ارزش خالص چیست؟

Innosilicon A۹++ ZMaster

شاخص تورمی PCE چیست؟ معرفی کامل هزینه های مصرف شخصی

در بازار تجارت ارزهای بین المللی فارکس روش های متفاوتی برای تحلیل دارایی های موجود در مارکت وجود دارد. این روش های بسیار ارزشمند شامل: تحلیل تکنیکال، تحلیل فاندامنتال، تحلیل روانشناسی مارکت و غیره می باشد.

تحلیل فاندامنتال یا همان بنیادی، در واقع به عوامل تاثیرگذار بر بازار به صورت ریشه ای تر می پردازد. برخی از این عوامل بسیار مهم شامل: داده های اقتصادی کشورهای دارای اقتصاد با ثبات، سیاست های دولت، برنامه های آینده کشور، شاخصهای اقتصادی، عملکرد دولتمردان، تحولات ژئوپلیتیکی و در کل اقتصاد کلان می باشد.

کار اصلی اقتصاد کلان، بررسی شاخص هایی مثل: نرخ بهره، تورم و سطح عمومی قیمت ها، تولید ناخالص داخلی، اشتغال و بیکاری، رشد اقتصادی، تراز پرداختها و غیره می باشد.

حال قصد داریم ببینیم که واقعا امریکایی ها پولشان را کجا و برای چه چیزهایی هزینه می کنند؟

در یکی دیگر از سری مقالات مهم و ارزشمند وبسایت دنیای ترید می خواهیم تا شما را با یکی از شاخص های مهم اندازه گیری تورم در امریکای امروز، آشنا کنیم.

تورم چیست؟

یکی از کارهای اقتصاد کلان، بررسی و اندازه گیری تورم یا همان Inflation است. اقتصاددانان این کار را با استفاده از نماگرهای تورم یا Inflation Indicators انجام ارزش خالص چیست؟ می دهند. ولی فراموش نکنید که ابزار آنها ممکن است از کشوری به کشور دیگر متفاوت باشد.

خیلی ساده به افزایش همه جانبه، گسترده و پایدار متوسط قیمت ها، تورم گفته می شود. به زبانی دیگر تورم، افزایش بی رویه و ادامه دار در سطح عمومی قیمت ها است.

البته چیزهایی وجود دارد که شامل تورم نمی شود مثل: شوک های اقتصادی که باعث افزایش کوتاه مدت قیمت کالاها می شود و یا بالا رفتن تولید ناخالص داخلی که موقتا باعث افزایش قیمت ها می شود و غیره.

نرخ تورم چیست؟

حال که با تعریف تورم آشنا شدید، بد نیست کمی هم درباره مفهوم نرخ تورم بدانید. در حقیقت به مقدار افزایش یا کاهش سطح عمومی قیمت ها در یک دوره مشخص، نرخ تورم می گویند.

نرخ تورم، شاخصی برای نمایش ارزش پول و قدرت خرید در یک بازه زمانی است. برخی کشورهای قدرتمند، نرخ تورم را از طریق محاسبه قیمت های هفتگی، ماهانه و سالانه برای یک سبد پایه، اندازه گیری می کنند.

معمولا نهادی که این کار را انجام می دهد، بانک مرکزی است.

تورم در هر اقتصادی با توجه به زمان و شرایط گوناگون به شکل های مختلفی نمود پیدا می کند. به طور معمول تورم، ناشی از افزایش هزینه های تولید یا افزایش تقاضا برای ارزش خالص چیست؟ محصولات و خدمات است. در ادامه شما را با برخی از چیزهایی که باعث به وجود آمدن تورم می شوند، آشنا خواهیم کرد.

تورم ناشی از فشارهای هزینه

هر گاه اقتصادی با رشد هزینه های تولید و یا افزایش قیمت عوامل تولید روبرو شود، آنگاه این مساله می تواند عاملی در جهت پدید آمدن تورم به حساب آید.

دلایل گوناگونی از جمله افزایش قیمت مواد خام، افزایش قیمت نیروی کار به سبب قدرت گرفتن اتحادیه های کارگری و افزایش قیمت سرمایه به دلیل نفوذ بنگاههای اقتصادی بزرگ، به تورم هزینه نسبت داده می شود.

تورم ناشی از پیشی گرفتن تقاضا از عرضه (تورم تقاضا)

هر گاه در اقتصادی تقاضای کل بر عرضه کل پیشی بگیرد، این مازاد تقاضا بر عرضه کنونی، باعث رشد سطح عمومی قیمت کالاها و خدمات می شود. بدین شکل اقتصاد با تورم تقاضا روبرو می شود.

تورم به دلیل افزایش در بخش خاصی از اقتصاد

هر زمان که بخشی از اقتصاد با افزایش سطح عمومی قیمت ها روبرو شود، می تواند به دیگر بخش های جامعه فشار تورمی وارد کند.

تورم ناشی از بنیادهای اقتصادی

گاهی اوقات در برخی از کشورهای در حال توسعه به دلیل ویژگی های بنیادی و ساختاری اقتصاد، تورم به وجود می آید. مثلا اگر کشوری برای واردات به کشور دیگری وابستگی داشته باشد، این وابستگی می تواند یک تورم وارداتی به وجود آورد.

تورم ناشی از سیاست های مالی انبساطی

توجه داشته باشید که بین سیاست های پولی انبساطی و سیاست های مالی انبساطی، تفاوت عمده ای وجود دارد.

اعمال سیاست های مالی انبساطی توسط دولت ها می تواند میزان درآمد اختیاری را هم برای مشاغل و هم برای مصرف کنندگان افزایش دهد.

به عنوان مثال اگر دولت مالیات‌ها را کاهش دهد، کسب‌وکارها ممکن است آن را صرف بهبود سرمایه، پاداش کارکنان یا استخدام‌های جدید کنند. حتی مصرف کنندگان نیز ممکن است کالاهای بیشتری را خریداری کنند.

دولت همچنین می تواند با افزایش هزینه پروژه های زیربنایی، اقتصاد را تحریک کند. تمام این موارد می تواند منجر به افزایش تقاضا برای کالاها و خدمات شود که در انتها منجر به افزایش سطح عمومی قیمت ها و در کل تورم می شود.

شاخص تورمی مخارج مصرف شخصی یا PCE چیست؟

از آنجا که خانوارها به عنوان یکی از اساسی ترین اجزای الگوی مدور اقتصاد می باشند، انتخاب و تصمیمات آنها درباره میزان مصرف، یکی از مهمترین یا شاید مهمترین بخش تفسیرهای اقتصادی را در بر می گیرد. از این پس، به جای کلمه خانوارها از اصطلاح مصرف کنندگان استفاده می کنیم.

مصرف کنندگان قسمت عمده ای از درآمدهای خود را در طی سال به مصرف تخصیص می دهند. مصرف تقریبا 70 درصد تولید ناخالص داخلی امریکا را در بر می گیرد. از این رو نقش مصرف و برنامه ریزی مخارج مصرف کنندگان در اقتصاد بسیار مهم است.

در ایالات متحده دو معیار متداول برای سنجش تورم وجود دارد: 1- شاخص تورم مصرف کننده یا همان CPI و 2- شاخص قیمت هزینه های مصرف شخصی (PCE).

اولی توسط اداره آمار کار در امریکا و دومی ارزش خالص چیست؟ توسط دفتر تحلیل اقتصادی منتشر می شود.

شاخص قیمت مصرف شخصی که به شاخص PCE مشهور است، تغییرات قیمت کالاها و خدمات خریداری شده توسط مصرف کنندگان در ایالات متحده را ارزیابی می کند. در واقع از شاخص PCE به منظور ثبت تورم از طیف وسیعی از هزینه های مصرف کنندگان و بازتاب رفتار آنها استفاده می شود.

شاخص قیمت PCE در تحلیل های اقتصاد کلان و به منظور پیش بینی آینده قیمت ها استفاده می شود. این شاخص در امریکا ماهانه و توسط دفتر آمار وزارت بازرگانی یا همان دفتر تحلیل های اقتصادی (BEA) منتشر می شود.

شاخص دیگری نیز به نام شاخص اصلی یا خالص قیمت مصرف شخصی (Core PCE) نیز وجود دارد که قیمت مواد غذایی و انرژی ها را حذف کرده است. این شاخص، تورم را خیلی بهتر و واضح تر تشخیص می دهد. دلیل آن هم این است که مواد غذایی و انرژی ها نوسانات زیادی را در این شاخص به وجود می آورند.

مقامات بانک مرکزی امریکا برای تعیین سیاست های پولی کلان خود از این شاخص استفاده می کنند.

نحوه اندازه گیری تورم هزینه های مصرف شخصی (PCE)

شاخص PCE هر ماه بر اساس داده های BEA درباره هزینه های مصرف شخصی از طیف گسترده ای از منابع ارزیابی می شود. برخی از این منابع عبارتند از:

• گزارش های آماری از اداره سرشماری ایالات متحده و سایر سازمان های دولتی
• گزارش های سازمان اداری و نظارتی
• گزارش های سازمان های خصوصی مانند انجمن های تجاری

BEA در تجزیه و تحلیل خود، کالاهای مصرفی و خدمات مصرفی را به سه دسته تقسیم می کند:

کالاهای بادوام: اقلامی که سه سال یا بیشتر عمر می کنند، مانند اتومبیل و کامیون، اثاثیه و تجهیزات خانگی، کالاهای تفریحی و وسایل نقلیه.

کالاهای بی دوام: اقلامی که کمتر از سه سال عمر می کنند، مانند غذا و نوشیدنی، پوشاک، بنزین و سایر محصولات انرژی.

خدمات: مواردی مانند مسکن، مراقبت های بهداشتی، حمل و نقل، خدمات تفریحی، رستوران ها، اقامتگاه ها، خدمات مالی و بیمه.

نرخ تورم PCE با جمع کردن مقادیر دلاری همه کالاها و خدمات در سبدی از کالاها و خدمات و مقایسه کل آنها با ارقام ماه قبل محاسبه می‌شود.

ضمنا در جریان باشید که برخی از قیمت ها باید بر اساس تخمین ها و برآوردها تنظیم شوند زیرا داده های مورد نیاز برای محاسبه فقط به صورت فصلی جمع آوری می شوند، در حالی که تورم PCE ماهانه منتشر می شود.

تمام داده‌های مخارج مصرفی با ارزش دلاری که در نظرسنجی‌ها و گزارش‌های آماری مختلف که در بالا ذکر شد جمع‌آوری می‌شوند و سپس بر اساس تعدیل‌های فصلی و شاخص‌های قیمت ماهانه مختلف، با مقادیر دلار فعلی تنظیم می‌شوند.

BEA داده‌ها را از طریق یک کاهش‌ دهنده قیمت، نسبتی از ارزش همه کالاها و خدمات تولید شده در یک سال خاص با قیمت‌های جاری به قیمت‌هایی که در طول یک سال پایه حاکم بوده را ساده می‌کند تا شاخص ماهانه PCE را بدست آورد.

شاید برای شما نیز این سوال پیش بیاید که چرا شاخص هزینه های مصرف شخصی مهم است؟

PCE نشان می دهد که خانوارها چقدر برای مصرف فوری در مقابل پس انداز برای آینده هزینه می کنند. در حقیقت سطوح مصرف بالاتر به رشد تولید ناخالص داخلی بیشتر در کوتاه مدت تبدیل می شود.

از سوی دیگر، نرخ پس‌انداز بالاتر برای سلامت اقتصادی در بلندمدت مفید است. بانک ها نیز از این پس اندازها برای تامین وام های مسکن و سرمایه گذاری های تجاری استفاده می کنند.

جالب تر اینکه اقتصاددانان با نگاه به گزارش PCE، عادات و رفتارهای مصرف کنندگان را بررسی و درک می کنند. به عنوان مثال، این شاخص نشان می دهد که چگونه الگوهای خرید در پاسخ به افزایش شدید قیمت ها تغییر می کند.

این مساله اغلب زمانی اتفاق می افتد که قیمت بنزین افزایش یا کاهش می یابد. به این ترتیب، PCE کشش تقاضا را نشان می دهد. مثلا هنگامی که تقاضا برای یک کالا یا خدمات کشش دارد حتی اگر قیمت فقط کمی افزایش یابد، مردم خریدشان را کاهش می دهند.

مزایا و معایب شاخص هزینه های مصرف شخصی

همانطور که مشاهده نمودید، داده‌های مخارج مصرف شخصی نگاهی اجمالی به وضعیت اقتصاد ارائه می‌دهد. زمانی که مردم بدون ترس و نگرانی در حال هزینه کردن پول های شان هستند، یعنی عملکرد اقتصاد خوب است. زمانی که مردم در حال کاهش هزینه های شان هستند یعنی مشکلی در اقتصاد به وجود آمده است.

مزیت های شاخص PCE

این شاخص آن طور که شاخص CPI یا همان شاخص قیمت مصرف کننده برای کل جامعه آشنا است، شناخته شده نیست. در حالیکه شاخص CPI از نظرسنجی های خانواده ها که توسط اداره آمار کار (BLS) برای تعیین مسیر قیمت ها ایجاد شده استفاده می کند، ولی شاخص قیمت PCE فراتر از آن عمل می کند.

دلیل آن هم این است که در حالیکه شاخص PCE تولید ناخالص داخلی را نیز در نظر می گیرد، داده هایش را مستقیما از کسب و کارها و موسسات دریافت می کند.

شاخص قیمت PCE طیف وسیع تری از کالاها و خدمات به ویژه آنهایی که توسط همه خانوارها در سراسر کشور خریداری می شوند را در نظر می گیرد. CPI فقط برای خانوارهای شهری در نظر گرفته می شود.

شاخص قیمت مخارج مصرف شخصی نیز در مقایسه با CPI که تحت تأثیر تغییرات عمده قیمت در برخی محصولات مانند بنزین است، نوسانات کمتری دارد. شاخص PCE در واقع هرگونه نوسان را هموار می کند.

یکی دیگر از ویژگی های شاخص قیمت مصرف شخصی این است که PCE شاخص مورد علاقه و مقیاس سنجش تورم توسط مقامات فدرال رزرو امریکا است. آنها در تدوین سیاست های پولی خود نگاهشان به نوسانات شاخص PCE است.

معایب شاخص PCE

درست است که PCE شاخص مود علاقه فدرال رزرو است ولی این شاخص نیز دارای معایبی نیز می باشد. یکی از معایب آن این است که تولید ناخالص داخلی را در بر می گیرد. گزارش GDP گزارشی است که فقط به صورت سه ماهه اندازه گیری و منتشر می شود.

اما PCE هر ماه توسط اداره وزارت بازرگانی امریکا (BEA) منتشر می شود. این آژانس باید شکاف موجود را با گزارش خرده فروشی پر کند.

یکی دیگر از معایب شاخص قیمت هزینه های مصرف شخصی این است که بسیار گسترده است. در واقع شاخص PCE تمام اطلاعات خانواده ها، سایر نهادها مانند سازمان های غیرانتفاعی، دولت ها و شرکت ها را در بر می گیرد.

ولی شاخص CPI فقط داده هایی را که مستقیما از مصرف کنندگان دریافت می کند انتشار می دهد.

اجازه دهید تا ابتدا کمی به چیستی شاخص CPI و PPI بپردازیم تا بهتر بتوانیم آنها را با شاخص PCE مقایسه کنیم.

امریکایی ها به وسیله شاخص های متفاوتی تورم را اندازه گیری می کنند: شاخص CPI، شاخص PCE، شاخص PPI و تولید ناخالص داخلی یا همان GDP.

شاخص CPI چیست و چگونه محاسبه می شود؟

به تغییرات قیمت سبدی از کالاها و خدمات که توسط خانوارها خریداری می شود، شاخص قیمت مصرف کننده یا همان CPI می گویند که در واقع نشانگر میانگینی از هزینه خانواده ها می باشد.

شاخص CPI به صورت ماهانه توسط اداره آمار کار ایالات متحده (BLS) منتشر می شود. در واقع این شاخص نشانگر قدرت خرید امریکایی ها است.

BLS برای محاسبه شاخص قیمت مصرف کننده، "سبدی از کالاها و خدمات" را به وجود آورده است. این سبد، میانگینی از اقلامی است که امریکایی ها خرید می کنند و شامل : هزینه مسکن، پوشاک، خوراکی ها و آشامیدنی ها، مراقبت های پزشکی، تفریحات، حمل و نقل، تحصیلات و دیگر کالاها و خدمات می باشد.

این سبد در واقع شامل خرده سبدهای دیگری مثل: خوراک، مسکن و پوشاک می باشد که هر کدام با توجه به وزنی که دارند روی شاخص CPI تاثیر می گذارند.

شاخص CPI در واقع کارایی متفاوتی دارد و محاسباتی که از این سبد به عمل می آید روی زندگی تمام امریکایی ها تاثیر مستقیم می گذارد.

اول اینکه از شاخص قیمت مصرف کننده به عنوان معیاری در تصمیم گیری های مالیاتی، هزینه های زندگی در تعیین کمک های دولتی مثل امنیت های اجتماعی، بن کمک هزینه تامین غذا (در امریکا) و حقوق های بازنشستگی استفاده می شود.

همچنین از CPI برای تنظیم اوراق قرضه مصون از تورم (TIPS) که نوعی از اوراق قرضه در امریکا است، استفاده می شود. ضمنا مقامات فدرال رزرو تغییرات شاخص CPI را از نزدیک رصد می کنند.

شاخص PPI چیست و چگونه محاسبه می شود؟

شاخص قیمت تولید کننده یا همان PPI نیز مثل CPI به صورت ماهانه و توسط اداره آمار کار ایالات متحده (BLS) منتشر می شود.

در حالی که شاخص های PCE و CPI رفتار مصرف کنندگان را ارزیابی می کند، شاخص PPI تولید کنندگان کالاها و خدمات را در نظر می گیرد.

این شاخص ماهانه 100.000 مظنه قیمتی را از حدود 25.000 موسسه دریافت می کند.

روش محاسبه شاخص PPI بدین شکل است: شاخص قیمت تولید کننده قیمت حال حاضر دریافتی سبد خاصی از اقلام عمده فروشان را منهای سبد قیمتی دریافتی کالاهای مشابه آن در سال 1982 (سال پایه آن) کرده و عدد به دست آمده را در 100 ضرب می کند.

این اطلاعات به طرق مختلفی مفید و ارزشمند می باشد.

تولید کنندگان از مقایسه قیمت این محصولات یا صنایع داده شده در استراتژی های قیمت گذاری خود استفاده می کنند. همچنین از این داده ها می توان برای آگاه کردن مصرف کنندگان از قبل، نسبت به تغییرات آینده قیمت نیز استفاده کرد.

فرض هم بر این است که اگر تولید کنندگان حاضر باشند برای این کالاهای عمده پول بیشتری پرداخت کنند، شانس بیشتری وجود دارد که مصرف کنندگان نیز برای کالاهای خرد هزینه کنند.

دولت نیز از شاخص PPI برای آگاه کردن سیاست های پولی و مالی به منظور محدود کردن تورم استفاده می کند.

تفاوت عمده این سه شاخص این است که شاخص CPI و PCE هر دو تورم مصرف کننده را اندازه گیری می کنند (البته از روش های متفاوت) ولی شاخص PPI تورم تولید کننده را ارزیابی می کند.

بزرگترین تفاوت شاخص CPI و PCE این است که هر دوی اینها تغییرات قیمت کالاها و خدمات را اندازه گیری می کنند. شاخص CPI بر اساس داده هایی است که توسط مصرف کنندگان جمع آوری می شود در صورتیکه PCE از داده های بزرگتری مثل شاخص GDP که شامل تمام موسسات و کسب و کارها می شود استفاده می کند.

نتیجه گیری

همینطور که مشاهده کردید، شاخص هزینه مصرف شخصی (PCE)، یک شاخص تورم سنج است. اقتصاددانان و مقامات بانک مرکزی امریکا از این شاخص برای بررسی روند حرکات قیمت استفاده می کنند.

مخارج مصرف شخصی معیاری برای هزینه مصرف کنندگان ملی است. این شاخص به شما می گوید که امریکایی ها چقدر پول برای کالاها و خدمات خرج می کنند. روسای بانک مرکزی ایالات متحده از این شاخص در تصمیم گیری های شورای سیاستگذاری پولی خود برای تنظیم نرخ های بهره استفاده می کنند.

ماشین حساب استخراج ارزهای دیجیتال؛ محاسبه سودآوری ماینینگ

Innosilicon A۹++ ZMaster

انتخاب دستگاه

نرخ هش

Hash Rate

برق مصرفی به وات

Power consumption (w)

هزینه هر کیلو وات ساعت برق

Cost per KWh

کارمزد استخر استخراج

Pool Fee (%)

سود خالص ماهانه

۰ تومان

محاسبات ماهانه :

هزینه برق مصرفی

قیمت فعلی BTC

$۱۹,۶۶۸.۲۰

۶۳۷,۷۴۱,۵۲۰.۷۹ تومان

درامد روزانه شبکه :

درامد ماهانه شبکه :

درامد سالانه شبکه :

درامد روزانه کل ارزها :

درامد ماهانه کل ارزها :

درامد سالانه کل ارزها :

عضویت در خبرنامه

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

قیمت بیت کوین، اتریوم و سایر ارزهای دیجیتال را به صورت لحظه‌ای ببینید و نرخ آن‌ها را به یکدیگر تبدیل کنید. آخرین اخبار، تحلیل‌ها و مقالات حوزه بلاک چین را بخوانید. سبد دارایی خود را با افزودن ارزهای دیجیتال بسازید و ارزش آن را هر لحظه دنبال کنید. با جامعه فارسی‌زبان ارزدیجیتال در مورد توکن‌ها و کوین‌های محبوبتان بحث و گفتگو کنید.

• برگزیده
  • سوالات متداول
  • ویدئو آموزشی
  • اینفوگرافیک
  • شرایط و قوانین استفاده
  • مبدل قیمت ارز دیجیتال
  • محاسبه سود استخراج
  • قیمت ارز دیجیتال
  • ابزارهای ارزدیجیتال
  • آشنایی با بلاک چین
  • آشنایی با بیت کوین
  • آشنایی با اتریوم
  • صفر تا‌‌ صد امنیت
  • تحلیل قیمت بیت کوین
  • تحلیل قیمت آلت کوین‌ها
  • تحلیل قیمت اتریوم
  • تحلیل فاندامنتال
  • فرصتهای شغلی
  • تبلیغات
  • درباره ما
  • ارتباط با ما

  کلیه حقوق این سایت نزد ارزدیجیتال محفوظ بوده
  و بازنشر محتوا با ذکر منبع بلامانع است.

  انواع اندوخته ها در حسابداری

  اندوخته بخشی از سود خالص هر شرکت است که به دلیل الزامات قانونی، تصمیمات هیئت مدیره یا مجامع عمومی شرکتها، برنامه‎های توسعه شرکت و … کنار گذاشته می‎شود. با کنار گذاشتن سود خالص عملا سود قابل تقسیم کمتری بین سهامداران توزیع شده و جلوی خروج منابع از شرکت گرفته می‎شود و باعث می‌گردد طلبکاران اطمینان بیشتری به وصول مطالبات خود داشته باشند. برای درک بهتر اندوخته، تعریف سود خالص و سود قابل تقسیم را که در قانون تجارت کشور وجود دارد مشاهده می‎کنید:

  تعریف سود خالص (ماده ۲۳۷ قانون تجارت): سودخالص شرکت در هر سال مالی عبارتست ازدرآمدحاصل در همان سال مالی منهای کلیه هزینه هاو استهلاکات وذخیره ها

  تعریف سود قابل تقسیم (ماده ۲۳۹ قانون تجارت): سودقابل تقسیم عبارتست ازسودخالص سال مالی شرکت منهای زیانهای سالهای مالی قبل واندوخته قانونی مذکوره در ماده ۲۳۸وسایر اندوخته های اختیاری بعلاوه سودقابل تقسیم سالهای قبل که تقسیم نشده است.

  انواع اندوخته‎ها:

  اندوخته‎ها به طور کلی به دو دسته اجباری و اختیاری تقسیم می‎شوند. اندوخته اجباری اندوخته‎ای است که بر اساس الزام قانون تجارت باید در نظر گرفته شود و در نظر نگرفتن آن غیر قانونی است. اما در نظر گرفتن سایر اندوخته‎ها فارغ از اینکه چه نوع اندوخته ای هستند اجبار و الزام قانونی ندارد و افراد با تصمیم یا اختیارات خود آن را در نظر می‎گیرند. در نظر نگرفتن این نوع اندوخته مشکل قانونی ایجاد نمی‎کند.

  ۱- اندوخته اجباری:

  تنها اندوخته‎ای که در این دسته قرار می‎گیرد اندوخته قانونی است. دلیل اجباری بودن این اندوخته ذکر آن در ماده ۱۴۰ قانون تجارت کشور است. بر اساس ماده ۱۴۰ قانون تجارت هیئت مدیره مکلف است هرسال یک بیستم از سودخالص شرکت رابعنوان اندوخته قانونی موضوع نماید. مواردی که باید در مورد اندوخته قانونی در نظر گرفته شود به شرح زیر است:

  الف- در نظر گرفتن اندوخته قانونی در صورت وجود سود خالص اجباری است

  ب- پس از اینکه مبلغ اندوخته قانونی به یک دهم سرمایه شرکت (۱۰%) رسید در نظر گرفتن آن اختیاری است

  پ- در صورت افزایش سرمایه شرکت، باید تا رسیدن مقدار اندوخته به ۱۰% سرمایه جدید، اندوخته قانونی در هر سال در نظر گرفته شود

  ت- انتقال اندوخته قانونی به سرمایه ممنوع است

  ث- هر تصمیمی که بر خلاف ماده ۱۴۰ قانون تجارت گرفته شود باطل است

  ج- در قانون محدودیتی بابت زمینه مصرف اندوخته قانونی وجود ندارد و شرکت می تواند برای فعالیت‎های متفاوتی از آن استفاده کند.

  ۲- اندوخته‎های اختیاری:

  تمام اندوخته‎های دیگر به دلیل اینکه اجبار و الزام قانونی برای در نظر گرفتن آن وجود ندارد و فقط بر اساس تصمیمات اشخاص در نظر گرفته می‎شود در این گروه قرار می‎گیرد. البته ممکن است این تقسیم بندی در منابع دیگر وجود نداشته باشد. برخی از مهمترین اندوخته‎هایی که وجود دارد به شرح زیر است:

  ۲-۱- اندوخته احتیاطی: این نوع اندوخته با پیش بینی موارد احتمالی در آینده کنار گذاشته می‎شود. این اندوخته محدودیت مشخصی ندارد و مجمع عمومی شرکت می‎تواند مقدار آن را تعیین کند.

  ۲-۲- اندوخته توسعه و تکمیل: این اندوخته با هدف گسترش فعالیت‎های شرکت‎ها در نظر گرفته می‎شود. مواردی مانند خرید تجهیزات تولید و … را می‎توان از اهداف کنار گذاشتن این اندوخته در نظر گرفت.

  ۲-۳- سایر انواع اندوخته: اندوخته‎های دیگری هم وجود دارند که شرکت‎ها آن را در نظر می‎گیرند.

  29 شاخص‌ کلیدی عملکرد محبوب مالی برای داشبورد مدیریتی

  

  شاخص کلیدی عملکرد (KPI) مقداری قابل اندازه گیری است که نشان می دهد عملکرد یک شرکت در زمینه درآمدزایی و سودآوری چقدر خوب است. نظارت بر KPI ها نشان می دهد که آیا یک کسب و کار به اهداف بلند مدت خود رسیده است.

  صرف نظر از وسعت، سابقه و صنعت هر یک از شرکت ها باید از علمکرد مالی خود آگاهی داشته باشند. در حالی که حسابداران با همه هزینه ها، درآمد و بودجه سر و کار دارند، مدیران شرکت نیز باید از اقدامات مهم مالی مطلع باشند.

  سریع ترین و کارآمدترین راه برای پیگیری عملکرد سازمان، راه اندازی داشبورد KPI است که معیارهای مالی را نمایش می دهد.

  گزارش کامل KPI مالی، به روزرسانی های حقیقی در مورد ارقام مهم مالی یک شرکت را ارائه می دهد، مانند جریان نقد عملیاتی، نسبت جاری، نرخ سوختن سرمایه و غیره.

  با استفاده از معیارهای مالی پرکاربرد، ما طیف کاملی از معیارهای مهم بودجه را که اکثر شرکت ها باید بسنجند، توضیح خواهیم داد.

  1- جریان نقد عملیاتی (OCF)

  جریان نقد عملیاتی مقدار کل پول تولیدشده توسط عملیات روزانه یک شرکت را نشان می دهد. این معیار مالی به این نکته اشاره می کند که آیا شرکت می تواند جریان نقد مثبت مورد نیازِ رشد را حفظ کند یا برای تامین کلیه هزینه ها به سرمایه خارجی نیاز دارد.

  گردش جریان نقد عملیاتی با تنظیم درآمد خالص برای مواردی مانند استهلاک، تغییرات سرمایه و تغییر در حساب های دریافتنی محاسبه می شود. در حالی که جریان نقد عملیاتی خود را آنالیز می کنید، آن را با کل سرمایه به کار رفته مقایسه کنید، در این صورت می توانید ارزیابی کنید که تجارت شما سرمایه کافی برای مثبت نگه داشتن حساب ها تولید می کند.

  2- نسبت جاری

  نسبت جاری منعکس کننده توانایی سازمان در پرداخت کلیه تعهدات مالی طی یک سال است. این KPI دارایی های جاری شرکت مانند حساب دریافتkی و بدهی های جاری را زیر نظر می گیرد.

  نحوه ارزیابی نسبت جاری شما:‌ نسبت جاری کم تر از یک نشان می دهد که شرکت شما قادر به انجام کلیه تعهدات مالی نخواهد بود، مگر این که جریان نقد اضافی وجود داشته باشد.

  نسبت جاری سالم بین 1.5 تا 3 است، اما داشتن دوره های نسبت جاری زیرِ 1 برای مشاغل کم نیست، به خصوص اگر شرکت در حال سرمایه گذاری روی رشد یا پرداخت بدهی باشد.

  سرمایه گذاران دوست دارند از نسبت جاری به عنوان چرخه عملکرد سالم شرکت استفاده کنند. نسبت جاری بیش از حد بالا ممکن است نشان دهنده این باشد که شرکت دارایی و پول نقد زیادی دارد اما نمی تواند در زمینه نوآوری و رشد سرمایه گذاری کند.

  3- نسبت آنی یا نسبت سریع

  نسبت آنی نشان می دهد که آیا یک کسب و کار دارایی کوتاه مدت کافی برای پوشش بدهی های خود در آینده نزدیک را دارد. نسبت آنی، به دلیل نادیده گرفتن نقدینگی ها مانند فهرست موجودی ها، نمای دقیق تری از سلامت مالی یک شرکت را نسبت به نسبت جاری ارائه می دهد.

  4- نرخ سوختن سرمایه

  این KPI منعکس کننده میزان هزینه های هفتگی، ماهانه یا سالانه یک شرکت است. این معیار اصلی می تواند به نفع شرکت های کوچکی باشد که تجزیه و تحلیل گسترnه مالی را انجام نمی دهند.

  در مقایسه با سود خالص و درآمد، نرخ سوختن سرمایه نشان می دهد که آیا هزینه های عملیاتی سازمان در طولانی مدت پایدار است یا خیر.

  5- حاشیه سود خالص

  این معیار نشان می دهد که یک شرکت در سودآوری در مقایسه با درآمد خود چقدر کارآمد است. این KPI که غالباً به صورت درصد محاسبه می شود، نشان می دهد که چگونه مقدار هر دلار به دست آمده توسط شرکت به سود تبدیل می شود.

  حاشیه سود خالص منعکس کننده سودآوری یک تجارت است و نشان می دهد که شرکت در چشم انداز بلندمدت به چه سرعتی می تواند رشد کند.

  6- حاشیه سود ناخالص

  حاشیه سود ناخالص پول باقی مانده از درآمد را پس از محاسبه هزینه کالاهای فروخته شده اندازه می گیرد. این معیار که شاخص خوبی برای سلامت مالی یک شرکت است، نشان می دهد که آیا یک کسب و کار توانایی پرداخت هزینه های عملیاتی خود را دارد، آن هم در حالی که بودجه ای برای رشد باقی مانده است.

  معمولاً سازمان ها از حاشیه سود ناخالص نسبتاً پایداری برخوردار هستند، مگر این که برخی تغییرات اساسی را که در هزینه های تولید تاثیرگذار بوده یا تغییراتی را که در سیاست های قیمت گذاری اعمال نکرده اند، انجام دهند.

  محاسبه شده به عنوان= هزینه کالاهای فروخته شده / درآمد

  برای مشاهده نمونه داشبورد تحلیل سودآوری بر روی دکمه روبرو کلیک کنید.

  7- سرمایه در گردش

  KPI سرمایه در گردش، دارایی موجود سازمان را برای پاسخگویی به تعهدات مالی کوتاه مدت اندازه می گیرد. سرمایه در گردش شامل دارایی مانند وجه نقد موجود، سرمایه گذاری های کوتاه مدت و حساب های دریافتنی است که نقدینگی تجارت (توانایی تولید سریع پول نقد) را نشان می دهد.

  پول نقد فوری موجود به عنوان سرمایه در گردش شناخته می شود. با مطالعه دارایی های موجود که با بدهی های کوتاه مدت مالی رو به رو هستند، سلامت مالی را تجزیه و تحلیل کنید. سرمایه در گردش که با کسر بدهی های جاری از دارایی های جاری محاسبه می شود، شامل دارایی هایی مانند پول نقد موجود، سرمایه گذاری های کوتاه مدت و حساب های دریافتنی است.

  سرمایه در گردش با کسر بدهی های جاری (تعهدات مالی) از دارایی های جاری (منابعی با ارزش نقدی) محاسبه می شود.

  

  8- حساب های دریافتنی جاری

  این KPI میزان پولی را که بدهکاران به یک تجارت بدهکار هستند، اندازه گیری می کند. معیار حساب های دریافتنی جاری به شما کمک می کند درآمد آینده را تخمین زده و میانگین روزهای بدهکار را محاسبه کنید. همچنین این معیار نشان می دهد که یک شرکت تجاری یا مشتری عادی چه مدت طول می کشد تا بدهی خود را پرداخت کند.

  معیار حساب های دریافتنی جاری بالا ممکن است نشان دهد که یک تجارت قادر به معامله با بدهکاران طولانی مدت نیست و در نتیجه ضرر می کند. اگر افراد یا شرکت ها قبض خود را پرداخت نکنند، به عنوان پیش فرض در نظر گرفته می شوند.

  9- حساب های پرداختنی جاری

  در مقابل حساب های دریافتنی، معیار حساب های پرداختنی جاری مبلغی است که یک تجارت باید به تامین کنندگان، بانک ها و بستانکارhن بپردازد. این معیار می تواند توسط بخش های تجاری و پروژه ها تجزیه و تحلیل شود تا اطلاعات بیشتری در مورد بدهی های فعلی به دست آید.

  برای محاسبه حساب های پرداختنی جاری، سازمان ها باید کلیه بدهی هایی را که باید در یک بازه زمانی خاص پرداخت شوند، در نظر بگیرند.

  10- بازده حساب های پرداختنی

  این KPI نرخی را نشان می دهد که یک سازمان به طور متوسط مبلغ قابل پرداخت خود را به تامین کنندگان، بانک ها و سایر طلبکاران بپردازد.

  نحوه محاسبه بازده حساب های پرداختنی به شرح زیر است:

  فرض کنیم شرکتی، از تامین کنندگان در یک ماه 10 بیلیون دلار خرید می کند و در هر زمان معین حساب های پرداختنی باقی مانده 2 بیلیون دلار است. این بدان معنی است که بازده حساب های پرداختنی 10 بیلیون دلار / 2 بیلیون دلار = 5 است.

  اگر نسبت بازده نسبت به دوره های قبل کاهش یابد، این ممکن است نشان دهد که سازمانی در بازپرداخت بدهی های خود با مشکل رو به رو است. اگر نرخ بازده افزایش یابد، به این معنی است که یک شرکت بازپرداخت تامین کنندگان خود را با سرعت بیشتری از قبل انجام می دهد.

  11- هزینه فرایند حساب های پرداختنی

  هزینه فرایند حساب های پرداختنی، هزینه کل پردازش کلیه پرداخت ها و فاکتورها را در یک دوره خاص نشان می دهد.

  نتایج نظرسنجی APQC (انجمن کیفیت و بهره وری آمریکا) پیرامون بهره وری فرایند حساب های پرداختنی، نشان می دهد که موردی قوی جهت سرمایه گذاری در فناوری های ارائه فاکتور الکترونیکی، پردازش و پرداخت وجود دارد، زیرا آن ها هزینه پردازش فاکتورها و پرداخت به تامین کنندگان را به طرز قابل توجهی کاهش می دهند.

  12- بازده حساب های دریافتنی

  بازده حساب های دریافتنی، اثربخشی یک شرکت در جمع آوری بدهی ها و تمدید اعتبارات را نشان می دهد. اگر شرکتی قبض پرداخت نشده یک مشتری را حفظ کند، مانند این است که به جای استفاده از پول برای توسعه تجارت، وام بدون بهره بدهد.

  برای محاسبه بازده حساب های دریافتنی، شرکت ها باید ارزش خالص فروش اعتباری طی یک دوره معین را بر میانگین حساب های دریافتنی تقسیم کنند. این محاسبه بسیار شبیه به بازده حساب های پرداختنی است: ارزش خالص فروش اعتباری / حساب های دریافتنی

  هرچه این معیار مالی کم تر باشد، کسب و کار دارایی های بیشتری جهت سرمایه گذاری در رشد و نوآوری دارد و کم تر با جمع آوری بدهی ها و پرداخت ها دست و پنجه نرم می کند.

  13- گردش موجودی کالا

  KPI گردش موجودی کالا نشان می دهد که شرکت با چه کارایی موجودی خود را در مدت زمانی خاص می فروشد و جایگزین می کند. بنابراین نشان دهنده توانایی سازمان در تولید و فروش و جایگزینیِ کالاها است.

  برای محاسبه گردش موجودی کالا دو فرمول وجود دارد:

  گردش موجودی کالا = فروش / موجودی

  گردش موجودی کالا = هزینه کالاهای فروخته شده / موجودی میانگین

  14- انحراف بودجه

  همچنین انحراف بودجه یک KPI مدیریت پروژه است که اغلب مورد استفاده قرار می گیرد و نشان می دهد که بودجه های پیش بینی شده در مقایسه با کل بودجه واقعی متفاوت است. این معیار برای ارزیابی این که آیا بودجه یا میزان پایه هزینه ها یا درآمد، انتظارات را برآورده می کند، استفاده می شود.

  حداقل انحراف بودجه نشان می دهد که هزینه های واقعی برابر یا کم تر از هزینه های پیش بینی شده یا درآمد بالاتر از حد پیش بینی شده است. تغییرپذیری قابل توجه در بودجه معمولاً به دلیل پیش بینی بیش از حد خوشبینانه یا تصمیمات ضعیف مدیریت ایجاد می شود.

  15- زمان چرخه تولید بودجه

  زمان چرخه تولید بودجه نشان دهنده دوره ای است که برای تحقیق، برنامه ریزی و توافق در مورد بودجه یک شرکت استفاده شده است. یک چرخه طولانی تولید بودجه لزوماً چیز بدی نیست، اما ممکن است منابع ارزشمندی مانند زمان مدیریت را هدر دهد.

  16- موارد موجود در بودجه

  موارد موجود در بودجه به مدیران پروژه کمک می کند تا هزینه ها را با روش دقیق تری پیگیری کنند. موارد موجود می تواند نشان دهنده پروژه ها، بخش های بازرگانی یا برخی اقدامات حسابداری دیگر باشد تا بتواند نمای بهتری از محل خرج پول ارائه دهد.

  علاوه بر این، یک بودجه دقیق باعث می شود شرکت در صورت نیاز به کاهش بودجه، به بخش ها و پروژه های مناسب بپردازد.

  17- تعداد تکرار بودجه

  هرچه تعداد تکرار بودجه بیشتر باشد، زمان بیشتری برای برنامه ریزی بودجه و درست کردن آن لازم است. تعداد نسخه های بودجه تولیدشده قبل از تصویب نهایی به توانایی مدیریت در برنامه ریزی موثر بودجه دوره بعد بستگی دارد.

  طبق یک نظرسنجی، 25 درصد شرکت کنندگان برتر 4 بار تکرار بودجه داشتند، در حالی که پایین ترها قبل از تصویب نهایی به 9 نسخه بودجه عادت کرده اند.

  18- نسبت سرانه حقوق و دستمزد

  این معیار مالی نشان می دهد که چه تعداد از اعضای تیم در مقایسه با تعداد کل کارمندان درگیر پردازش حقوق و دستمزد هستند.

  برای محاسبه نسبت سرانه حقوق و دستمزد، مشاغل باید نسبت موقعیت های تمام وقت منابع انسانی به تعداد کل کارمندان را پیدا کنند.

  19- رشد فروش

  این معیار مالی تغییر در کل فروش طیِ یک دوره خاص را نشان می دهد. رشد فروش درصد دوره فروش فعلی را نسبت به دوره قبل نشان می دهد، که نشان دهنده رشد یا کاهش فروش کل است.

  

  20- روزهای فروش معوق (DSO)

  روزهای فروش معوق میانگین روزهای مشتریان برای پرداخت یک شرکت – از دریافت فاکتور تا زمان پرداخت کامل را نشان می دهد. به بیان دیگر روزهای فروش معوق نشان‌‌دهنده میانگین تعداد روزهایی است که فروش‌‌های اعتباری به پول نقد تبدیل می‌‌گردد و یا حساب‌‌های قابل وصول شرکتی گردآوری می‌‌شود. هرچه DSO پایین باشد، یک شرکت می تواند تمرکز بیشتری روی رشد و سفارش لوازم اضافی داشته باشد.

  برای مشاهده نمونه داشبورد تجزیه سنی حسابهای دریافتنی بر روی دکمه روبرو کلیک کنید.

  21- هزینه های وندورها

  این KPI پرداخت های جاری یک شرکت را با به وندورها را نشان می دهد (کسی که کالا یا خدمات را به یک سازمان یا افراد دیگر ارائه می دهد). ممکن است هزینه های بالای وندورها نشان دهد که مشکلاتی برای پرداخت به موقع به فروشندگان و تامین کنندگان وجود خواهد داشت.

  22- نرخ خطای پرداخت

  نرخ خطای پرداخت، درصد پرداخت های ورودی یا خروجی را نشان می دهد که به دلیل خطای پردازش تکمیل نشده اند. غالباً، دلیل ورشکستگی ها عدم تایید، مستندات ضعیف یا مرجع از دست رفته است.

  اگر نرخ خطای پرداخت شرکتی با گذشت زمان افزایش یابد، ممکن است نشان دهنده این باشد که زمان بررسی سیستم پردازش پرداخت است.

  23- زمان چرخه بازرسی داخلی

  زمان چرخه بازرسی کامل میانگین دوره لازم جهت انجام بازرسی داخلی کامل را نشان می دهد. این رقم به طور عمده مدیر و دینفعان یک شرکت را در نظر می گیرد که باید بر بودجه، هزینه ها، پرداخت ها و غیره مروری داشته باشند.

  24- گزارش خطای مالی

  این معیار مالی تعداد گزارش های مالی را نشان می دهد که به توضیحات بیشتری نیاز دارند یا حاوی اشتباهاتی هستند و این امر نیاز به بررسی دقیق تر دارد.

  25- بازده حقوق صاحبان سهام

  این KPI ظرفیت یک تجارت را برای استفاده موثر از سرمایه گذاری سهامداران نشان می دهد و سود بالایی را به همراه دارد. بازده حقوق صاحبان سهام نشان می دهد که شرکت برای هر واحد از سهام صاحبان سهام چه میزان درآمد دارد

  26- نسبت بدهی به حقوق صاحبان سهام

  به طور مشابه با بازده حقوق صاحبان سهام، این KPI نشان می دهد که یک کسب و کار چگونه از سرمایه گذاری سهامداران خود استفاده می کند. نسبت بالای بدهی به حقوق صاحبان سهام نشان می دهد که یک سازمان به جای سودآوری جدید از سرمایه گذاری ها، سرمایه خود را از دست می دهد و مقروض می شود.

  27- هزینه مدیریت فرایندها

  این KPI را می توان توسط بخش های تجاری دیگر پیگیری کرد تا هزینه مدیریت کار افراد و برنامه ریزی برای آینده را بسنجد. هرچه هزینه مدیریت فرایندها کم تر باشد، دارایی بیشتری برای اجرای وظایف و رشد شرکت باقی می ماند.

  28- بهره برداری از منابع

  برای برخی شرکت ها، زمان کارمند باارزش ترین سرمایه ای است که روی آن حساب می کنند. این مورد برای آژانس های خلاق، شرکت های حقوقی و سایر نمونه های تجاری مبتنی بر خدمات صدق می کند.

  KPI بهره برداری از منابع نشان می دهد که یک شرکت چگونه از منابع خود (زمان)، با مقایسه زمان قابل پرداخت و کار غیرقابل پرداخت، استفاده می کند. همچنین می تواند در داشبورد پروژه برای نمای بهتر عملکرد پروژه مورد استفاده قرار بگیرد.

  29- هزینه کل عملکرد مالی

  هزینه کل عملکرد مالی نسبت کل هزینه فعالیت های مالی را نسبت به کل درآمد نشان می دهد. هزینه های مالی یک شرکت شامل پرسنل، سیستم های مدیریتی، مخارج کلی و سایر هزینه های لازم برای فعالیت روزمره سازمان مالی است.

  طبق یک نظرسنجی APQC (انجمن کیفیت و بهره وری آمریکا)، میانگین هزینه های کل عملکرد مالی شرکت هایی با عملکرد بالا 0.6 درصد است در حالی که این عدد برای 25 درصد شرکت هایی که عملکرد پایینی دارند، 2 درصد است. شرکت هایی که می خواهند این معیار را بهبود ببخشند، باید برای اتوماسیون و بهینه سازی فرایندهای تجاری خود، از فناوری و نرم افزار مدرن استفاده کنند.

  همه آنچه درباره عرضه اولیه جدید فرابورس باید بدانید

  شرکت سرمایه‌گذاری اقتصاد شهر طوبی (سهامی عام) پس از احراز کلیه شرایط پذیرش به عنوان دویست و چهل و هشتمین نماد معاملاتی (هفتاد و چهارمین شرکت در بازار اول) در فهرست نرخ‌های فرابورس ایران درج شد و جلسه معارفه این شرکت روز‌های گذشته برگزار شد تا این شرکت ۱۱۰ میلیارد تومانی آماده عرضه اولیه ۲۰ درصدی سهام شود.

  

  به گزارش نبض بورس، شرکت سرمایه‌گذاری اقتصاد شهر طوبی (سهامی عام) پس از احراز کلیه شرایط پذیرش به عنوان دویست و چهل و هشتمین نماد معاملاتی (هفتاد و چهارمین شرکت در بازار اول) در فهرست نرخ‌های فرابورس ایران درج شد.

  این شرکت که با شماره ۱۱۴۱۳ در تاریخ ۱۷ اسفند سال ۹۴ نزد سازمان بورس و اوراق بهادار ثبت و با نماد معاملاتی "وطوبی" در گروه سرمایه‌گذاری‌ها و زیرگروه سایر واسطه‌گری‌های مالی با کد ۵۶۹۹ روی تابلوی فرابورس ایران نشسته است.

  شایان ذکر است شرکت ارزش خالص چیست؟ سرمایه‌گذاری اقتصاد شهر طوبی ۸ اسفند سال ۹۴ بصورت سهامی خاص تأسیس و در اداره ثبت شرکت‌ها ثبت شد. مرکز اصلی شرکت در تهران محله صادقیه شمالی واقع شده و جزو واحد‌های تجاری فرعی گروه سرمایه گذاری و مدیریت مالی میلاد شهر (سهامی خاص) و در نهایت سازمان بازنشستگی شهرداری تهران است.

  موضوع فعالیت شرکت

  موضوع فعالیت اصلی این شرکت نیز شامل سرمایه گذاری در سهام، سهم الشرکه، واحد‌های سرمایه‌گذاری صندوق‌های یا سایر اوراق بهادار دارای حق رای شرکت ها، موسسات و صندوق‌های سرمایه گذاری با هدف کسب انتفاع به طوری که به تنهایی یا به همراه اشخاص وابسته، کنترل شرکت، موسسه یا صندوق سرمایه‌گذاری سرمایه پذیر را در اختیار نگرفته یا در آن نفوذ قابل ملاحظه نباشد، سرمایه گذاری در سایر اوراق بهادار که به طور معمول دارای حق رای یا توانایی انتخاب مدیر یا کنترل ناشر را به مالک اوراق بهادار نمی‌دهد.

  در نشست خبری وطوبی که دوشنبه ۴ مهرماه برگزار گردید حامد فلاح جوشقانی مدیرعامل شرکت سرمایه‌گذاری اقتصاد شهر طوبی گفت: سرمایه‌گذاری اقتصاد شهر طوبی طی اسفندماه ۱۳۹۴ در اداره ثبت شرکت‌ها ثبت شد، سال مالی این مجموعه نیز پایان اسفند است.

  دلیل عدم عرضه اولیه وطوبی

  عدم عرضه اولیه سهام طی دو سال اخیر بیان کرد: با توجه به شرایط بازار این عرضه چندین‌بار تمدید شد، همچنین با توجه به شروط هیئت پذیرش سرمایه شرکت نیز در شهریور امسال به ۳۰۰ میلیارد تومان از محل مطالبات سهامداران و سود انباشته افزایش یافت.

  وی با اشاره به اینکه آخرین سرمایه وطوبی ۳۰۰ میلیارد تومان است، در تشریح اقدامات صورت گرفته برای عرضه اولیه سهام این شرکت گفت: در مهر ۱۳۹۸ بررسی و تصویب افزایش سرمایه و پذیرش شرکت توسط هیئت‌مدیره سهامدار عمده انجام و پس‌ازآن تا پایآن‌همان سال تزریق تدریجی منابع مالی لازم و انتقال زمین و ساختمان اتفاق افتاد.

  به گفته وی در راستای آماده‌سازی برای ورود به فرابورس در مردادماه سال ۹۹ سرمایه شرکت از ۱۰ میلیارد تومان به ۱۱۰ میلیارد تومان از محل مطالبات سهامدار عمده افزایش یافت.

  مدیرعامل وطوبی به انتخاب تأمین سرمایه سپهر به‌عنوان مشاور پذیرش و ارزش‌گذار سهام شرکت در ابتدای شهریور ۹۹ اشاره و اظهار کرد: پیگیری اقدامات لازم برای پذیرش در فرابورس و درنهایت برگزاری جلسه هیئت پذیرش در آذرماه ۹۹ به انجام رسید و در دی‌ماه همان سال با پذیرش شرکت در فرابورس موافقت شد.

  فعالیت اصلی «وطوبی»

  او با تأکید بر اینکه این زمین یکی از سرمایه‌گذاری‌های فرعی مجموعه وطوبی است، گفت: کار اصلی این مجموعه سرمایه‌گذاری در بازار سهام است که پرتفوی آن هم طی یک الی دو روز آینده در کدال منتشر خواهد شد.

  مدیرعامل سرمایه‌گذاری اقتصاد شهر طوبی موضوع اصلی فعالیت شرکت را سرمایه‌گذاری در اوراق بهادار پذیرفته‌شده در بازار سرمایه اعلام کرد و گفت: این سرمایه‌گذاری‌ها به شکل صرفا سرمایه‌گذاری است و ورود به بخش کنترلی و نفوذ مؤثر در شرکت‌ها نخواهیم داشت

  معرفی ترکیب سهامداری

  این مقام مسئول در مجموعه وطوبی با اشاره به اینکه بیش از ۹۰ درصد بهای تمام‌شده ترکیب دارایی‌های شرکت در اوراق پذیرفته‌شده بازار سرمایه است، ادامه داد: این شرکت متعلق به هلدینگ میلاد شهر و وابسته به سازمان بازنشستگی شهرداری تهران است. هدف تأسیس از وطوبی نیز مشارکت در بازار سرمایه و سرمایه‌گذاری در آن به‌منظور ایجاد یک درآمد پایدار و مستمر برای بازپرداخت مستمری بازنشستگان تحت پوشش سازمان بازنشستگی شهرداری است.

  او در تشریح ترکیب سهامداران این مجموعه با اشاره به اینکه ۹۹.۹ درصد سهام متعلق به سرمایه‌گذاری میلاد شهر به‌عنوان سهامدار عمده است، افزود: سایر شرکت‌ها سهامداران جزئی هستند.

  ارزش خالص دارایی‌ها و NAV هر سهم

  سمیرا شیرمحمدی مدیر ارزش‌گذاری تأمین سرمایه سپهر با اشاره به اینکه سرمایه شرکت از ۱۱۰ میلیارد تومان به ۳۰۰ میلیارد تومان در شهریور امسال افزایش یافت، گفت: بر اساس ارزش‌گذاری به روش nav و ارزش به‌روز شده پرتفوی و دارایی‌های ثابت و سرمایه‌گذاری در املاک، ارزش خالص دارایی‌های شرکت ۷۰۶ میلیارد تومان برآورد و بر اساس سرمایه جدید NAV هر سهم ۲۳۵۵ ریال به دست آمد، درنهایت نیز قیمت پیشنهادی برای هر سهم ۱۵۲۹ ریال اعلام شد.

  وی با اشاره به اینکه طی سه‌ماهه اخیر درآمد شرکت نسبت به سال مالی قبل افزایش داشته است، گفت: پرتفوی شرکت شامل ۳۷ شرکت در صنایع مختلف است، تمرکز بر صنعت خاص وجود ندارد و تنوع صنایع باعث ریسک پایین این پرتفوی شده است.

  شیرمحمدی ارزش روز پرتفوی وطوبی را در تاریخ ۲۲ شهریورماه امسال ۳۶۸ میلیارد تومان اعلام کرد و گفت: شرکت در صنعت خاصی تمرکز ندارد و پرتفوی متنوع است، به همین دلیل برای محاسبه p/e -nav شرکت‌های سرمایه‌گذاری با پرتفوی‌های متنوع انتخاب شدند. همچنین این نسبت بر مبنای رنج ۰.۴ تا ۱ بوده و درنهایت ۲۲ شرکت سرمایه‌گذاری مبنا قرار گرفتند و میانگین وزنی p/e -nav محاسبه و نسبت ۰.۶۵ به‌دست‌آمده است.

  تحقق سود ۲ میلیارد تومانی «وطوبی» در شهریور ماه

  شرکت سرمایه گذاری اقتصاد شهر طوبی گزارش فعالیت ماهانه ۶ ماهه منتهی به شهریور ماه ۱۴۰۱ خود رامنتشر کرد. براساس اطلاعات منتشر شده در سامانه کدال شرکت در شهریور ماه از معاملات خود ۲ میلیارد تومان سود کسب کرد. ارزش پرتفوی بورسی این شرکت نیز در این ماه به ۲۹۱ میلیارد تومان رسید و ۱۲ میلیاردتومان ارزش پورتفوی نسبت به ماه قبل کاهش یافته است.