا کاهش قیمت کالاها کمک می‌کند.
شاید در نگاه اول کاهش قیمت‌ها خوب به نظر برسد اما طرف دیگر هر خرید یک تولید کننده است و کاهش‌ قیمت‌ها برای تولید کنندگان مسئله‌ای فاجعه بار است و اگر موجی از کاهش قیمت‌ها به راه بیافتد به شوک اقتصادی منجر می‌شود و شرکت‌ها را وادار می‌کند تا برای کاهش هزینه‌ها دست به اخراج کارگران و سایر اقدامات بزنند و در اثر پدیده دومینو کسب و کارهای زیادی آسیب می‌رساند.

3. مدیریت نوسانات اقتصادی

همان طور که گفته شد ارز فیات منبع محدودی همچون طلا ندارند همین امر موجب شده دولت‌ها کنترل بیشتری بر روی آن داشته باشند و متغییر‌های مهم اقتصادی مانند عرضه‌ اعتبار، نرخ بهره و نقدینگی را مدیریت کنند. این ابزاری است که فدرال رزرو آمریکا به کمک آن نرخ تورم و بیکاری را پایین نگه می‌دارد.
برای مثال در سال 2007 بانک مرکزی آمریکا به دنبال بحران وام و سقوط مالی آن با تنظیم عرضه پول مانع سقوط و رکود بازار شد.

معایب ارز فیات

دوخطر عمده ارز فیات را تهدید می‌کند.

1. بی‌ثباتی سیاسی

پول فیات و پول با پشتوانه طلا، ارزش دارند زیرا همه ما به توافق رسیده‌ایم که ارزشمند است و اساس این ارزشمندی بر پایه‌ی اعتمادی است که ما به دولت صادر کننده ارز داریم. اگر دولت در قدرت باشد و پایدار بماند پول ارزش خود را حفظ می‌کند در غیر این صورت قدرت مصرف خود را از دست می‌دهد و تورم شدیدی به همراه خواهد داشت.

بیشتر بخوانید: پرمیوم ووچر

2. سوء مدیریت عرضه

مدیریت نادرست عرضه پول خطر بزرگی است که مردم را از ارز فیات می‌ترساند. این مسئله پس از تلاش‌ دولت‌ها در طول همه‌گیری COVID-19 در سال‌های 2020 و 2021 نگران کننده شده است. در ایالت متحده از ابتدا سال 2020 تا دسامبر 2021 عرضه پول تقریباً 40 درصد افزایش یافته است.

با این حال، اقتصاد و جمعیت ایالات متحده در این دوره دو ساله 38 درصد رشد نکرد. بیشتر پول جدید عرضه شده، بدهی بود که دولت ایالات متحده برای پرداخت محرک‌های اقتصادی صادر کرد. در اقتصاد سایر کشورهای جهان اتفاق مشابهی افتاد.
بروز این اتفاق خطر بزرگی به همراه دارد زیرا افزایش گسترده عرضه پول می‌تواند منجر به تورم شدید شود.
خطر این است که افزایش گسترده در عرضه پول می‌تواند منجر به تورم شدید شود.

ارزدیجیتال و ارز فیات

نگرانی‌های موجود درباره‌ی تورم و کنترل دولت بر پول و سیاست‌های اقتصادی بسیاری از مردم را به سمت ارزهای دیجیتال کشیده است. ارزهای دیجیتال برای کسانی که به دستکاری پول توسط دولت مشکوک هستند جذاب است و در چند سال اخیر بسیاری از رمزارزها ارزش قابل توجهی پیدا کرده‌اند و قادر هستند ثروت شما را در برابر تورم محافظت کنند.
ما در آینده شاهد تبدیل پول فیات به ارزدیجیتال خواهیم بود. امروزه ارزهای رمزنگاری شده وجود دارند که با ارزش ارزهای فیات مرتبط هستند مانند استیبل کوین تتر که به دلار آمریکا پیوند خورده است.

بیشتر بخوانید: ارزدیجیتال سبز چیست؟

سخن پایانی

با گذر زمان پول به تکامل خود ادامه داده است و از شکل سکه طلا و نقره و سایر فلزات گران‌بها به شکل اسکناس رایج کاغذی درآمده است و ممکن است در ادامه راه به شکل انواع ارزدیجیتالی در بیاید. انواع ارزهای رمزنگاری شده مانند بیت‌کوین با هدف ساخت یک سیستم مالی جدید با حذف واسطه‌ها به صورت همتا به همتا و کاملاً شفاف برای انتقال پول ایجاد شده‌اند. پول دیجیتال در حال شکوفایی هستند و هنوز راه درازی در پیش دارند و با چالش‌های بسیاری رو به رو خواهند شد اما ممکن است پتانسیل ایجاد سیستم مالی جدید را داشته باشند.

تفاوت پول دیجیتالی و پول الکترونیکی چیست؟

پول دیجیتالی، پولی است که ما به صورت فیزیکی آن را در اختیار نداریم و در فضای دیجیتالی و اینترنتی آن را مدیریت می کنیم. ماهیت پول دیجیتالی همان پول فیزیکی است، با این تفاوت که به شکل فیزیکی مورد استفاده قرار نمی گیرد. پول دیجیتالی امروزه در اقتصاد کشورها تحولات مهمی ایجاد کرده است.

نسخه دیجیتالی ارزهای رایج مدت زمان زیادی است که در کشورها در حال استفاده است. به عنوان مثال پول های فیزیکی در آمریکا فقط یک دهم پول کل کشور را تشکیل می دهد و اکثر سرمایه مردم و دولت در سپرده های مختلف بانکی به شکل الکترونیکی نگهداری می شود. در گذشته پول دیجیتالی صرفا محدود به ارزهای فیات و پول های پشتیبانی شده توسط بانک ها که خدمات الکترونیکی نام گرفته بودند می شد، اما مدتی است که رمزارزها راه خود را به پول های دیجیتالی و روش های معاملاتی باز کرده اند.

این دو شکل پول با اینکه هر دو بر بستر دیجیتال هستند و هر دو به شکل فیزیکی ارائه نمی شوند، اما تفاوت های بزرگی با یکدیگر دارند. اگر می خواهید درباره پول دیجیتالی و شکل های مختلف آن بیشتر بدانید، مطالعه ادامه مطلب را از دست ندهید.

پول الکترونیکی چیست؟

قبل از اینکه درباره پول الکترونیکی صحبت کنیم، لازم است درباره ارز فیات یا پول بی پشتوانه بدانیم. به زبان ساده، پول فیات یک واحد پولی است که ارزش آن توسط دولت صادر کننده ارز تعیین می شود. (مانند ریال ایران و یا دلار آمریکا) پول فیات نقطه مقابل پول کالایی است، پولی که پشتوانه ارزشی آن یک دارایی مانند طلا یا نقره است.

ارزش پول الکترونیکی با ارز فیات پشتیبانی می شود. به صورت خلاصه، پول الکترونیکی همان ارز فیات است که به شکل الکترونیکی و اینترنتی در آمده است. ارزش پول الکترونیکی همانند ارز فیات است. پول الکترونیکی ارزهای فیات را تا زمانی که از این شکل خارج و به شکل فیزیکی تبدیل شوند (به عنوان مثال با استفاده از دستگاه خودپرداز) به صورت دیجیتالی ذخیره می کند.

پول الکترونیکی همچنین مانند ارزهای فیزیکی حامی خود، دارای ماهیت قانونی و قابل اندازه گیری است و تقریبا تمام کسب و کارها و شرکت های ارائه دهنده خدمات کشور از این نوع پرداخت پشتیبانی می کنند.

پول الکترونیکی را می توان به دو دسته گسترده طبقه بندی کرد:

معاملات پول الکترونیکی سخت هنگامی است که از پول برای معاملات غیرقابل بازگشت استفاده شود. این معاملات دارای امنیت بالایی هستند و معمولا از طریق بانک ها انجام می شود.

پول الکترونیکی نرم برای معاملاتی که برگشت پذیر یا انعطاف پذیر هستند به کار می رود. کاربران در این نوع معاملات قادر به مدیریت دارایی خود حتی پس از پردازش پرداخت هستند. این مدیریت شامل لغو معامله، تغییر قیمت و دیگر موارد می شود. این تغییرات معمولا فقط تا مدت زمان کوتاهی پس از انجام معامله قابل انجام است. برخی سرویس هایی که این نوع خدمات را انجام می دهند شامل پی پال، کارت های اعتباری و دیگر موارد می شوند.

پول الکترونیکی نسبت به پول فیزیکی از مزایای مختلفی از جمله تاریخچه تراکنش ها، سریع و قابل انجام در هر زمان، رفع مشکلات پول فیزیکی تقلبی و امنیت بالا بهره می برد. اما در نقطه مقابل مشکلاتی نیز دارد. به عنوان مثال از آنجایی که پول الکترونیکی مستقیم با بانک ارتباط دارد، ممکن است در برخی نقل و انتقالات با توجه به شرایط با تاخیر مواجه شوید. همچنین مشکلات هک و نفوذ و کلاه برداری های اینترنتی از دیگر مواردی هستند که ممکن است برای دارندگان پول الکترونیکی مشکل زا باشد.

اما چندین سال است که نوع جدیدی از پول های دیجیتالی به نام رمزارزها یا ارزهای دیجیتال وارد زیرمجموعه پول های دیجیتالی شده است که از مزایای مختلفی نسبت به پول الکترونیکی بهره می برد. اما رمزارز ها چه تفاوتی با پول الکترونیکی دارند؟

رمزارز یا ارز دیجیتال چیست؟

رمزارزها مانند پول الکترونیکی به شکل فیزیکی وجود ندارند و بر بستر دیجیتالی فعالیت دارند. پس چه چیزی باعث تمایز ارز دیجیتال با پول الکترونیکی در کشورها می شود؟

تفاوت بزرگ ارز دیجیتال با پول الکترونیکی در این است که هرگز شکل فیزیکی به خود نمی گیرد. اگر شما از استفاده کنندگان پول الکترونیکی باشید، می توانید به راحتی به یک دستگاه خودپرداز مراجعه کنید و موجودی بانکی فیات خود را به شکل فیزیکی دریافت کنید. اما شما هرگز نمی توانید دارایی های ارزدیجیتال خود را به شکل فیزیکی دریافت کنید. ارزهای دیجیتال برای همیشه در یک شبکه دیجیتالی و اینترنتی باقی مانده و فقط از طریق پلتفرم های دیجیتالی معامله می شود.

رمزارزها مانند پول الکترونیکی این امکان را به کاربران خود می دهند تا به راحتی و با یک دستگاه موبایل و اتصال اینترنتی، وجوه مورد نظر خود را منتقل کنند و پرداخت های خود را انجام دهند.

یک نکته مهم درباره رمزارزها در این است که برخلاف پول الکترونیکی هیچ دولت و بانکی بر این ارزها نظارت ندارد و ارزش گذاری نکرده است. با اینکه این موضوع امنیت تراکنش ها را نسبت به پول الکترونیکی بالا می برد و تقلب در پرداخت های انجام شده را غیرممکن می کند، اما بدان معنی است که علاوه بر نوسانات قیمتی بالای این رمزارزها، در بسیاری از کشورها ماهیت قانونی ندارند و کسب و کارها این ارزها را برای ارائه خدمات خود قبول نمی کنند.

ارزهای دیجیتال از طریق شبکه های غیرمتمرکز مبتنی بر فناوری بلاکچین فعالیت می کنند. بلاکچین را به صورت ساده می‌توانیم به یک دفتر برای ارزهای دیجیتال تشبیه کنیم. دفتری که علاوه بر ذخیره سازی و نگهداری اطلاعات، این امکان را به کاربران ارزهای دیجیتال می‌دهد تا به صورت مستقیم و با حذف واسطه مبادلات خود را ثبت کنند.

با اینکه ارزهای دیجیتال را نمی توان به شکل فیزیکی استفاده کرد، اما این امکان وجود دارد تا با استفاده از صرافی های مختلفی که در سراسر جهان در حال ارائه خدمات هستند، رمزارزها را به ارزهای فیات تبدیل کرد و سپس برای خرید محصولات یا دریافت خدمات از آنها استفاده کرد.

رمزارزها تمام ویژگی های مثبت پول الکترونیکی را دارند و همچنین اکثر مشکلات پول های الکترونیکی را حل کرده اند. اما همانطور که گفته شد، یک موضوع و تفاوت مهم درباره رمزارزها نبود نظارت دولتی و بانکی برآنها است. موضوعی که در یک جهت برای سرمایه گذاری و سود گیری از نوسانات ایجاد شده به دلیل ذکر شده در رمزارزها مفید است و از یک جهت استفاده از رمزارزها در زندگی روزمره را دشوار کرده است. به همین دلیل است که دولت ها در تلاش برای راه اندازی یک نوع خاص رمز ارز به نام ارز های دیجیتال بانک مرکزی یا CBDC هستند، ارزی که ممکن است آینده اقتصاد کشورها و جایگزینی مناسب برای پول الکترونیکی باشد.

ارزهای دیجیتال بانک مرکزی یا CBDC چیست؟

ارز دیجیتالی بانک مرکزی، یک ارز دیجیتالی است که توسط بانک مرکزی یک کشور ساخته و مدیریت می شود. اگر بخواهیم به شکل ساده آن را توضیح دهیم، فرض کنید که بیت کوین توسط بانک فدرال آمریکا مدیریت می شد و از حمایت کامل دولت ایالت متحده آمریکا نیز برخوردار بود.

در حال حاضر هیچ بانکی ارز دیجیتال خود را راه اندازی نکرده است، اما تقریبا تمامی بانک های مرکزی در این رابطه تحقیقاتی انجام داده اند و یا فرآیند ساخت آن را شروع کرده اند. به عنوان مثال در آمریکا بانک فدرال رزرو با همکاری تیم تکنولوژی M.I.T در پروژه ای به نام همیلتون در حال کار بر روی این نوع ارز هستند. پروژه همیلتون قرار است علاوه بر تعیین چگونگی عملکرد ارز دیجیتال آمریکا و ابزارهای مورد نیاز، به انتشار مقاله های تحقیقاتی و به اشتراک گذاری کدهای خود است تا از دیگر فعالان نیز کمک گرفته شود. هرچند این پروژه در مراحل ابتدایی خود است و با توجه به اطلاعات منتشر شده، ارز دیجیتالی آمریکا در حال حاضر دور از دسترس است.

چگونگی عملکرد ارز دیجیتالی بانک مرکزی

با اینکه در حال حاضر هیچ ارز دیجیتال بانک مرکزی در دسترس قرار ندارد، اما ساز و کار آن مشخص شده است. فرض کنیم آمریکا با انتشار دلار دیجیتالی، از ارز دیجیتالی بانک مرکزی خود یعنی دلار دیجیتالی رونمایی کرد. این ارز از لحاظ ارزشی هیچ تفاوتی با دلار فیزیکی ندارد. اگر کسی به شما ۱۰۰ دلار دیجیتالی دهد، شما در حساب خود ۱۰۰ دلار خواهید داشت که هیچکس نمی تواند آن را از شما پس بگیرد.

تفاوتی این ارز دیجیتالی دولتی با روش قدیمی پول الکترونیکی، در این است که دیگر معاملات نرم در آن وجود ندارند. به عنوان مثال اگر کسی توسط پی پال برای شما پول واریز کند، این پول با اینکه در حساب شما نمایش داده می شود اما پول نمایش داده شده هنوز بین بانک ها جا به جا نشده است (معامله نرم در پول الکترونیکی) به همین دلیل تراکنش ممکن است تکمیل نشده باشد و طرف پرداخت کننده پول را قبل از اینکه به دست شما برسد پس بگیرد. در صورتی که این مشکل برای ارز دیجیتال بانک مرکزی، همانند رمزارزها وجود ندارد و تراکنش ها در یک فضای امن بلافاصله انجام می شود و امکان لغو آن و کلاه برداری های مرتبط وجود ندارد.

همانطور که تا الان متوجه شده اید، مهم ترین دلیل ساخت یک رمزارز دولتی در این است که پول الکترونیکی به ارز دیجیتال تبدیل شود و در کنار بهره بردن از خدمات آن، ماهیت قانونی پیدا کند. این بدان معنی است که تمام فعالان اقتصادی باید آن را به عنوان یک ارز قانونی قبول کنند. افراد قادر هستند با استفاده ارزدیجیتال و ارز فیات از ارز دیجیتالی بانک مرکزی تراکنش های مختلف روزانه خود را انجام دهند، مالیات خود را پرداخت کنند، بدهکاری های خود را صاف کنند و یا در صورت نیاز، بانک ها این اجازه را دارند تا برای جبران خسارت و بدهی ها از ارز دیجیتال بانک مرکزی شخص برداشت داشته باشند.

یکی از مشکلات پرداخت با ارزهای دیجیتال غیرمتمرکز نسبت به پول الکترونیکی، در این است که علاوه بر مالیات و سود فروشنده کاربران وادار به پرداخت کارمزدی بسته به ارز دیجیتال مورد نظر هستند. ارز دیجیتال بانک مرکزی این مشکل را نیز حل کرده است و همانند پول فیزیکی، این کارمزد اضافه را حذف می کند.

چین از جمله کشورهایی است که در زمینه ارز دیجیتالی بانک مرکزی خود پیشرفت بزرگی داشته است. این طرح که در چندین شهر چین انجام شد، به مردم این امکان را می داد تا با پرداخت هزینه ای در قرعه کشی ارز دیجیتالی بانک مرکزی خود که یوان دیجیتالی نام داشت شرکت کنند. برندگان این قرعه کشی می توانستند با مراجعه به فروشگاه ها و ارائه کوپن آن، اجناس مختلفی را خریداری کنند.

در حال حاضر این طرح گسترش پیدا کرده است و چین و امارات در حال ایجاد شبکه ای با استفاده از بلاکچین و ارز دیجیتالی بانک مرکزی برای انجام تبادلات مالی جهانی هستند.

تاثیر ارزهای دیجیتال در سراسر جهان

با وجود مزایای مختلف ارز دیجیتال بانک مرکزی در آینده ممکن است این نوع ارز به صورت کامل جایگزین پول های فیزیکی و الکترونیکی کشورها شود، اما تا پیاده سازی کامل این ارز راه زیادی باقی مانده است. با اینکه دولت ها در تلاش برای ساخت سریعتر ارز دیجیتالی خود هستند، مردم در سراسر جهان در حال استفاده و استقبال از رمزارزهای غیرمتمرکز هستند.

ارزهایی که گزینه مناسبی برای سرمایه گذاری، تجارت و همچنین حفظ حریم شخصی و امنیت از دارایی ها شده اند.

نقاط مشترک ارزهای دیجیتال غیرمتمرکز و ارزهای دیجیتالی بانک مرکزی و دلیل برتری آنها نسبت به پول الکترونیکی

• سرعت بالا در پرداخت ها: کاربران با استفاده از ارز دیجیتال می توانند به سرعت وجه مورد نظر خود را به هرکجای کره زمین انتقال دهند، موضوعی که با استفاده از موسسات مالی ممکن است حتی تا چند روز طول بکشد. این پرداخت ها در خارج از کشور نیز سریع بوده و محدودیت های بیرون مرزی پول الکترونیکی را نیز ندارد.
• انجام نقل و انتقالات بین المللی با هزینه کمتر: انجام تراکنش های بین المللی با روش های فیزیکی و الکترونیکی بسیار گران است. جا به جایی وجوه از یک کشور به یک کشور دیگر، به معنی استفاده از صرافی های مختلف و پرداخت هزینه های گزاف برای تبدیل ارز است. مشکلی که ارزهای دیجیتال آن را حل کرده اند.
• دسترسی ۲۴ ساعته در هر روز هفته: نقل و انتقالات پول بانکی در روزهای تعطیل، آخر هفته ها و خارج از ساعت های کاری معمولا زمان بیشتری می برد زیرا بانک ها بسته هستند و نمی توانند معاملات را انجام دهند. این تاخیر شامل انتقالات پول الکترونیکی نیز می شود. انجام تراکنش های ارزهای دیجیتال به دلیل نبود وابستگی به بانک ها، به سرعت و در هر زمان و روزی قابل انجام است.
• پشتیبانی از افرادی که حساب بانکی ندارند: در هر کشور افراد بسیاری هستند که حساب بانکی ندارند. موضوعی که آنها را مجبور به پرداخت هزینه های گزاف برای انجام تراکنش های مختلف می کند. اگر کشور ها ارزدیجیتال بانک مرکزی خود را راه اندازی کنند، تمام افراد بدون توجه به حساب بانکی می توانند به پول های خود دسترسی داشته باشند و بدون نیاز به مبلغی اضافه، قبوض یا دیگر فاکتور های خود را پرداخت کنند.
• پرداخت های راحت تر و کارآمد تر برای دولت ها و مردم: اگر کشوری ارز دیجیتال بانک مرکزی خود را عرضه کند، پرداخت های مختلفی از جمله قبض ها، مالیات و کمک های مالی به مردم نیازمند را می تواند به راحتی انجام دهد و برخلاف پول الکترونیکی دیگر نیازی به دسته بندی افراد با اطلاعات شخصی برای پیگیری و بررسی نیست.
  همچنین افراد با استفاده از رمزارزها می توانند به راحتی و بدون طی کردن مراحل قدیمی اداری، پرداخت های خود را انجام دهند.

دلایلی که باعث می شود ارزدیجیتال غیرمتمرکز گزینه مناسبی برای پول الکترونیکی نباشد و ارزهای دیجیتال بانک مرکزی انتخاب نهایی باشد

• تعداد زیادی ارزدیجیتال در بازار وجود دارد: محبوبیت و شلوغی بازار ارز دیجیتال در حال حاضر یک نقطه ضعف است. ارزهای زیادی در بستر بلاکچین ساخته و عرضه شده اند که هرکدام دارای ویژگی های مخصوص خود است. موضوعی که به دلیل نبود پشتوانه کشوری، شناخت ارزهای معتبر و مناسب را برای استفاده کنندگان عمومی سخت می کند.
• استفاده از ارزهای دیجیتال نیازمند مطالعه و یادگیری کار با آنها است: ارزهای دیجیتال پیچیدگی های مخصوص به خود را دارند. از نحوه ذخیره سازی آنها در کیف پول ها گرفته تا کارمزد های مختلف و همچنین روش های انتقال یا استفاده از آنها در معاملات نیازمند مطالعه و یادگیری هستند. برای اینکه ارزهای دیجیتال به صورت گسترده استفاده شوند نیاز است که سیستم ساده تر شود.
• معاملات بلاکچین ممکن است گران تمام شود: رمزارزها از بلاکچین برای انجام معادلات پیچیده تایید و ثبت معاملات استفاده می کنند. انجام این معاملات مصرف برق بالایی دارد و باعث بالا رفتن هزینه انجام تراکنش ها می شود. مشکلی که احتمالا ارزهای دیجیتال بانک مرکزی با توجه به انجام فرآیند های مورد نیاز توسط خود بانک با آن درگیر نباشند، اما در حال حاضر این ارز ها عرضه نشده اند.
• ارزهای دیجیتال نوسانات زیادی دارند: قیمت و ارزش رمزارزها می تواند به طور ناگهانی تغییر کند. این مهم ترین موضوعی است که کسب و کارها را برای استفاده از آن در معاملات خود دچار تردید کرده است. زیرا یک ارز بی ثبات، ریسک بالایی برای کسب و کار ایجاد می کند. هرچند لازم به ذکر است که این نواسانات خود دلیلی برای سرمایه گذاری بسیاری از افراد در رمزارز ها بوده است. ارزهای دیجیتال بانک مرکزی به دلیل ارزش گذاری براساس ارز کاغذی، این نواسانات را نخواهد داشت.

با توجه به تفاوت های بزرگی که ارزهای دیجیتال غیرمتمرکز با ارزهای دیجیتال بانک مرکزی دارند، ارزدیجیتال و ارز فیات بعید است میان این دو پول دیجیتالی رقابتی شکل بگیرد؛ زیرا هرکدام استفاده جداگانه ای دارند. ارزهای دیجیتال غیرمتمرکز در تلاش برای ارائه راهکار جدید پرداختی و سرمایه گذاری در یک فضای امن و ناشناس هستند، در حالی که دولت ها در تلاش هستند تا با ساخت ارزدیجیتال بانک مرکزی خود براساس ارز فیات کشور، راهکاری نوین برای جایگزینی پول الکترونیکی ارائه کنند.