سرمایه گذاری ارزهای دیجیتال
سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال یکی از خدمات موسسه سرآمد در جهت حفظ سرمایه مشتریان می باشد. ارز دیجیتال مانند سایر ارزهای رایج، ارزشمندی مخصوص به خود را دارد. این بدان معناست که این ارزها به منزله‌ی پول نقدی هستند که ماهیت فیزیکی و جسمی ندارند و تنها بر پایه اینترنت و دنیای مجازی تعریف می‌شوند.
بازارهای ارز دیجیتال به نسبت سایر بازارها شفافیت و رواج بیشتری دارند. سود حاصل از معاملات در این بازار نیز بیشتر از سایر بازارهاست و همین امر سبب محبوبیت و استقبال اکثریت افراد از این بازار شده است. ارز دیجیتال از طریق کارت‌های بانکی Visa / MasterCard و PayPal نقل و انتقال پیدا میکنند. ارز تعریف ارزمجازی دیجیتال توسط استخراج کننده های بزرگی مانند بانکها و موسسات مالی بزرگ اداره میشود. تراکنش های ارزی همواره توسط عده‌ای محدود بررسی و تایید می‌شوند.
تاریخچه سرمایه گذاری ارزهای دیجیتال
ارز دیجیتال (Digital currency) برای اولین بار در دهه ۹۰ میلادی توسط دیوید چام مطرح شد. ماهیت این ارزها که امروزه بر پایه صفر و یک است در گذشته با استفاده از علم رمزنگاری تعیین می‌شد. دیوید چام به دنبال ایجاد شرایط مساعدی برای بانکها بود تا بتواند پول و نقدینگی را به صورت الکترونیکی منتقل کنند.
به همین دلیل اقدام به ایجاد شرکت دیجی کش کرد. از انواع ارزهای دیجیتال اولیه می‌توان به ایی گلد‌ها و رزرو آزادی اشاره کرد. این سرویس‌ها در سال‌های بعدی به سبب تهمت پولشویی تعطیل شدند و زمینه برای ایجاد بیتکوین فراهم شد.
امروزه بیت‌کوین‌ها با داشتن قابلیت‌های فراوان نسبت به سایر ارزهای دیجیتال مشابه، در میان مردم خرید و فروش میشود. بیتکوین راه جدیدی است که بدون استفاده از واسطه‌ها و دلالان، افراد بتوانند دارایی‌های خود را منتقل کنند.
مقررات ارز دیجیتال و پیامدهای قانونی آن
نخستین بار که در سال 2008، بیت کوین به عنوان اولین ارز رمز نگاری شده پا به عرصه ظهور گذاشت، آن چنان که امروزه مورد توجه است، از آن استقبال نشد و با گذشت زمان و به وجود آمدن سایر ارزهای دیجیتال، مردم از آن به منظور های مختلف مانند سرمایه گذاری و ترید استفاده می کنند. اما مقررات ارز دیجیتال و پیامدهای قانونی آن نه تنها در ایران، بلکه در بسیاری از کشور های پیشرفته ی دیگر نیز بررسی نشده است.
برای بسیاری از کاربران، مخصوصا افرادی که قصد سرمایه‌گذاری گسترده در ارزهای دیجیتال و بلاک چین را دارند، دانستن مقررات ارز دیجیتال و پیامد های قانونی آن در جمهوری اسلامی ایران راجع به ارزهای دیجیتال، امری حیاتی است.
مقرره های کنونی در رابطه با ارزهای دیجیتال در ایران
بیت کوین و به طور کل ارز های دیجیتال در ایران هنوز به صورت رسمی قانونی نیست اما استفاده از ارز دیجیتال در کشور جرم هم نیست! قوه قضاییه، پیگیری و نظارت بر اجرای قانون را بر عهده دارد و بنابر فرآیند تائید قوانین و مصوبات در مجلس، قوه قضاییه معمولاً پس از اجرای یک قانون، بر اجرای آن نظارت می‌کند.
مقررات ارز دیجیتال و پیامدهای قانونی آن
طبق ماده ۲ قانون مجازات اسلامی مصوب 1392، هر فعل یا ترک فعل که مطابق قانون قابل مجازات یا مستلزم اقدامات تامینی یا تربیتی باشد جرم محسوب می شود و هیچ امری را نمی توان جرم دانست مگر آن که به موجب قانون برای آن مجازات یا اقدامات تأمینی یا تربیتی تعیین شده باشد؛ بنابراین به دلیل عدم وجود مجازات برای خرید و فروش ارزهای دیجیتال یا نگهداری ارز های دیجیتال نمی‌توان این اعمال را جرم دانست.
با این وجود، دیگر نهادها مانند پلیس فتای نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران در قبال کلاهبرداری های این حوزه به عنوان یک فناوری، مسئولیت و اختیاراتی دارند. در صورت بروز هرگونه کلاهبرداری، هک و یا عدم وفای به عهد در فضای ارزهای دیجیتال، یک فرد می‌تواند شکایت رسمی ارائه دهد و دادگاه به آن رسیدگی خواهد کرد.
مناقشه مجلس شورای اسلامی و بانک مرکزی در رابطه با ارزهای دیجیتال
۳۱ تیرماه ۱۳۹۸، رئیس کمیسیون اقتصادی مجلس از موافقت کمیسیون اقتصادی دولت با به رسمیت شناختن صنعت بیت کوین خبر داد، اما بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران، بارها در اطلاعیه هایی ورود ارزهای دیجیتال به حوزه پرداخت کشور را ممنوع کرده است. همان طور که در بالاتر گفتیم، به طور کلی خرید و فروش و نگهداری بیت کوین توسط مردم جرم نیست، زیرا این امر در قانون تحت عنوان جرم بیان نشده، اما در مقیاس وسیع و حوزه پرداخت‌های کلان کشور، فعلا مجوز خاصی صادر نشده است.
منع معامله بیت کوین توسط بانکها و موسسات مالی
بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران در تاریخ ۹دی ماه۱۳۹۶، طی اطلاعیه‌ای به کارگیری ابزار بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال در تمام مراکز پولی و مالی کشور را ممنوع اعلام کرد. اما این حکم به معنای ممنوعیت کامل بیت کوین و ارزهای دیجیتال برای اشخاص حقیقی نبود. طبق این اطلاعیه هرگونه استفاده و خرید و فروش بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال در بانکها، موسسات مالی و صرافی‌های دارای مجوز بانک مرکزی رسماً ممنوع اعلام شد.
پس از اعلام این حکم، ناصر حکیمی، معاون فناوری‌های نوین بانک مرکزی در گفت‌وگویی درباره اطلاعیه منتشر شده مبنی بر ممنوعیت خرید و فروش ارزهای دیجیتال، بیان کرد که اطلاعیه ممنوعیت استفاده از ارزهای دیجیتال در مراکز پولی و مالی از سوی شورای عالی مبارزه با پولشویی، سیاست نهایی بانک مرکزی در پول‌های دیجیتالی نیست.
در واقع هیچ سیاستی در هیچ زمانی نهایی نیست و سیاست‌ها به صورت بازه زمانی در نظر گرفته میشود. از طرف دیگر در بحث تحریم‌ها و ساخت ارز دیجیتال ملی، بانک مرکزی در جایگاه مجری اصلی کار قرار دارد.
عبدالناصر همتی، رئیس کل بانک مرکزی ایران، در واکنش به این پرسش که آیا ایران واقعا بطور جدی در حال بررسی استفاده از ارز دیجیتال به عنوان وسیله محاسبات متقابل است؟
به این صورت پاسخ داد که هنوز نمی‌توان با قطعیت در مورد این فضا چیزی گفت. بانک مرکزی همچنین به دلیل آنچه که پولشویی و کلاهبرداری عنوان می‌شد، دستور مسدود سازی گسترده سایت ها و صرافی های خرید و فروش بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال را صادر کرد.
در حال حاضر هیچگونه مجوز رسمی برای تاسیس صرافی یا سایت خرید و فروش ارزهای دیجیتال توسط بانک مرکزی صادر نمیشود و تمامی سایت‌ها و مراکز فعلی به صورت غیررسمی فعالیت میکنند. بانک مرکزی همچنین در این خصوص اطلاعیه‌ای صادر کرد، اما گاهاً و به کرات دیده می شود که صرافی ها با شیطنت هایشان، اقدام به مبادلات از طریق شبکه بلاکچین می کنند.
مقررات ارزهای دیجیتال در سایر کشورهای دنیا
از جنبه‌های جالب در ارتباط با بازار ارزهای دیجیتال، روان بودن اصطلاحاتی است که برای بخش‌ها و محصولات مختلف آن بکار می‌رود. اصطلاحاتی که برای تعریف آنها بکار می‌رود، در هر کشور متفاوت باشد؛ مثلاً در آرژانتین، تایلند و استرالیا، از آنها با عنوان ارزهای دیجیتال یاد میشود؛ در کانادا، چین و تایوان، به آنها کالاهای مجازی می گویند. آلمانی ها آنها را توکن های دیجیتال می نامند و…
یکی از معمول‌ترین رویکردهایی که در کشور ها آن را بررسی میکنند، اخطار آنها مبنی بر دام ها و خطراتی است که در سرمایه‌گذاری ارزهای دیجیتال وجود دارد که این اخطارها عمدتاً توسط بانک‌های مرکزی دول منتشر می‌شوند.
پیامدها و خطرات استفاده از رمز ارزها
در کنار تمام مزایایی که استفاده از ارزهای دیجیتال مانند کارمزد کم، انتقال سریع، غیر قابل تحریم بودن و… دارد، قطعاً استفاده از این تکنولوژی گل بی خار هم نیست و مضراتی نیز دارد؛
به طور مثال، شخص فرستنده و گیرنده، مشخص نیستند و صرفاً تحت آدرس های کیف پول مجازیشان شناخته می شوند و تعریف ارزمجازی هویتشان معلوم نیست، ایراد دیگر می توان به امکان بروز جرایم دیگر حین استفاده از رمز ارز ها اشاره کرد.
به طور مثال، در صرافی ها، امکان دارد صاحب سایت، با قراردادن صفحات جعلی پرداخت، اقدام به دزدی اطلاعات پرداخت و بانکی شخص بنماید،
نمونه دیگر اینکه به علت عدم معلوم نبودن واریز کننده و دریافت کننده، اشخاص می توانند از آن اقدام به پولشویی و یا استفاده های غیر قانونی و نامشروع نمایند.
اما با همه ی این ها، همانطور که گفته شد، به دلیل عدم جرم انگاری، چیری تحت عنوان مقررات ارز دیجیتال در کشورمان نداریم و مگر در صورت استفاده هایی که منجر به سایر جرایم مذکور در قانون شود، استفاده و مبادله ی آن، منعی قانونی ندارد.
آشنایی کامل با مفهوم ارزدیجیتال
ارز دیجیتال چیست؟ احتمالاً تا امروز کلماتی مانند ارز دیجیتال، ارز مجازی، رمزارز، ارز رمزپایه و یا ارز رمزنگاری‌شده به گوشتان خورده است. در ابتدا باید بگوییم تمام این کلمات برگردان انگلیسی یک کلمه است و یک مفهوم را میرساند که آن همان کریپتوکارنسی (Cryptocurrency) است.
این واژه انگلیسی از دو عبارت crypto به‌معنای رمز و currency به‌معنای ارز تشکیل‌شده‌است. ارزهای مجازی همواره از جمله مهمترین مباحث چند سال اخیر دنیا بوده است و کارشناسان و متخصصان متعددی بر‌این باورند که ارزهای دیجیتال ، بخش جدانشدنی از آینده بشریت به‌حساب میروند و قطعاً در سال‌های آینده شاهد نفوذ این ارزها به بازارهای معتبر جهانی خواهیم بود.
کریپتوکارنسی یا همان ارزهای دیجیتال همانطور که از نامشان مشخص است با ارزهای بانکی (فیات) که امروزه می‌شناسیم متفاوت هستند و به‌صورت دیتا‌های دیجیتال مبادله شوند. ارز مجازی یا ارز دیجیتال در چند سال اخیر فراز و نشیب‌های فراوانی را به‌همراه داشتند و این موضوع باعث شده است افراد بیشتری به سرمایه‌گذاری در این حوزه روی بیاورند.
رمزارز یا ارز دیجیتال چیست؟
رمزنگاری در جنگ‌جهانی دوم برای اولین‌بار جهت انتقال پیام و فرمان‌های نظامی مورد استفاده قرار گرفت و در سال ۱۹۸۳ دانشمند آمریکایی به‌نام David Chaum برای نخستین بار ایده ارز دیجیتال را در تحقیقات خود ارائه کرد. در عصر دیجیتال، ریاضیات و علوم کامپیوتر برای امنیت ارتباطات، اطلاعات و انتقال پول مورد استفاده قرارگرفته‌اند.
کریپتوکارنسی‌ها در‌حقیقت نوعی پول اینترنتی هستند که با استفاده از تکنولوژی کریپتوگرافی (رمزنگاری) رمزگذاری می‌شوند و تمام ویژگی‌های پول‌های رایج را بجز ماهیت فیزیکی دارا هستند. می‌توان آنها را با ارزهای دیگر مبادله کرد، با آنها تراکنش‌های مالی انجام داد، و برای خرید کالا و خدمات از آنها استفاده کرد.
البته روش استفاده از آنها کمی متفاوت است و رویه‌های مختص به‌خود را دارند. تمامی تراکنش‌ها که با ارز دیجیتال انجام شود روی یک پایگاه داده غیرمتمرکز به‌نام بلاکچین ذخیره میشود. اولین ارز دیجیتال به این سبک، بیتکوین بود که در سال ۲۰۰۹ به‌دنیا معرفی‌شد و درحال‌حاضر با در اختیار داشتن حدود بیش از ۵۰% حجم بازار کریپتوها به‌عنوان پادشاه دنیای ارزهای دیجیتال شناخته میشود.
آشنایی کامل با مفهوم ارزدیجیتال
ارزهای دیجیتال چگونه کار میکنند؟
کریپتوکارنسی از یک فناوری غیرمرکزی استفاده می‌کند تا به کاربران اجازه دهد که پرداخت‌های ایمن داشته باشند و پول را بدون نیاز به استفاده از نامشان و رفتن به بانک، ذخیره کنند.
آنها در یک دفترثبت عمومی به‌نام بلاکچین (Blockchain) ذخیره می‌شوند، که شامل سوابق کل تراکنش‌ها از روز اول پیدایش این شبکه است و مدام به‌روزرسانی میشود. واحدهای ارزمجازی از طریق یک فرآیند به‌نام ماینینگ یا استخراج تولید می‌شوند، که شامل استفاده از قدرت کامپیوتری برای حل مسائل پیچیده‌ی ریاضی است که منجربه تولید کوین‌ها (سکه‌ها) میشود.
کاربران همچنین میتوانند از صرافی‌ها این ارزها را خریداری و سپس با استفاده از کیفپولهای رمزنگاری‌شده از آنها استفاده کنند. رمزارزها و فناوری بلاکچین هم‌چنان از لحاظ مالی در مراحل اولیه‌ی خود قرار دارند و انتظار می‌رود که در آینده کاربردهای بیشتری برای آنها ایجاد شود. تراکنش‌ها شامل اوراق قرضی، سهام‌ها و دیگر موارد مالی هستند که میتوانند با این فناوری دادوستد شوند.
مهمترین تفاوت رمزارزها با پول معمولی در نحوه رمزنگاری و ذخیره آنها است. برخلاف ارزهای بانکی که از قبل با آنها آشنا هستیم ارزهای دیجیتال به‌شکل دیتا‌های دیجیتال در کامپیوتر‌ها یا کیفپولهای الکترونیک ذخیره می‌شوند.
رمزارزها توسط هیچ‌بانک یا موسسه مالی یا حتی دولتی کنترل نمیشود و غیرقابل ردیابی هستند. ارزهای دیجیتال در فضاهای تجاری P2P معامله می‌شوند؛ فضای P2P، وضعیتی است که دو کاربر به‌صورت مستقل و بدون وابستگی به‌هیچ مرکزیتی، اقدام به دادوستد میکنند.
البته انتظار می‌رود توسعه‌و‌گسترش ارز مجازی به‌شکلی پیش‌رود که کم‌کم این ارزها وارد فضاهای‌تجاری B2B و فرامرزی شده و در معاملات کلان از آنها استفاده شود. ارز دیجیتال درحال‌حاضر تعداد کاربران محدودی دارد و چارچوب‌های قانونی استفاده از آن مانند چگونگی اعمال مالیات هنور درحال تکمیل شدن‌است. زیرساختی که قرار است از ارز دیجیتال به‌عنوان یک روش رایج برای انجام پرداخت پشتیبانی کند هنور درحال گسترش و احداث است.
دلایل استفاده از رمزارزها
رمزارزها به‌خاطر ارائه سطح بالایی از امنیت و حریم خصوصی مورد استفاده قرار می‌گیرند. تراکنش‌های انجام‌شده توسط آنها قابل جعل یا بازگرداندن نیست و از هزینه‌های جابه‌جایی نسبتاً پایینی برخوردارند که این آنها را از ارز معمولی قابل اعتماد‌تر می‌سازد.
ماهیت غیرمرکزی آنها به‌این معنی‌است‌که برای همه در دسترس هستند، در‌حالی‌که بانکها میتوانند در رابطه بااین‌که به چه کسی اجازه‌ی بازکردن حساب می‌دهند، محدودیت قائل شوند.
بازارهای رمزارزی، ممکن است با انفجار ناگهانی همراه باشند؛ به‌این‌معنی‌که یک سرمایه‌گذاری کوچک می‌تواند در عرض یک روز تبدیل به یک پول بسیار زیاد شود. این موضوع باعث شده‌است که افراد حرفه‌ای و آماتور زیادی در بیتکوین و دیگر ارزهای رمزی سرمایه‌گذاری کنند و آنها را یا به‌عنوان سودی سریع یا به‌عنوان سرمایه‌گذاری، تلقی کنند.
اما از سوی‌دیگر، می‌تواند برعکس این موضوع هم صادق باشد. افرادی که روی رمزارزها سرمایه‌گذاری میکنند، باید از ناپایدار بودن بازار و ریسک‌های خرید آگاه باشند. رمزارزها، به‌خاطر میزان ناشناس بودنی که ارائه می‌دهند.
تفاوت پول معمولی با ارز دیجیتال چیست؟
ارزهای رسمی مثل ریال، دلار یا یورو توسط بانک‌مرکزی هر کشور منتشر میشود. بانک‌مرکزی باید مقداری شیء با ارزش نظیر طلا را به‌عنوان پشتوانه این پول منتشرشده در اختیار داشته‌باشد. اما ارز دیجیتال این‌گونه نیست و بیشتر آنها بدون هر نوع پشتوانه فیزیکی منتشر می‌شوند.
البته استثنائاتی نیز در‌این میان وجود دارد. برای نمونه ارز دیجیتال “وان‌گرم” که توسط یک استارتاپ اماراتی عرضه شده و منطبق با قوانین شرعیت اسلامی است، دارای پشتوانه طلا است.
دومین تفاوت پول معمولی با ارز دیجیتال چیست ؟ این تفاوت به ساختار تراکنش آنها مربوط میشود. در تراکنش‌های آنلاین بین دو نفر، معمولاً یک واسطه مانند بانک وجود دارد که بر آن نظارت می‌کند. اما نقل‌‌و‌انتقال ارز دیجیتال بین دو نفر به‌صورت همتا‌به‌همتا (P2P) صورت می‌گیرد. به‌جای وجود یک نهاد واسطه مرکزی مثل بانک درستی تراکنش در ارز دیجیتال توسط شبکه‌ای از کاربران که بر روی شبکه بلاکچین حضور دارند تایید میشود.
ارز دیجیتال تفاوت‌هایی اساسی با پول رسمی دارد. بازگشت‌ناپذیری تراکنش‌های ارز دیجیتال سومین تفاوت است. در حالت عادی و در خریدهای آنلاین، درصورت بروز مشکل و یا اعتراض پرداخت‌کننده، امکان پیگیری و کنسل‌کردن تراکنش وجود دارد. اما تراکنش در ارزهای دیجیتال قدری متفاوت است. بگذارید با یک مثال این موضوع را برای شما روشن کنیم.
فرض‌کنید شما با ارز دیجیتال یک خرید اینترنتی از یک فروشگاه ورزشی انجام داده‌اید. رسید تراکنش شما و مبلغ انتقال داده تعریف ارزمجازی شده موجود‌است. درصورت پشیمان‌شدن و کنسل‌نمودن این خرید، فروشگاه می‌تواند مبلغ تراکنش را به‌شما بازگرداند اما ارسال یک تراکنش به آدرس اشتباه به‌این‌معنا‌است که آن پول برای همیشه از دست رفته‌است، مگر‌آنکه صاحب آن آدرس آدم با وجدانی باشد و پول را به‌شما برگرداند.
بدتر از آن ارسال به آدرسی است که صاحبی ندارد. در این صورت آن تراکنش از بین تعریف ارزمجازی رفته و پول شما هیچوقت به شما باز نمی‌گردد.
حفظ هویت کاربر تفاوت بعدی است. در تراکنش‌های معمول آنلاین، هویت کاربر احراز میشود، اما در ارزهای دیجیتال هویت کاربر محفوظ می‌ماند. البته هر از گاهی اخباری در زمینه احتمال شناسایی هویت کاربران در این فضا نیز منتشر میشود. همچنین کارمزد تراکنش‌های ارز دیجیتال پایین‌تر از شیوه معمول بوده و یا حتی گاهی برابر صفر است.
آشنایی کامل با مفهوم ارزدیجیتال
ارزهای دیجیتال محبوب
حال که تا‌حدودی متوجه شدیم ارز دیجیتال چیست و چگونه کار‌میکند بیایید با بعضی از معروف‌ترین ارزهای دیجیتال آشنا شویم.
بیتکوین: بیتکوین (Bitcoin) اولین و محبوب‌ترین ارز دیجیتال موجود در بازار است. بیتکوین توسط فردی ناشناس به‌نام مستعار ساتوشی ناکاموتو در سال ۲۰۰۹ عرضه شد. ارزش کل بازار بیتکوین در زمان نگارش این مقاله بیش از ۱۲۰ میلیارد دلار است.
اتریوم: اتریوم (Ethereum) در سال ۲۰۱۵ طراحی شده‌است و دومین ارز دیجیتال پرطرفدار و ارزشمند است. اتریوم بلاکچین مخصوص به خود را دارد و به‌همین دلیل به آن بلاکچین دوم هم گفته میشود. اتریوم فقط یک روش پرداخت نیست. روی بلاکچین اتریوم، قراردادهای هوشمند غیرمتمرکز اجرا میشود.
بیش از ۹۰درصد توکن‌های موجود روی پلتفرم اتریوم فعالیت میکنند. با‌این‌حال، اتریوم سفر پرفراز و نشیبی داشته است. اتریوم به‌عنوان سکویی برای شروع دیگر ارزهای رمزی در ۲۰۱۷ مورد توجه قرار گرفت که این ارزها از کد بلاکچین اتریوم استفاده میکنند.
ریپل: ریپل (Ripple) یکی دیگر از پلتفرم‌های غیرمتمرکز مشهور است. ریپل در سال ۲۰۱۲ با هدف ایجاد ظرفیت تراکنش‌های بالا عرضه شد. ریپل قابل استفاده برای پیگیری انواع بیشتری از تراکنش‌ها است، و نه فقط ارزهای رمزی. این سیستم درحال گسترش توسط بانک‌هایی معتبر زیادی در سرتاسر دنیا مورد استفاده قرار گرفته‌است.
تقلب در تراکنش‌های ارز دیجیتال جایگاهی ندارد. کسی مالک آن نیست و کسی نمی‌تواند آن‌را متوقف یا هک کند. رمزارزها غیرمتمرکز هستند و واسطه‌ها را حذف میکنند و هویت کاربران در استفاده از آنها فاش نمیشود.
استفاده از ارزهای دیجیتال نیاز به ثبت‌نام یا مدارک ندارد. فرایند استخراج برای همه مقدور است و همه میتوانند با سخت‌افزار‌های مناسب از آن کسب درآمد کنند و تمامی این عوامل سبب محبوبیت ارزهای دیجیتال در سراسر دنیا شده‌است. حفظ هویت کاربر، عدم نیاز به واسطه، کارمزد پایین و سرعت بالای انجام تراکنش از مهمترین مزایای ارزهای دیجیتال به‌شمار میروند.
ویژگی های استفاده از ارز دیجیتال چیست؟
آشنایی کامل با مفهوم ارزدیجیتال
عدم امکان تقلب
یکی از چالش‌های موجود در پول‌های رسمی کشورها، جعل و چاپ تقلبی این پول‌ها بوده که مشکلاتی را برای سیستم مالی کشورها در دوره‌های مختلف به‌همراه داشته است. ویژگی منحصر‌به‌فرد رمزارزها، نبود امکان جعل و چاپ تقلبی آن‌هاست. یعنی اگر قرار است کسی به کیف پول رمزارزی شما بیتکوین انتقال دهد؛ فقط و فقط باید بیتکوین انتقال دهد و هیچ چیز دیگری نمی‌تواند در این بستر بجای بیتکوین منتقل شود.
انجام سریع نقل و انتقالات
انتقال پول در این سیستم، به‌صورت فرد به فرد صورت می‌گیرد و به‌طور میانگین، در کمتر از ۱۰ دقیقه، وجه از حساب فردی به فرد دیگر منتقل میشود. فرض کنید شما در کمتر از ۱۰ دقیقه می‌توانید از ایران مبلغی را برای فرزندان در استرالیا منتقل کنید. از سوی دیگر درصورت نیاز به‌سرعت بالاتر، هر فرد می‌تواند با تعریف کارمزدی برای تراکنش خود، سرعت انتقال وجه را افزایش دهد. در‌حالی‌که در سیستم کنونی، سرعت انتقال وجه به‌دلیل وجود واسطه های مالی متعدد، بالاتر است.
هزینه های کم تر برای انجام تراکنش
معمولاً در استفاده از ارزهای دیجیتال هزینهای برای انجام تراکنش از شما دریافت نمیشود چرا که ماینر‌ها یا استخراج‌کنندگان توسط شبکه پاداش خود را دریافت میکنند. اگر‌چه در استفاده از ارز دیجیتالی مانند بیتکوین هزینهای برای انجام تراکنش دریافت نمیشود ولی بسیاری معتقدند که در نهایت کاربرانی که از بیتکوین استفاده میکنند در‌نهایت می‌بایست از اشخاص و سرویس‌های سومی مانند صرافی‌ها برای ساخت و نگهداری ارزها استفاده کنند که شامل هزینه برای آنها میشود.
عدم امکان سرقت هویت
زمانی‌که شما مشخصات کارت اعتباری خود را به یک پذیرنده می‌دهید، در واقع به آن پذیرنده دسترسی مستقیمی به کارت اعتباری خود و سرمایه خود می‌دهید. کردیت کارت‌ها بر پایه سازوکار “کشیدن” کار میکنند به‌این‌معنا که یک فروشگاه پرداختی را انجام می‌دهد و مقدار مورد نیازش برای انجام تراکنش را از حساب شما می‌کشد.
ارز رمزنگاری‌شده از سازوکار “فرستادن” استفاده می‌کند که این امکان را به‌صاحب حساب می‌دهد تا دقیقا همان میزان که می‌خواهد برای شخص پذیرنده پول بفرستد بدون این که نیاز باشد اطلاعات دیگری به او بدهد.
نامتمرکز بودن
کامپیوترهای شبکه جهانی از فناوری بلاکچین استفاده میکنند تا به‌صورت اشتراکی به مدیریت پایگاه داده‌ای از رکورد‌های مربوط به تراکنش‌های بیتکوین دست پیدا کنند.
همین یعنی نامتمرکز بودن، بیتکوین که یک ارز دیجیتال است توسط شبکه‌اش مدیریت میشود و هیچ تایید‌کننده مرکزی در راس کار وجود ندارد تا تایید کند که شما تراکنشی انجام داده‌اید یا خیر. نامتمرکز بودن یعنی این که شبکه بر پایه ارتباط یک کاربر با یک کاربر دیگر است (نقطه به نقطه).
شناخته شده در سطح جهانی
از آنجایی که ارزهای رمزنگاری شده تحت تاثیر نرخ تبدیل، نرخ‌های سود و هزینه‌های مربوط به تراکنش‌ها یا هر هزینهای که وابسته به هر کشور باید پرداخت شود، قرار نمی‌گیرد، در‌این‌صورت می‌تواند به‌صورت جهانی مورد استفاده قرار گیرد.
همین موضوع می‌تواند باعث صرفه‌جویی در وقت و هزینه در انتقال پول بین کشورهای مختلف شود. ارزهای رمزنگاری شده در سطح جهانی کار میکنند و همین موضوع انجام تراکنش‌ها را ساده می‌کند.
عدم امکان تصرف آن
پی‌پال (PayPal) را که یک سیستم پرداخت جهانی است در نظر بگیرید. اگر این کمپانی بنا به دلایلی تشخیص دهد که حساب بانکی شما مورد سو استفاده قرار گرفته است، این قدرت را دارد که بدون اطلاع به‌شما آن را مسدود کند و دارایی‌های شما را نیز از دسترس خارج کند. در چنین شرایطی این شما هستید که باید به‌دنبال این جریان باشید و پیگیری کنید تا بتوانید در نهایت به دارایی خود دسترسی پیدا کنید.
عدم خلق پول بی‌رویه و کنترل تورم
خلق پول مازاد بر اساس سازوکار تعریف‌شده در برخی رمزارزها مثل بیتکوین، عملاً امکان پذیر نیست و این نوع پول به‌صورت غیر متمرکز بوده و در اختیار بانک مرکزی قرارندارد، بنابراین امکان خلق بی‌رویه پول و در نتیجه کاهش ارزش شدید آن، یا ایجاد تورم افسارگسیخته امکان‌پذیر نیست.
تسهیل در جهانی شدن کسب و کارها
با پذیرش رمزارزها، شما می‌توانید از تمام دنیا به مشتریان خود خدمات ارائه دهید. فرض کنید شما یک وبسایت آموزشی در اختیار دارید. کاربران وبسایت شما برای خرید ویدئوهای آموزشی شما تعریف ارزمجازی به راحتی و در کمتر از چند دقیقه میتوانند هزینه مربوطه را پرداخت کنند و مرز بین کشورها و تفاوت واحدهای پولی دیگر بی‌معنا خواهد بود.
به‌هر‌حال ارزهای دیجیتال هنوز راه درازی را پیش رو دارند تا بتوانند جایگاه محکم و گسترده ای پیدا کنند و جایگزین کارت‌های اعتباری و ارزهای سنتی کشورها شوند.
واقعیت این است که بسیاری از مردم هنوز درباره ارزهای دیجیتال بی اطلاع هستند. کاربران باید آموزش ببینند تا بتوانند از ارزهای دیجیتال در زندگی خود استفاده کنند. همچنین کسب‌و‌کارهای مختلف هم می‌بایست روند استفاده از ارزهای دیجیتال را برای مشتریان خود ساده‌تر کنند.
ارز دیجیتال چیست و چه کاربردی دارد؟ +خرید و فروش ارز دیجیتال و صرافی آنلاین معتبر ایرانی
ارز دیجیتال ارزهایی هستند که به صورت الکترونیکی ذخیره و منتقل می‌شوند و مبنای آنها صفر و یک است که مهمترین کاربرد آنها، امنیت بالا است. برای خرید و فروش ارز دیجیتال باید به صرافی معتبر ایرانی مراجعه کرد که یکی از روش‌های شناسایی صرافی‌های معتبر ایرانی بررسی قیمت ارزهای دیجیتال است.
به گزارش خبرنگار ایمنا، ارز دیجیتال (Cryptocurrency) شکل خاصی از پول دیجیتال است که بر پایه علم رمزنگاری ایجاد شده است. بیشتر ارزهای دیجیتال برای بهره‌مند شدن از ویژگی‌های اساسی مانند غیرمتمرکز بودن، شفافیت و تغییرناپذیر بودن از بلاک چین استفاده میکنند. ارز دیجیتال به عنوان یک واحد پولی یا واسطه تبادل بر پایهٔ اینترنت تعریف میشود.
ارز دیجیتال ارزهایی هستند که به صورت الکترونیکی ذخیره و منتقل می‌شوند و مبنای آنها صفر و یک است. همانطور که از واژه آن نیز برمی‌آید، ارز دیجیتال به هر ارزش ایجاد شده در بستر دیجیتال اشاره دارد. این مفهوم در مقابل واسطه‌های فیزیکی مانند اوراق بانکی یا سکه مطرح میشود.
ارز دیجیتال ویژگی‌هایی مشابه با ارزهای فیزیکی دارد، اما معمولاً تراکنش‌های انتقال سرمایه ارزهای دیجیتالی به صورت آنی و بدون مرز بین افراد قابل انجام است. ارزهای مجازی و رمزارزها هر دو از نمونه‌های ارزهای دیجیتال هستند اما هر ارز دیجیتالی ارز مجازی یا رمزارز نیست.
پول‌های دیجیتال مانند پول‌های فیزیکی، برای خرید کالا و خدمات مورد استفاده قرار می‌گیرند اما میتوانند به استفاده در مجامع خاص نیز محدود شوند. مثلاً می‌توان یک پول مجازی مخصوص یک بازی یا شبکهٔ اجتماعی داشت. پول‌های دیجیتال مانند بیت کوین و اتریوم به عنوان «پول‌های تعریف ارزمجازی غیرمتمرکز دیجیتال» شناخته می‌شوند؛ به این معنی که مرکزی برای تولید این پول وجود ندارد.
ماهیت غیرمتمرکز ارزهای دیجیتال به این معنی است که هیچ نهاد، گروه یا سازمانی آنها را کنترل نمی‌کند.
کریپتوکارنسی‌ها را می‌توان به صورت مستقیم و بدون دخالت هرگونه واسطه‌ای در اینترنت به شخص دیگری ارسال کرد. یعنی برای ارسال ارزهای دیجیتال به یکدیگر نیازی به افتتاح تعریف ارزمجازی حساب بانکی، استفاده از خدمات بانکها یا هر سازمان واسطه دیگری نخواهید داشت.
رمزارزها همانند ریال و دلار پول‌هایی هستند که با سازوکار مختلفی ایجاد و توزیع می‌شوند. فرایند خلق برخی از این پول‌ها مانند بیت کوین با ماینینگ انجام میشود و برای تعدادی دیگر از آنها، تمامی سکه‌ها از قبل به صورت استخراج شده در شبکه قرار می‌گیرند.
ارزهای دیجیتال بر روی فناوری دفتر کل توزیع شده ساخته شده‌اند که یکی از محصولات مهم آن، فناوری بلاک چین است. بلاک چین‌های عمومی که اکثر ارزهای دیجیتال از آن استفاده میکنند، قابلیت مشاهده تمامی تراکنش‌ها را چه برای افرادی که در شبکه حضور دارند و چه برای افراد خارج از شبکه فراهم می‌کند.
بیت کوین؛ اولین ارز دیجیتال حقیقی
از دید بسیاری بیت کوین اولین ارز دیجیتال حقیقی یا رمز ارزی است که ایده آن سال ۲۰۰۸ در وایت پیپر بیت کوین منتشر و اولین سکه‌های آن در سال ۲۰۰۹ استخراج شد؛ هرچند پیش از بیت کوین نیز تلاش‌های زیادی برای ساخت یک ارز دیجیتال صورت گرفته بود.
ایده شکل‌گیری ارزهای دیجیتال از دو مشکل بزرگ «اعتماد به شخص ثالث» و «دوبار خرج کردن» ریشه می‌گیرد.
هنگامی که شما از بانکها برای انتقال پول و نگهداری آن استفاده می‌کنید، در واقع به آن بانک اعتماد کرده‌اید. حتی اگر کلی‌تر به ماجرا نگاه کنید، اعتماد برای پیش بردن بسیاری از کارهایتان ضروری است.
کاربرد ارزهای دیجیتال
بهترین و مهمترین کاربرد رمزارزهای دیجیتالی، سهولت در استفاده و امنیت بالا است. همه افراد میتوانند به جای پول کاغذی یا کارت‌های بانکی از ارزهای دیجیتالی استفاده کنند. به عبارت بهتر تمام کارهایی که با پول عادی می‌توان انجام داد، با سرعت بهتر و امنیت بالاتر از طریق ارزهای دیجیتالی قابل انجام است.
خریدهای روزانه، خرید بلیط هواپیما، رزرو هتل و ثبت دامنه سایت از جمله خدماتی است که همین حالا در برخی از کشورها با استفاده از رمزارزها صورت می‌گیرد. همچنین با توجه به نوظهور بودن بازار رمزارزها بسیاری از افراد از بازار کریپتوکارنسی برای سرمایه گذاری و کسب سود استفاده میکنند.
برای خرید، فروش و به‌طور کلی معامله ارزهای دیجیتال باید به یک صرافی ارز دیجیتال مراجعه کنید؛ صرافی‌هایی که مجازی هستند و در قالب سایت یا اپلیکیشن موبایل فعالیت میکنند.
خرید و فروش ارز دیجیتال چیست؟
صرافی ارز دیجیتال یا اکسچنج (Exchange) بستری است که در آن اشخاص میتوانند ارزهای دیجیتال خود را معامله و به ارز دیجیتال دیگر یا پول ملی تبدیل کنند. صرافی می‌تواند یک سایت باشد یا یک اپلیکیشن موبایل که روی تلفن همراه نصب میشود یا هر دو.
با ثبت‌نام در یک صرافی ارز دیجیتال می‌توانید در قبال پول ملی یا ارز دیجیتال دیگر، ارز دیجیتال خریداری کنید یا ارز دیجیتال خود را در قبال پول ملی (مانند ریال) یا یک ارز دیجیتال دیگر به فروش برسانید.
برای ثبت نام یا انجام معامله، نیاز به حضور فیزیکی در محل دفتر صرافی ارز دیجیتال وجود ندارد و تنها کافی است از طریق سایت یا اپلیکیشن موبایل اقدام شود، چراکه وقتی با دارایی‌هایی از جنس دیجیتال سروکار داریم، نیاز به مراجعه تعریف ارزمجازی حضوری از بین می‌رود.
اینکه یک صرافی ارز دیجیتال چگونه کار می‌کند به نوع صرافی بستگی دارد. اما اگر بخواهیم نگاهی کلی به کار صرافی‌ها داشته باشیم، هر صرافی به یکی از این دو شکل کار می‌کند:
حالت اول آن است که شما با خودِ صرافی معامله می‌کنید. (از خود صرافی می‌خرید یا به خود صرافی می‌فروشید.)
در حالت دوم صرافی خودش طرف معامله نیست و فقط یک واسط بین خریداران و فروشندگان است و از انجام معاملات مقداری کارمزد می‌گیرد.
در تعداد کمی از صرافی‌ها (که البته در بین صرافی‌های ایرانی تعدادشان زیاد است)، طرف معامله خود صرافی است، یعنی افراد برای خرید ارز دیجیتال، آن را از خود صرافی خریداری میکنند و برای فروش، ارز دیجیتال خود را به خود صرافی می‌فروشند. در اینجا درآمد صرافی از تفاوت قیمت خریدوفروش است؛ یعنی قیمت خرید ارز دیجیتال از صرافی نسبت به قیمت فروش آن به صرافی بالاتر است.
در حالت دوم دیگر صرافی‌ها طرف معامله شما نیستند، بلکه در حقیقت واسط بین خریداران و فروشندگان هستند و از هر معامله درصدی کمیسیون (مثلاً ۰.۱ درصد از مبلغ معامله) دریافت میکنند. از نظر جهانی، اغلب صرافی‌ها به روش دوم کار میکنند، اما در ایران (حداقل در زمان نگارش این مطلب) بیشتر صرافی‌ها از نوع اول هستند، یعنی صرافی خودش طرف معامله است.
جفت ارز چیست؟
در یک صرافی ارز دیجیتال برای نشان‌دادن امکان تبدیل یک ارز دیجیتال به ارز دیجیتال دیگر از مفهومی به‌نام جفت‌ارز استفاده میکنند.
یک جفت ارز در صرافی به این صورت نمایش داده میشود: نماد اختصاری ارز دیجیتال اول / نماد اختصاری ارز دیجیتال دوم
به‌عنوان مثال، نماد اختصاری بیت کوین BTC و نماد اختصاری تتر USDT است. بنابراین جفت‌ارز بیت کوین_تتر را این‌گونه مشاهده می‌کنید: BTC/USDT
نحوه شناسایی صرافی‌های معتبر
همین حالا کلمه «خرید بیت کوین» را در گوگل جست و جو کنید، تا از تعداد بالای صرافی‌های ایرانی فعال متعجب شوید. طبق قاعده، وب‌سایت‌های صفحه اول و دوم گوگل همگی معتبر هستند، اما نباید تنها به نتایج گوگل اتکا کنید. برای اعتبارسنجی یک صرافی ایرانی اقدامات زیر میتوانند برای شما مفید باشند:
قیمت‌ها را با هم مقایسه کنید
با مقایسه قیمت صرافی‌ها با یکدیگر می‌توانید مناسب‌ترین قیمت را برای خرید یا فروش پیدا کنید. فراموش نکنید که قیمت نباید تنها معیار در نظر گرفته شود و قیمت بسیار مناسب ممکن است دامی از سمت کلاهبرداران باشد.
ظاهر صرافی را بررسی کنید
صرافی‌های معتبر معمولاً اهمیت زیادی برای ظاهر و رابط کاربری سایت خود می‌دهند. بنابراین صفحات مختلف وب‌سایت‌ها را بررسی و آنها را با یکدیگر مقایسه کنید. همچنین هر قدر که یک صرافی معتبرتر باشد، تعداد مخاطبان آن نیز بیشتر است. رتبه الکسای (تعریف ارزمجازی Alexa.com) وب‌سایت‌های صرافی (که برحسب بازدید صرافی است) هم می‌تواند به انتخاب بهتر شما کمک کند.
با پشتیبانی سایت تماس بگیرید
به بخش پشتیبانی سایت پیام دهید یا با آنها تماس بگیرید و سوالات ابتدایی بپرسید. یک تیم حرفه‌ای و معتبر، مشتریان خود را به‌خوبی راهنمایی خواهد کرد.
به بخش «درباره ما» سر بزنید
تمامی صرافی‌های معتبر، در بخشی تحت تعریف ارزمجازی عنوان «درباره ما» تیم توسعه‌دهنده پلتفرم خود را معرفی میکنند. همچنین اغلب صرافی‌ها آدرس دفتر خود را بر روی سایت قرار می‌دهند.
به بلاگ صرافی سر بزنید
بسیاری از صرافی‌های معتبر ارز دیجیتال، در بخشی تحت عنوان «بلاگ» برای مخاطبان خود محتوای آموزشی تولید میکنند. بسیار بعید است که یک صرافی کلاهبردار چنین وقت و هزینهای را برای کلاهبرداری صرف کند.
شبکه‌های اجتماعی را دست‌کم نگیرید
تقریباً همه صرافی‌های معتبر، در شبکه‌های اجتماعی مانند لینکدین، توئیتر و اینستاگرام فعال هستند. به صفحات آنها سر بزنید و نظرات سایر کاربران را درباره این صرافی‌ها بخوانید.
از افراد حرفه‌ای کمک بگیرید
اگر بعد از طی همه مراحل فوق باز هم به نتیجه نهایی نرسیدید، از دوستان و آشنایانی که بیشتر با فضای ارزهای دیجیتال آشنایی دارند، برای تشخیص صرافی‌های معتبر کمک بگیرید. همچنین بخش پرسش و پاسخ سایت ارز دیجیتال (استک) یکی از بهترین جاهایی است که می‌توانید در آن از اعتبار یک صرافی مطمئن شوید. کاربران استک قبلاً در مورد بهترین صرافی‌های ایرانی مطالب زیادی به انتشار رسانده‌اند.
مقررات ارز دیجیتال و پیامدهای قانونی آن
نخستین بار که در سال 2008، بیت کوین به عنوان اولین ارز رمز نگاری شده پا به عرصه ظهور گذاشت، آن چنان که امروزه مورد توجه است، از آن استقبال نشد و با گذشت زمان و به وجود آمدن سایر ارزهای دیجیتال، مردم از آن به منظور های مختلف مانند سرمایه گذاری و ترید استفاده می کنند. اما مقررات ارز دیجیتال و پیامدهای قانونی آن نه تنها در ایران، بلکه در بسیاری از کشور های پیشرفته ی دیگر نیز بررسی نشده است.
برای بسیاری از کاربران، مخصوصا افرادی که قصد سرمایه‌گذاری گسترده در ارزهای دیجیتال و بلاک چین را دارند، دانستن مقررات ارز دیجیتال و پیامد های قانونی آن در جمهوری اسلامی ایران راجع به ارزهای دیجیتال، امری حیاتی است.
مقرره های کنونی در رابطه با ارزهای دیجیتال در ایران
بیت کوین و به طور کل ارز های دیجیتال در ایران هنوز به صورت رسمی قانونی نیست اما استفاده از ارز دیجیتال در کشور جرم هم نیست! قوه قضاییه، پیگیری و نظارت بر اجرای قانون را بر عهده دارد و بنابر فرآیند تائید قوانین و مصوبات در مجلس، قوه قضاییه معمولاً پس از اجرای یک قانون، بر اجرای آن نظارت می‌کند.
مقررات تعریف ارزمجازی ارز دیجیتال و پیامدهای قانونی آن
طبق ماده ۲ قانون مجازات اسلامی مصوب 1392، هر فعل یا ترک فعل که مطابق قانون قابل مجازات یا مستلزم اقدامات تامینی یا تربیتی باشد جرم محسوب می شود و هیچ امری را نمی توان جرم دانست مگر آن که به موجب قانون برای آن مجازات یا اقدامات تأمینی یا تربیتی تعیین شده باشد؛ بنابراین به دلیل عدم وجود مجازات برای خرید و فروش ارزهای دیجیتال یا نگهداری ارز های دیجیتال نمی‌توان این اعمال را جرم دانست.
با این وجود، دیگر نهادها مانند پلیس فتای نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران در قبال کلاهبرداری های این حوزه به عنوان یک فناوری، مسئولیت و اختیاراتی دارند. در صورت بروز هرگونه کلاهبرداری، هک و یا عدم وفای به عهد در فضای ارزهای دیجیتال، یک فرد می‌تواند شکایت رسمی ارائه دهد و دادگاه به آن رسیدگی خواهد کرد.
مناقشه مجلس شورای اسلامی و بانک مرکزی در رابطه با ارزهای دیجیتال
۳۱ تیرماه ۱۳۹۸، رئیس کمیسیون اقتصادی مجلس از موافقت کمیسیون اقتصادی دولت با به رسمیت شناختن صنعت بیت کوین خبر داد، اما بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران، بارها در اطلاعیه هایی ورود ارزهای دیجیتال به حوزه پرداخت کشور را ممنوع کرده است. همان طور که در بالاتر گفتیم، به طور کلی خرید و فروش و نگهداری بیت کوین توسط مردم جرم نیست، زیرا این امر در قانون تحت عنوان جرم بیان نشده، اما در مقیاس وسیع و حوزه پرداخت‌های کلان کشور، فعلا مجوز خاصی صادر نشده است.
منع معامله بیت کوین توسط بانکها و موسسات مالی
بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران در تاریخ ۹دی ماه۱۳۹۶، طی اطلاعیه‌ای به کارگیری ابزار بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال در تمام مراکز پولی و مالی کشور را ممنوع اعلام کرد. اما این حکم به معنای ممنوعیت کامل بیت کوین و ارزهای دیجیتال برای اشخاص حقیقی نبود. طبق این اطلاعیه هرگونه استفاده و خرید و فروش بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال در بانکها، موسسات مالی و صرافی‌های دارای مجوز بانک مرکزی رسماً ممنوع اعلام شد.
پس از اعلام این حکم، ناصر حکیمی، معاون فناوری‌های نوین بانک مرکزی در گفت‌وگویی درباره اطلاعیه منتشر شده مبنی بر ممنوعیت خرید و فروش ارزهای دیجیتال، بیان کرد که اطلاعیه ممنوعیت استفاده از ارزهای دیجیتال در مراکز پولی و مالی از سوی شورای عالی مبارزه با پولشویی، سیاست نهایی بانک مرکزی در پول‌های دیجیتالی نیست.
در واقع هیچ سیاستی در هیچ زمانی نهایی نیست و سیاست‌ها به صورت بازه زمانی در نظر گرفته میشود. از طرف دیگر در بحث تحریم‌ها و ساخت ارز دیجیتال ملی، بانک مرکزی در جایگاه مجری اصلی کار قرار دارد.
عبدالناصر همتی، رئیس کل بانک مرکزی ایران، در واکنش به این پرسش که آیا ایران واقعا بطور جدی در حال بررسی استفاده از ارز دیجیتال به عنوان وسیله محاسبات متقابل است؟
به این صورت پاسخ داد که هنوز نمی‌توان با قطعیت در مورد این فضا چیزی گفت. بانک مرکزی همچنین به دلیل آنچه که پولشویی و کلاهبرداری عنوان می‌شد، دستور مسدود سازی گسترده سایت ها و صرافی های خرید و فروش بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال را صادر کرد.
در حال حاضر هیچگونه مجوز رسمی برای تاسیس صرافی یا سایت خرید و فروش ارزهای دیجیتال توسط بانک مرکزی صادر نمیشود و تمامی سایت‌ها و مراکز فعلی به صورت غیررسمی فعالیت میکنند. بانک مرکزی همچنین در این خصوص اطلاعیه‌ای صادر کرد، اما گاهاً و به کرات دیده می شود که صرافی ها با تعریف ارزمجازی شیطنت هایشان، اقدام به مبادلات از طریق شبکه بلاکچین می کنند.
مقررات ارزهای دیجیتال در سایر کشورهای دنیا
از جنبه‌های جالب در ارتباط با بازار ارزهای دیجیتال، روان بودن اصطلاحاتی است که برای بخش‌ها و محصولات مختلف آن بکار می‌رود. اصطلاحاتی که برای تعریف آنها بکار می‌رود، در هر کشور متفاوت باشد؛ مثلاً در آرژانتین، تایلند و استرالیا، از آنها با عنوان ارزهای دیجیتال یاد میشود؛ در کانادا، چین و تایوان، به آنها کالاهای مجازی می گویند. آلمانی ها آنها را توکن های دیجیتال می نامند و…
یکی از معمول‌ترین رویکردهایی که در کشور ها آن را بررسی میکنند، اخطار آنها مبنی بر دام ها و خطراتی است که در سرمایه‌گذاری ارزهای دیجیتال وجود دارد که این اخطارها عمدتاً توسط بانک‌های مرکزی دول منتشر می‌شوند.
پیامدها و خطرات استفاده از رمز ارزها
در کنار تمام مزایایی که استفاده از ارزهای دیجیتال مانند کارمزد کم، انتقال سریع، غیر قابل تحریم بودن و… دارد، قطعاً استفاده از این تکنولوژی گل بی خار هم نیست و مضراتی نیز دارد؛
به طور مثال، شخص فرستنده و گیرنده، مشخص نیستند و صرفاً تحت آدرس های کیف پول مجازیشان شناخته می شوند و هویتشان معلوم نیست، ایراد دیگر می توان به امکان بروز جرایم دیگر حین استفاده از رمز ارز ها اشاره کرد.
به طور مثال، در صرافی ها، امکان دارد صاحب سایت، با قراردادن صفحات جعلی پرداخت، اقدام به دزدی اطلاعات پرداخت و بانکی شخص بنماید،
نمونه دیگر اینکه به علت عدم معلوم نبودن واریز کننده و دریافت کننده، اشخاص می توانند از آن اقدام به پولشویی و یا استفاده های غیر قانونی و نامشروع نمایند.
اما با همه ی این ها، همانطور که گفته شد، به دلیل عدم جرم انگاری، چیری تحت عنوان مقررات ارز دیجیتال در کشورمان نداریم و مگر در صورت استفاده هایی که منجر به سایر جرایم مذکور در قانون شود، استفاده و مبادله ی آن، منعی قانونی ندارد.
دیدگاه شما