تعریف سهامدار چیست؟

درصورت نیاز به اطلاعات تخصصی و ثبت صورتجلسات و هم چنین تنظیم و تدوین صورتجلسات سهام از جمله سهام هایی که پاره سهم دارند میتوانید از مشاوران ثبت بین الملل راهنمایی های لازم را کسب کنید برای برقراری ارتباط با مشاوران و کارشناسان ثبت بین الملل می توانید با شماره تلفن های 32711327-026 تماس حاصل کنید و از مشاوره رایگان بهره مند شوید.

تفاوت شرکت خصوصی و عمومی در چیست؟

هر گاه با اجازه قانون شرکتی تشکیل شود و یا به حکم قانون و یا دادگاه دارای صلاحیت ملی شرکتی مصادره و یا ملی شود مشروط به اینکه بالغ بر ۵۰ درصد از سهام یا سرمایه این شرکت متعلق به یکی از بخش ها و یا شرکت های دولتی دیگر باشد به عنوان شرکت دولتی شناخته می شود. این تعریف در ماده ۴ قانون محاسبات عمومی کشور به صراحت ذکر شده است.

با توجه به مفاد مندرج در این بند از قانون هرگاه شرکتی با حداکثر سرمایه دولتی یعنی بیش از ۵۰ درصد از سرمایه آن مربوط به دولت باشد شکل بگیرد به عنوان شرکت دولتی شناخته می شود. بنابراین ممکن است برخی از شرکت ها تماما دولتی بوده و یا با بخش خصوصی برخی از سرمایه های خود را به اشتراک گذاشته باشند و یا به زبان ساده تر بخش خصوصی نیز در شرکت های دولتی دارای سهام یا سرمایه باشد اما به دلیل اینکه بیشتر سرمایه شرکت متعلق به دولت است از این رو شرکت دولتی شناخته می شود.

البته باید در این تعریف برخی از انواع شرکت ها مانند شرکت هایی که از طریق مضاربه و مانند آن و تنها با اهداف خاصی مانند به جریان انداختن سپرده های اشخاص نزد بانک ها و موسسات اعتباری و یا بیمه ها ایجاد تعریف سهامدار چیست؟ می شوند را نمی توان منظور کرد و استثنا هستند.

باید در نظر داشت که شرکت های دولتی باید با اجازه قانون دولتی شوند. منظور اینکه یا با اجازه دولت ایجاد می شوند و یا با اجازه دولت یک شرکت ملی می شود و سرمایه آن به نفع دولت ضبط و یا انتقال داده می شود. البته باید این نوع شرکت ها بیشتر سرمایه خود را از بخش های دولتی تادیه نمایند حال اینکه یا تمام سرمایه دولتی می شود و یا بیش از نیمی از سرمایه شرکت دولتی می شود.

از جمله این شرکت ها می توان به شرکت هایی مانند ذوب آهن اصفهان، شرکت پتروشیمی ایران، شرکت ملی نفت، بیمه مرکزی ایران و امثالهم اشاره کرد.

نکته دیگری که باید به آن توجه داشت و اغلب مورد سوال است ساختار شرکت هایی است که ابتدا بصورت شرکت های تجاری مانند سهامی خاص به ثبت می رسند و سرمایه غالب آنها توسط دولت تامین می شود، این نوع شرکت ها هر چند نمی توان آنها را کاملا دولتی تعریف کرد اما با توجه به اینکه بیشتر سرمایه این شرکت ها را بخش دولتی تادیه نموده و در واقع سرمایه دار اصلی شرکت بخش دولتی است از این رو دولتی تلقی می شوند هر چند ممکن است قوانین شرکت های دولتی در خصوص آنها در نظر تماما گرفته نشود.

شرکت های دولتی نیاز به ثبت ندارند و تابع ماده ۳۰۰ لایحه قانونی اصلاحی قانون تجارت هستند که در این ماده شرکت های دولتی را تابع قوانین ثبتی و اساسنامه ای خود می داند. این شرکت ها البته زیر نظر قانون تجارت عمل می کنند و مقررات تجاری کشور را باید رعایت کنند و از این رو به عنوان یک شخصیت حقوقی شناخته می شوند.

شرکت های دولتی اساسنامه ای باید تنظیم کنند و موضوع فعالیت خود را در آن تشریح نمایند از این رو تا جایی که در اساسنامه آنها قید نشده باشد این شرکت ها همانند شرکت های سهامی به عنوان شرکت تجاری شناخته می شوند.

به زبان ساده تر می توان گفت شرکت های دولتی تماما بصورت سهامی به ثبت می رسند با این تفاوت که موضوع بازرسی و حسابرسی در شرکت های دولتی بر عهده سازمان حسابرسی گذاشته شده است و از این رو خود موسسین این شرکت ها نمی توانند بازرس از بین خود انتخاب نمایند و این را می توان وجه تمایز اصلی شرکت های دولتی با شرکت های سهامی دانست.

با توجه به مطالب فوق و با در نظر گرفتن ساختار شرکت های دولتی و مفاد مندرج در ماده ۳۰۰ قانون فوق الذکر می توان گفت هر گونه تشکیلات حقوقی که بیش از نیمی از سرمایه آنها توسط دولت تادیه و یا تامین شود و تحت قوانین خاص دولتی اداره شود بدون در نظر گرفتن نوع موسسین آن به عنوان شرکت دولتی تلقی می شود. موسسین این شرکت ها ممکن است افراد حقیقی، حقوقی خصوصی و یا حقوقی دولتی و یا حتی شرکا خارجی باشند.

ارکان مختلف شرکت های دولتی

ارکان شرکت های دولتی با توجه به اینکه این شرکت ها معمولا بصورت سهامی خاص به ثبت می رسند شباهت زیادی به این نوع شرکت ها دارد . معمولا شرکت های دولتی صاحب ارکان زیر هستند:

هر چند ساختار شرکت های دولتی و سهامی خاص مشابهت زیادی به هم دارد اما نحوه ترکیب و انتخاب اعضای ارکان در این شرکت ها تابع مقررات متفاوتی است که باعث تمایز و تفاوت زیادی در ساختار این ارکان می شود.

در مجمع عمومی موسسین شرکت های دولتی بصورت کلی دو دسته هستند:

• شرکت های دولتی که سهامدار اصلی آنها وزارتخانه ها، موسسات دولتی و سازمان های دولتی هستند
• شرکت های دولتی که سهامدار اصلی آنها سایر شرکت های دولتی باشند.

در ساختار مجمع عمومی شرکت های دولتی باید نمایندگان شرکت های دولتی نیز حضور داشته باشند. در این خصوص طبق تبصره ۷۲ قانون بودجه نمایندگان دولت در مجمع عمومی باید وزیر مسئول، وزیر امور اقتصادی و دارایی و رئیس سازمان برنامه و بودجه کشور و یا وزرای دیگری که هیئت وزیران تصویب کرده است و یا نمایندگان آنها باشند.

بصورت کلی این قانون برای تمامی شرکت های دولتی در صورتیکه قوانین شرکت های دولتی شامل حال آنها بشود و در ضمن کمتر از سه وزیر دولتی در مجمع این شرکت ها حضور داشته باشند صادق می شود و حسابرسی یا بازرسی این شرکت ها هم با توجه به پیشنهاد وزیر اقتصاد و دارایی توسط مجمع عمومی شرکت مشخص می شود.

همانگونه که قبلا توضیح داده شد بر خلاف شرکت های سهامی دیگر شرکت های دولتی هر چند ساختاری مشابه با شرکت های سهامی دارند اما بازرس این شرکت ها نباید توسط مجمع عمومی موسسین یا صاحبین سهام انتخاب شود و این وظیفه بصورت کلی به سازمان حسابرسی طبق قانون واگذار شده است.

لذا سازمان بازرسی کلیه وظایف بازرسی و حسابرسی سالانه شرکت ها دولتی و یا موسسات دولتی را همانند کلیه نهاد های دولتی دیگر مانند بانک ها و دستگاه های عمومی بر عهده خواهد داشت.

یکی دیگر از ارکان شرکت های دولتی که همانند شرکت های سهامی است، هیئت مدیره می باشد که باید الزاما تعیین شود. اما با توجه به اینکه در خصوص انتخاب و به کار گیری اعضا هیئت مدیره در شرکت های دولتی قوانین مشخص و یا خاصی ایجاد نشده است برای انتخاب هیئت مدیره باید همانند شرکت های سهامی اقدام شود.

در این خصوص باید مجمع عمومی صاحبین سهام اعضا هیئت مدیره را با رعایت فرد بودن آنها در تعداد مورد نیاز که باید حداقل ۵ نفر باشند. در این خصوص در آیین نامه تشکیل مجامع عمومی و شوراهای عالی شرکت های دولتی در ماده هفت ذکر شده است که انتخاب اعضا هیئت مدیره و مدیر عامل باید بر اساس سوابق تجربی و تحصیلی و تخصص و عملکرد این افراد انجام شود. لذا افرادی که شرایط لازم را دارند باید تعیین و به همراه دعوت نامه تشکیل مجمع این مشخصات باید برای اعضا مجمع یا شورای عالی ارسال شود تا در زمان رای گیری و بر اساس مطالعات صورت گرفته هر یک از آنها برای این عنوان انتخاب شوند.

لازم به توضیح است که اعضا هیئت مدیره باید همانند شرکت های سهامی مسئولیت خود را با استناد به اقرارنامه ای در هیئت مدیره بپذیرند.

تعریف شرکت های خصوصی

شرکت های تجاری خصوصی شرکت هایی می باشند که حاصل شراکت اشخاص حقیقی و حقوقی غیر دولتی و اشخاص حقوقی خصوصی می باشد.

شرکتی با توجه به داشتن ۴۹% سرمایه دولتی ، شرکت دولتی نیست و باید تابع شرکت خصوصی باشد و این شرکت ها با داشتن سهم ۵۱% شرکت خصوصی محسوب می شوند و تابع قوانین سایر شرکت های قابل ثبت در ایران خواهد بود.

این شرکت ها با مقاصد تجاری در دفتر ثبت شرکت ها (در اداره ثبت شرکتها و موسسات غیر تجاری ) با توجه به نوع فعالیت در یکی از قالب های شرکت های تجاری ثبت می شوند.

در این صورت اگر اشخاص حقیقی مانند فرد انسانی یا اشخاص حقوقی غیر دولتی یا دولتی با یکدیگر تصمیم می گیرند که یک شرکت تجاری تشکیل دهند باید بر اساس قوانین و مقررات مربوط به قانون تجارت خود را به شکل یکی از شرکت های هفت گانه در ماده ۲۰ قانون در بیاورند زیرا در این شرکت ها قرار است معاملات تجاری انجام شود.

شرکت زمانی تشکیل می شود که دو یا چند نفر با یک هدف مشترک قصد تشکیل آن تعریف سهامدار چیست؟ را دارند. اما از لحاظ اداری طی نمودن مراحلی چند جهت تاسیس یک شرکت یا موسسه ضروری می باشد. به عبارتی دیگر ثبت شرکت هنگامی ارزش دارد که مراحل قانونی آن طی شود و بر روی کاغذ درج شود و در نهایت در اداره ثبت شرکت ها ثبت شود و شرکت خود را به یکی از ۷ گونه زیر به ثبت رسانید.

شرکت های خصوصی باید برای ثبت به یکی از انواع شرکت های تجاری در بیایند. شرکت های تجاری که در ماده ۲۰ قانون تجارت انواع آنها به قرار زیر است :

سهام چیست؟ و به چه کسی سهامدار میگویند؟

شوند، با مطالعه کردن و . . . ابتدا آگاهی خود را از این بازار بالا می برند و سپس شروع به سرمایه گذاری می کنند.

با توجه به اینکه اصلی ترین و پرکاربرد ترین کلمات در مباحث بورسی، سهم، سهام و سهامدار است؛ ما در این مقاله می خواهیم شما را با مفهوم این کلمات آشنا

سهم و سهام به چه معناست؟

در بازار بورس و اوراق بهادار کشور، شرکت های زیادی فعالیت می کنند؛ حال این شرکت ها سرمایه ی خود را با توجه به ارزشی که دارد به بخش هایی تقسیم

می کنند و آن ها را در بازار بورس عرضه می کنند؛ به هر یک از این بخش ها سهم و به مجموع سهم ها سهام گفته می شود.

به طور مثال ارزش سرمایه ی یک شرکت صد هزار تومان است اگر این شرکت سرمایه ی خود را به 1000 قسمت مساوی تقسیم کند، ارزش هر سهم 100 تومن میشود

و هر سرمایه گذار، می تواند یک یا تعدادی از این سهام را خریداری کند.

یک سرمایه گذار، باتوجه به مبلغی که می خواهد سرمایه گذاری کند می تواند هر تعداد سهم را از هر تعداد شرکتِ فعال در بورس که می خواهد خریداری

به چه کسی سهامدار میگویند؟

سرمایه گذارای که قصد سرمایه گذاری در بورس را دارند بعد از اینکه کد معاملاتی خود را دریافت کردند، با تحلیل و بررسی، یک یا چند سهم را خریداری می کنند که به

این افرادِ دارایِ سهام، سهامدار می گویند.

پاره سهم چیست

یکی از مواردی که در ماده 32 لایحه اصلاحی قانون تجارت پیش بینی شده است موضوع پاره سهم چیست ؟ می باشد به موجب همین امر مبلغ اسمی سهام و همچنین قطعات سهام در صورت تجزیه باید متساوی باشد ما در این مقاله به مطالبی در این خصوص می پردازیم همراه ما باشید.

در جهت کسب اطلاعات بیشتر درباره تغییرات شرکت می توانید بر روی لینک کلیک نمایید.

پاره سهم یعنی

پاره سهم قسمتی از یک سهم می باشد.پاره سهم بیشتر حاصل تصمیم های مالی و یا مبادرات یک شرکت می باشد.به عنوان مثال این امکان وجود دارد که تجزیه سهام پاره سهم ایجاد نماید در صورتی که سرمایه گذار تعداد شخصی از سهام را داشته باشد این امر ممکن می شود.

در صورتی که دوشرکت با هم ادغام شوند، به طور معمول سهام را با یک نسبت توافقی با هم ترکیب می نمایند که می تواند پاره سهم را سبب گردد.

در صورتی که شما با سود سهام خود سرمایه گذاری مجدد نمایید، این امکان وجود دارد که در آخر مالک پاره سهم بشوید.به طور معمول پاره سهم را نمی توان در بازار سهام خرید و فروش نمود.

ولی یک شرکت کارگذاری می تواند تعداد زیادی از آن ها را دسته نمایئ تا یک سهم کامل ساخته گردد،درصدی به شما فروخته شود تا سهم شما تکمیل گردد و یا سهام کامل را تفکیک کند و به سرمایه گذاران جدید پاره سهم را بفروشد.

در ادارات ثبت شرکت ها موضوع چگونگی اختصاص پاره سهم ویا تجزیه سهام با ابهام اجرایی مواجه می باشد. برطبق برخی از اساسنامه های نمونه ثبت شرکت ها ایجاد پاره سهم ممنوع گردیده است و در برخی دیگر از اساسنامه ها در صورت ایجاد پاره سهم، یک نفر به نمایندگی از دارندگان پاره سهم جهت حضور در جلسه مجامع عمومی معرفی می گردد.

از مشکلات پاره سهم شرکت، عدم تبیین نحوه مشارکت در شرکت و رای گیری می باشد که مالک پاره سهم به چه نحوی در رای گیری شرکت حضور یابد.

به طور مثال اگر یک سهم به ده پاره تقسیم گردد و در تصمیم گیریی اتفاق نظر برای آن ها وجود نداشته باشد محاسبه آرای آن با مشکل مواجه می شود.

در برخی از شرکت ها، ایجاد پاره سهم در شرکت به صورت قهری ایجاد می گردد به نحوی که در اساسنامه قید می گردد در صورت فوت مالک هرسهام، سهم مذکور بین سایر سهامداران به نسبت مساوی تقسیم می شود که این امر موجب ایجاده پاره سهم می گردد.

هم چنین ممکن است ایجاد پاره سهم در زمان کاهش سرمایه رخ دهد که در این صورت، لیست سهامداران با محاسبه پاره سهم در نظر گرفته می شود و یا این که در افزایش سرمایه نیز با توجه به میزان حق تقدم ممکن است پاره سهم ایجاد گردد.

در بررسی فرایندها در بورس اوراق بهادار نیز، موضوع تجزیه سهام و سهام جایزه در شرکت های بورسی رواج یافته است.

درپیش نویس لوایح قانون تجارت بیان شده است :مبلغ اسمی سهام باید مساوی باشد و صدور پاره سهم جایز نیست.

در صورتی که در اثرانتقال قهری یا کاهش یا افزایش سرمایه ویا به هر دلیل دیگر پاره سهم به سهامداران تعلق گیرد پاره سهم به ترتیبی که در اساسنامه تعیین شده بین سهامداران ذی نفع توزیع خواهد شد.

علیهذا در ادارات ثبتی، پیش بینی تجزیه سهام وپاره سهمی که به صورت قهری ویا اجرای احکام دادگاه به وجود می آید، مورد پذیرش و در سایر موارد، تجزیه سهام با تامل مورد اقدام قرار می گیرد.

ورقه سهم

ورقه سهم نشانگر سهامداران یک شرکت می باشد بدین صورت که جهت هر سهامدار یک و یا چند ورقه سهام صادر می گردد که نشاندهنده این است که آن شخص صاحب چه تعداد سهام در این شرکت می باشد.

به بیان دیگر ورقه سهم سندی است که بر روی آن اطلاعات مهمی همانند نام شرکت ، نام مشخصات دارنده سهام ، مبلغ اسمی و… نوشته می شود و به دارنده سهم داده می شود

سهام عادی چیست؟

دارندگان سهام عادی دارنده مقداری از مالکیت شرکت می باشند و کلیه ریسک موجود در فعالیت اقتصادی شرکت رابه میزان سهامی که در اختباری دارند قبول می نمایند. باید بدانید به سرمایه ای که از طریق فروش سهام عادی شرکت تامین می گردد سرمایه سهمی گفته میشود.

هیچ شرکتی این اختیار را ندارد بیش از میزانی که در اساسنامه آن قید شده است از راه فروش سهام سرمایه خود را تامین نماید مگر با گذراندن تشریفات خاصی. نکته : شرکت‌های بورسی فقط دارای سهام عادی هستند.

سهام ممتاز به چه معناست؟

نوعی سهام است که که ویژگی های اوراق قرضه و سهام عادی را دارا می باشد. چنانچه شرکت منحل گردد دارندگان سهام ممتاز نسبت به دارندگان سهام عادی در توزیع دارایی شرکت حق تقدم دارند و نیز ممکن است دارای حق رای هم باشند قبل از پرداخت سود عادی باید سود ممتاز پرداخت شود به این نکته توجه نمایید که ممکن است برخی از سهام های عادی به سهام ممتاز تبدیل گردند و دارندگان آن حق دارند در درصدی از سود اضافی شرکت نیز سهیم شوند.

سود سهام ممتاز به طور ثابت پرداخت می‌شود و در مورد سهام ممتاز با سود انباشته حتی در صورتی که شرکت قادر به پرداخت سود سهام نباشد، سود این گونه سهام به صورت انباشته در سال یا سال‌های بعد پرداخت خواهد شد.

گاهی سهام ممتاز پس از چند سال قابل تبدیل به سهام عادی به قیمت ارزش اسمی خواهند بود و در صورتی که قابل بازخرید باشند شرکت در یک تاریخ معین مبلغ بازخرید را به سهامدار پرداخت می‌کند.

همچنین ممکن است شرکت به میزان ارزش سهام ممتاز خود سهام عادی منتشر و به سهامداران تعریف سهامدار چیست؟ پرداخت کند.اما چنانچه سهام ممتاز از نوع غیرقابل بازخرید باشد، سهامداران به طور مرتب و ثابت سود سهام ممتاز خود را دریافت خواهند کرد.

دارنده سهام ممتاز ممکن است حق رای هم داشته باشد، اما بیشتر در صورتی حق رای خواهد داشت که پرداخت سود سهام وی به تعویق افتاده باشد.

توجه داشته باشید که سهام همه شرکت‌های بورسی از نوع سهام عادی می‌باشند. امتیاز پاره سهم در واقع تکه ای از یک سهم می باشد.

یکی از مواردی که پاره سهم ممکن است ایجاد شود، در زمان دادن سود سهمی به سهامداران می باشد. نحوه برخورد با آن همانند یک سهم کامل می باشد.یعنی اثر افزایشی در حقوق صاحبان سهام دارد.

دارنده پاره سهم می تواند آن را بفروشد یا با خرید پاره سهم متناسب، آن را به یک سهم کامل تبدیل کند.

تعریف پاره سهم

ماده32 قانون تجارت اصل تساوی مبلغ کل سهام شرکت را برای اعطای حقوق وابسته به یک سهم پیش بینی نموده است حتی زمانی که شرکت برای رعایت سهامداران اقلیت متوسل به انتشار«پاره سهم» گردد مثلا یک سهم 1000ریالی را به ده پاره سهم تقسیم کند، حقوق وابسته به یک سهم را (مانند حق شرکت در مجمع ، حق رأی،حق سود بردن و حق تقدم……)ندارد

درصورت نیاز به اطلاعات تخصصی و ثبت صورتجلسات و هم چنین تنظیم و تدوین صورتجلسات سهام از جمله سهام هایی که پاره سهم دارند میتوانید از مشاوران ثبت بین الملل راهنمایی های لازم را کسب کنید برای برقراری ارتباط با مشاوران و کارشناسان ثبت بین الملل می توانید با شماره تلفن های 32711327-026 تماس حاصل کنید و از مشاوره رایگان بهره مند شوید.

پاره سهم چیست

یکی از مواردی که در ماده 32 لایحه اصلاحی قانون تجارت پیش بینی شده است موضوع پاره سهم چیست ؟ می باشد به موجب همین امر مبلغ اسمی سهام و همچنین قطعات سهام در صورت تجزیه باید متساوی باشد ما در این مقاله به مطالبی در این خصوص می پردازیم همراه ما باشید.

در جهت کسب اطلاعات بیشتر درباره تغییرات شرکت می توانید بر روی لینک کلیک نمایید.

پاره سهم یعنی

پاره سهم قسمتی از یک سهم می باشد.پاره سهم بیشتر حاصل تصمیم های مالی و یا مبادرات یک شرکت می باشد.به عنوان مثال این امکان وجود دارد که تجزیه سهام پاره سهم ایجاد نماید در صورتی که سرمایه گذار تعداد شخصی از سهام را داشته باشد این امر ممکن می شود.

در صورتی که دوشرکت با هم ادغام شوند، به طور معمول سهام را با یک نسبت توافقی با هم ترکیب می نمایند که می تواند پاره سهم را سبب گردد.

در صورتی که شما با سود سهام خود سرمایه گذاری مجدد نمایید، این امکان وجود دارد که در آخر مالک پاره سهم بشوید.به طور معمول پاره سهم را نمی توان در بازار سهام خرید و فروش نمود.

ولی یک شرکت کارگذاری می تواند تعداد زیادی از آن ها را دسته نمایئ تا یک سهم کامل ساخته گردد،درصدی به شما فروخته شود تا سهم شما تکمیل گردد و یا سهام کامل را تفکیک کند و به سرمایه گذاران جدید پاره سهم را بفروشد.

در ادارات ثبت شرکت ها موضوع چگونگی اختصاص پاره تعریف سهامدار چیست؟ سهم ویا تجزیه سهام با ابهام اجرایی مواجه می باشد. برطبق برخی از اساسنامه های نمونه ثبت شرکت ها ایجاد پاره سهم ممنوع گردیده است و در برخی دیگر از اساسنامه ها در صورت ایجاد پاره سهم، یک نفر به نمایندگی از دارندگان پاره سهم جهت حضور در جلسه مجامع عمومی معرفی می گردد.

از مشکلات پاره سهم شرکت، عدم تبیین نحوه مشارکت در شرکت و رای گیری می باشد که مالک پاره سهم به چه نحوی در رای گیری شرکت حضور یابد.

به طور مثال اگر یک سهم به ده پاره تقسیم گردد و در تصمیم گیریی اتفاق نظر برای آن ها وجود نداشته باشد محاسبه آرای آن با مشکل مواجه می شود.

در برخی از شرکت ها، ایجاد پاره سهم در شرکت به صورت قهری ایجاد می گردد به نحوی که در اساسنامه قید می گردد در صورت فوت مالک هرسهام، سهم مذکور بین سایر سهامداران به نسبت مساوی تقسیم می شود که این امر موجب ایجاده پاره سهم می گردد.

هم چنین ممکن است ایجاد پاره سهم در زمان کاهش سرمایه رخ دهد که در این صورت، لیست سهامداران با محاسبه پاره سهم در نظر گرفته می شود و یا این که در افزایش سرمایه نیز با توجه به میزان حق تقدم ممکن است پاره سهم ایجاد گردد.

در بررسی فرایندها در بورس اوراق بهادار نیز، موضوع تجزیه سهام و سهام جایزه در شرکت های بورسی رواج یافته است.

درپیش نویس لوایح قانون تجارت بیان شده است :مبلغ اسمی سهام باید مساوی باشد و صدور پاره سهم جایز نیست.

در صورتی که در اثرانتقال قهری یا کاهش یا افزایش سرمایه ویا به هر دلیل دیگر پاره سهم به سهامداران تعلق گیرد پاره سهم به ترتیبی که در اساسنامه تعیین شده بین سهامداران ذی نفع توزیع خواهد شد.

علیهذا در ادارات ثبتی، پیش بینی تجزیه سهام وپاره سهمی که به صورت قهری ویا اجرای احکام دادگاه به وجود می آید، مورد پذیرش و در سایر موارد، تجزیه سهام با تامل مورد اقدام قرار می گیرد.

ورقه سهم

ورقه سهم نشانگر سهامداران یک شرکت می باشد بدین صورت که جهت هر سهامدار یک و یا چند ورقه سهام صادر می گردد که نشاندهنده این است که آن شخص صاحب چه تعداد سهام در این شرکت می باشد.

به بیان دیگر ورقه سهم سندی است که بر روی آن اطلاعات مهمی همانند نام شرکت ، نام مشخصات دارنده سهام ، مبلغ اسمی و… نوشته می شود و به دارنده تعریف سهامدار چیست؟ سهم داده می شود

سهام عادی چیست؟

دارندگان سهام عادی دارنده مقداری از مالکیت شرکت می باشند و کلیه ریسک موجود در فعالیت اقتصادی شرکت رابه میزان سهامی که در اختباری دارند قبول می نمایند. باید بدانید به سرمایه ای که از طریق فروش سهام عادی شرکت تامین می گردد سرمایه سهمی گفته میشود.

هیچ شرکتی این اختیار را ندارد بیش از میزانی که در اساسنامه آن قید شده است از راه فروش سهام سرمایه خود را تامین نماید مگر با گذراندن تشریفات خاصی. نکته : شرکت‌های بورسی فقط دارای سهام عادی هستند.

سهام ممتاز به چه معناست؟

نوعی سهام است که که ویژگی های اوراق قرضه و سهام عادی را دارا می باشد. چنانچه شرکت منحل گردد دارندگان سهام ممتاز نسبت به دارندگان سهام عادی در توزیع دارایی شرکت حق تقدم دارند و نیز ممکن است دارای حق رای هم باشند قبل از پرداخت سود عادی باید سود ممتاز پرداخت شود به این نکته توجه نمایید که ممکن است برخی از سهام های عادی به سهام ممتاز تبدیل گردند و دارندگان آن حق دارند در درصدی از سود اضافی شرکت نیز سهیم شوند.

سود سهام ممتاز به طور ثابت پرداخت می‌شود و در مورد سهام ممتاز با سود انباشته حتی در صورتی که شرکت قادر به پرداخت سود سهام نباشد، سود این گونه سهام به صورت انباشته در سال یا سال‌های بعد پرداخت خواهد شد.

گاهی سهام ممتاز پس از چند سال قابل تبدیل به سهام عادی به قیمت ارزش اسمی خواهند بود و در صورتی که قابل بازخرید باشند شرکت در یک تاریخ معین مبلغ بازخرید را به سهامدار پرداخت می‌کند.

همچنین ممکن است شرکت به میزان ارزش سهام ممتاز خود سهام عادی منتشر و به سهامداران پرداخت کند.اما چنانچه سهام ممتاز از نوع غیرقابل بازخرید باشد، سهامداران به طور مرتب و ثابت سود سهام ممتاز خود را دریافت خواهند کرد.

دارنده سهام ممتاز ممکن است حق رای هم داشته باشد، اما بیشتر در صورتی حق رای خواهد داشت که پرداخت سود سهام وی به تعویق افتاده باشد.

توجه داشته باشید که سهام همه شرکت‌های بورسی از نوع سهام عادی می‌باشند. امتیاز پاره سهم در واقع تکه ای از یک سهم می باشد.

یکی از مواردی که پاره سهم ممکن است ایجاد شود، در زمان دادن سود سهمی به سهامداران می باشد. نحوه برخورد با آن همانند یک سهم کامل می باشد.یعنی اثر افزایشی در حقوق صاحبان سهام دارد.

دارنده پاره سهم می تواند آن را بفروشد یا با خرید پاره سهم متناسب، آن را به یک سهم کامل تبدیل کند.

تعریف پاره سهم

ماده32 قانون تجارت اصل تساوی مبلغ کل سهام شرکت را برای اعطای حقوق وابسته به یک سهم پیش بینی نموده است حتی زمانی که شرکت برای رعایت سهامداران اقلیت متوسل به انتشار«پاره سهم» گردد مثلا یک سهم 1000ریالی را به ده پاره سهم تقسیم کند، حقوق وابسته به یک سهم را (مانند حق شرکت در مجمع ، حق رأی،حق سود بردن و حق تقدم……)ندارد

درصورت نیاز به اطلاعات تخصصی و ثبت صورتجلسات و هم چنین تنظیم و تدوین صورتجلسات سهام از جمله سهام هایی که پاره سهم دارند میتوانید از مشاوران ثبت بین الملل راهنمایی های لازم را کسب کنید برای برقراری ارتباط با مشاوران و کارشناسان ثبت بین الملل می توانید با شماره تلفن های 32711327-026 تماس حاصل کنید و از مشاوره رایگان بهره مند شوید.

حد ضرر چیست؟ چگونه حد ضرر تعیین کنیم؟

حتماً شنیده‌اید که می‌گویند: «جلوی ضرر را از هر جا بگیری منفعت است». از آنجا که هدف همه مردم از انجام سرمایه‌گذاری کسب سود و منفعت است و عمومآً بازار بورس را یکی از بازارهای جذاب برای سرمایه‌گذاری و رسیدن به این هدف می‌شناسیم، برای حفظ اصل سرمایه و همچنین کسب سود مورد نظرمان باید علاوه بر انتخاب سهم خوب و سودده با مبحث حد ضرر در بورس هم آشنا شویم.

نوسانات قیمتی در بازار احتیاج به تصمیم‌گیری صحیح و به‌موقع برای خروج یا ادامه مسیر سرمایه‌گذاری دارد و گاهی اوقات تعلل، ممکن است به اصل سرمایه‌مان خلل وارد کند. هنگامی که قیمت برخلاف توقع ما در حال حرکت است خارج شدن به‌موقع از بازار باید در اولویت کار قرار گیرد تا بتوانیم از گسترش زیان خود کم کنیم و در نهایت زیان‌های بالاتری را تجربه نکنیم.

حد ضرر چیست؟

بهتر است بدانیم در بورس هیچ سهامداری ضرر نمی‌کند مگر اینکه خودش بخواهد! در حقیقت زمانی ضرر می‌کنیم که سهم خودمان را با قیمت پایین‌تر از قیمت خرید بفروشیم و چون ماهیت بازار بورس در میان‌مدت و بلندمدت سودآور است. اگر زمان ورود و خروج خود از سهمی را درست تشخیص دهیم این بازار برایمان سودآور است.

در واقع فروش به‌ موقع سهام توسط سهامدار میزان سود و ضرر را مشخص می‌کند. حال این سؤال پیش می‌آید که زمان مناسب برای فروش چه موقع است؟ با شناسایی حد ضرر برای خود و اینکه مشخص کنیم یک سهم را تا چه زمان نگهداری کنیم به جواب این سؤال خواهیم رسید.

حد ضرر یا استاپلاس در تعریف ساده به معنی توقف زیان است. برای سهم زمان فروشی را بر اساس درصد زیانی که متحمل شده‌ایم مشخص می‌کنیم و منتظر می‌مانیم تا در زمان مشخص شده آن‌ را بفروشیم.

زمانی که قیمت سهم به حد ضرر تعیین شده رسید، سهام موردنظر را باید سریع فروخت تا از ضرر بیشتر جلوگیری شود. به تعبیر دیگر حد ضرر احتمالی، ابزاری است که سرمایه‌گذاران به کمک آن می‌توانند درصورتی‌که سود دلخواه را کسب نکردند، از ضرر بیشتر و از بین رفتن اصل سرمایه خود جلوگیری کنند.

در حقیقت کم شدن سود هم نوعی ضرر است. به گمان اینکه در روزهای منفی بازار، از میزان سود خود در ضرر هستیم نباید سهل‌انگاری کنیم.

اگر بخواهیم بدون هیچ برنامه‌ای در بورس بمانیم باید ریسک بالایی را بپذیریم، سرمایه‌گذار حرفه‌ای آن است که با بررسی کامل سهم را می‌خرد و با تعیین حد ضرر، مشخص می‌کند زمانی که سهام به سود رسید و یا از محدوده مقاومت خود عبور کرد، آن سهم را نگه‌داری کند یا بفروشد و زمانی هم که سهام بجای رشد، افت قیمت پیدا کرد و به حد ضرر رسید، بلافاصله از آن سهم خارج ‌شود. به‌نوعی می‌توان گفت حد ضرر در بورس مانند ابزاری عمل می‌کند که چنانچه انتظار سرمایه‌گذار محقق نشد می‌تواند به کمک آن جلوی از بین رفتن اصل سرمایه خود را بگیرد.

مزیت تعیین حد ضرر

‌افراد حرفه‌ای و آشنا به بازار مطمئناً برای خود، اهداف قیمتی تعیین می‌کنند. اهدافی مانند: قیمت خرید، قیمت فروش، مقدار سود و مقدار زیان احتمالی. ممکن است قیمت سهم شما بعد از مدتی ضرر به قیمت بالای حد ضرر برگردد اما خواب سرمایه شما را از بین می‌برد.

زمانی که سرمایه از خواب برخوردار شود از سودهای دیگر بازار عقب می‌ماند، به شما توصیه می‌کنیم حتماً حد ضرر سهامی که خریداری کرده‌اید را یادداشت کنید و خود را ملزم به اجرای آن کنید و به خواب سرمایه خود و میزان سود و زیانی که بر اثر گذشت زمان ممکن است بر رشد یا افت سرمایه‌تان تاثیر گذارد دقت داشته باشید.

چند نکته کلیدی در تعیین حد ضرر

• باید توجه داشت هنگامی‌که قیمت سهام بالا می‌رود حد ضرر را نیز باید متناسب با قیمت افزایش داد.
• بیش‌تر از ۱۰ درصد مبلغ خرید را برای حد ضرر قرار ندهید این بدان معنی است که شما لازم نیست بیشتر از 10 درصد ضرر کنید.‌ در واقع؛ حد ضرر نباید فاصله زیاد یا کمی با قیمت خرید داشته باشد.
• دیدگاه زمانی یک سرمایه ‌گذار در تعیین حد ضرر بسیار مهم است. تعیین حد ضرر در بورس با دیدگاه میان‌مدت با دیدگاه بلندمدت تفاوت دارد. به تعبیر دیگر ضرر در بورس از نظر ماهیتی به ضرر مالی و ضرر زمانی طبقه‌بندی می‌شود پس باید به این نکته دقت کافی داشت.
• در معاملات کوتاه‌مدت حد ضرر را روی محدوده‌ حمایت در موج نزولی قبل قرار دهید.
• در خرید سهام با دیدگاه زمانی میان‌مدت و بلندمدت، محدوده حمایتی معتبر را شناسایی کنید و در آن محدوده حد ضرر را قرار دهید. (بین 10 تا 20 درصد پایین‌تر از قیمت خرید)
• ‌درصورتی‌که مقاومت یک سهم شکسته شود و قیمت سهم در بالای محدوده مقاومتی ثابت شود، حد ضرر را روی مقاومت شکسته شده قرار دهید.
• بدون دلیل فنی و منطقی حد ضرر خود را تغییر ندهید، ممکن است این کار در بعضی مواقع جلوی زیان شما را بگیرد ولی در بلندمدت نتیجه خوبی نخواهد داشت.
• به حد ضرر خود پایبند باشید تا اسیر باتلاق ضرر و زیان نشوید. گاهی سهامدار از صبر برای رشد یک سهم خسته می‌شود و سهم را با ضرر می‌فروشد تا سهم دیگری که به نظر مناسب است خریداری کند اما باز در تله ضرر گرفتار می‌شود. در حالی‌که با پایبندی به حد ضرر و سود دچار این گرداب‌ها نخواهد شد.

حد ضرر را چگونه تعیین کنیم؟

در واقع هیچ فرمول و قاعده و قانون مشخصی برای تعیین حد ضرر نداریم و این به سبک سرمایه‌گذاری و میزان ریسک‌پذیری معامله‌گر بستگی دارد. زیرا همان‌طور که گفته شد تعیین حد ضرر یک نوسان‌گیر با معامله‌گری که دید سرمایه‌گذاری بلندمدت دارد کاملاً متفاوت است ولی به‌صورت کلی چند روش متداول در بررسی حد ضرر وجود دارد که در زیر به بررسی آن‌ها می‌پردازیم.

‌روش‌های متعددی برای محاسبه حد ضرر در معامله وجود دارد. برخی از این روش‌ها با توجه به فاصله قیمتی از نقطه خرید سهام است و برخی توسط اندیکاتورها و ابزار تحلیل تکنیکال تعیین می‌شود. در ادامه به بررسی چند مورد از پرکاربردترین روش‌های محاسبه حد ضرر می‌پردازیم.

1. تعیین حد ضرر به روش ثابت: در این روش معامله‌گر مقدار مشخص و ثابتی به‌عنوان حد ضرر برای خودش در نظر می‌گیرد و به آن پایبند است. به‌طوری‌که هر زمان قیمت به آن نقطه رسید، سهم را می‌فروشد. در این روش باید به عواملی چون؛ وضعیت کلی بازار بورس، خصوصیات فردی و روحی سرمایه‌گذار سهام، مقدار ریسک، میزان سرمایه، قصد تعریف سهامدار چیست؟ از سرمایه‌گذاری، انتظارات از سهم، تاریخچه نوسانات آن سهم توجه داشت.
2. تعیین حد ضرر به روش مکانیکال: در این روش برای تعیین حد ضرر از اندیکاتورها استفاده می‌شود. اندیکاتورها از طریق محاسبات ریاضی که بر روی یک سهم انجام می‌شود و به‌وسیله نرم افزارهای تحلیل تکنیکال محاسبه و رسم می‌شوند.
3. تعیین حد ضرر به روش تکنیکال و رسم نمودار: داشتن علم و دانش کافی از تحلیل تکنیکال برای دست‌یابی به نقطه توقف یا حد ضرر از نکات کلیدی به شمار می‌رود در این روش معامله‌گر از ابزا‌رهای ترسیم نمودار تکنیکال استفاده می‌کند و با رسم نمودار و تحلیلی که از سهم مدنظر دارد حد ضرر را مشخص می‌کند. در این روش باید به عواملی چون؛ ‌خط روند حمایت، امواج الیوت، الگوهای نموداری، کف دوقلو، الگوی سرو شانه، فیبوناچی و… توجه داشت.

اندیکاتور حد ضرر

اندیکاتورها ابزارهایی هستند که با محاسبات ریاضی و آماری می‌توانند اطلاعات تحلیلی خوبی را در اختیار ما قرار دهند و ما را از روند سهم‌های مختلف مطلع کنند. تعیین حد ضرر در معاملات بورس به کمک برخی از اندیکاتورها قابل اجرا است.

یکی از مهمترین اندیکاتورها در این زمینه، اندیکاتور Parabolic SAR است. این اندیکاتور در دسته‌ اندیکاتورهای پیرو قرار می‌گیرد و می‌تواند در روندهای صعودی حد ضرر تریلینگ را برای سهم‌های مختلف مشخص کند. ATR نیز اندیکاتور دیگری است که می‌توان در تعیین حد ضرر از آن استفاده کرد. به این صورت که اگر عدد نشان داده شده در این اندیکاتور را در دو یا سه ضرب کنیم و از قیمت ورود کم کنیم، حد ضررمان مشخص می‌شود.

تبعات رعایت نکردن حد ضرر سهام

علاوه بر ضرر مالی، رعایت نکردن حد ضرر یا استاپلاس منجر به صدمات و لطمات روحی و ناامیدی و سلب اطمینان سهامدار از بازار خواهد شد. به همین دلیل شاید بهتر است سهامدار پس از اینکه سهمش را در موقعیت ضرر دید با رعایت حد ضرر آن را بفروشد و مدتی وارد بازار نشود.

این کار زمانی کارآمد است که سهامدار نسبت به آینده سهم خود مطمئن نیست در غیر این‌ صورت لزومی ندارد هر بار سهمی در آستانه نزولی شدن قرار گرفت سهامدار سهم خود را بفروشد. سهامداری یک سهم خوب و مطمئن در میان‌مدت و بلندمدت باعث می‌شود نه تنها از زیان خارج شوید بلکه سودهای خوبی به دست بیاورید.

سخن آخر

در این مقاله در پایان لازم است به این نکته اشاره شود که برای موفقیت در بورس لازم است استراتژی معاملاتی داشت تا با کنترل هیجانات، ریسک سرمایه‌گذاری را کاهش داد. مسلماً استراتژی‌های هر معامله‌گر به میزان ریسک‎‌پذیری او وابسته است اما با رعایت چند نکته به ظاهر کوچک ولی بسیار مهم مانند؛ تعیین حد ضرر و یا متنوع کردن سبد سهام و تشکیل پورتفوی و… می‌توان جلوی رفتارهای هیجانی را گرفت و تحت تأثیر گفته دیگران یا هیجانات خود عمل نکرد.